İçinden cinayet geçen filmler

Orada bir adam var, uzakta... Romanını ve senaryosunu yazıyor, filmini yönetiyor. Genel-geçer modalara, flaş projelere, popüler tavırlara hiç özenmeden, kendi inandığı şeylerin filmini yapıyor, engin bir kültür dağarcığı ve zengin bir birikime dayanan işler ortaya koyuyor. Sinemada Hiçbiryerde ile başlayan bu serüven, şimdi Rıza ve Pus filmlerine gelip eklenen Saç'la bir üçlemeyi noktalıyor. Kendi deyişiyle 'ölüm ve vicdan üçlemesi'. Buradan öncelikle yapıtına olan sevgi ve saygımı haykırmak istiyorum. Pirselimoğlu'nun yine kendi deyişleriyle "Rıza, hayatta kalmak için birini öldüren bir kamyon şoförünü, Pus niye öldürdüğünü bile bilmeyen bir korsan DVD satıcısını anlatıyordu. Saç ise ölmek üzereyken birden bir kadınla tanışıp dünyası değişen ve onun uğruna cinayet işleyen bir adamın öyküsünü anlatıyor". Bir tür 'içinden cinayet geçen filmler'in sonuncusu olan Saç, yine 'yaşamın kıyısında durup önünden geçen hayatı izleyen insanların hikayesidir. (Pirselimoğlu'yla söyleşi, SİNEMA dergisi eylül sayısı). Tarlabaşı'nda peruk dükkanı olan Hamdi, saçını satmak için gelen Meryem'e tutuluyor. Bir yandan onulmaz bir hastalığı olan, öte yandan Brezilya'ya gitme hayalleri kuran Hamdi için, temizlikçi Meryem tam bir şoktur. Kadının kocası olduğunu öğreniyor, morg görevlisi Musa'yı izliyor ve öldürüyor. Meryem'in bunu öğrenmesi de, kabullenmesi de zor olmuyor: O da zaten yeni bir hayata kanatlanmaya can atmaktadır.
SUÇ - CEZA İKİLEMİ
Tüm Pirselimoğlu filmleri gibi, bu da insan denen varlığa, Dostoyevski'den Chuck Palahniuk'a birçok yazarı düşündüren bir karamsarlıkla ve suç - ceza ikilemi çerçevesinden bakma çabasıdır. Pirselimoğlu tüm büyük yazarlar gibi, insana çok zengin bir maden bulmuşçasına yaklaşıyor: İyilikten kötülüğe, erdemden günaha, güçten zaafa her şey vardır insan karakterinde... Önemli olan, o sanat yapıtı çerçevesinde inanılır, ikna edici kişiler yaratmak ve insanın bilinmeyen (en azından az bilinen) bir yüzüne ışık vermektir. Pirselimoğlu bunu yine başarıyor: hem de üçlemenin en etkileyici filmini sunarak... Sanatçının dünyası yine İstanbul denen megapola cuk oturuyor: Doğal ve turistik zenginliklerin İstanbul'u değil, yaşamanın bir büyük macera olduğu bela ve tehlikeler kenti... Caddelerin ayırdığı (aslında ayıramadığı) zengin ve yoksul semtler, zavallı hayatlar, harcanıp giden ömürler... Yüzünde yıkık ama zalim bir ifade taşıyan Hamdi, eziklikten gelip meşum kadınlığa ustaca geçiveren Meryem, ürkünçlüğü kurban olmasını önleyemeyen Musa, adları Ayberk Pekcan, Nazan Kesal ve Rıza Akın olan üç iyi oyuncu sayesinde belleklerimize yerleşiyor.
BİTMEYEN MELANKOLİ
Ve özenle seçilen oyuncularından yine özenle seçilmiş adlarına, büyük kent dekorundan loş iç mekanlara, müzik kullanımsızlığından dakik bir kurguya tüm ögelerle peşine düşülen arı bir sinemaya kadar her şey, ne yaptığını, ne istediğini çok iyi bilen bir yönetmenin damgasını taşıyor. Pirselimoğlu, bir kez daha, sanki sinemayla edebiyatı buluşturuyor: Yer yer edebi bir tat aşıyan sahnelerini yeterince sinemasal kılarak... Belki tek kusuru, anlattığı dünyanın bitmeyen melankolisi, bizlere çirkinliğin ve düşkünlüğün de bir estetiği olduğunu anlatma inadı. Ama hep güzel şeyler (güzel insanlar, güzel manzaralar, güzel bir çevre, estetik bir dünya) göstermek isteyip, biraz da eski Yeşilçam'ın (ya da Hollywood'un) kimi filmleri gibi kofluktan başka şeye ulaşamayan filmlerin yanında, Pirselimoğlu yine de hakiki bir mücevher gibi parlıyor. Son Antalya ve İstanbul festivallerinde ikişer ödül alan bu film, yine zor olanın kıymetini bilenlere...
SAÇ ***
Yönetim ve senaryo: Tayfun Pirselimoğlu Görüntü: Ercan Özkan / Oyuncular: Ayberk Pekcan, Nazan Kesal, Rıza Akın, Derya Durmaz / Zuzi Film yapımı