İnsanın evi kendisidir

* Sokakta yaşayan halimden korktum. Ne kadar vahşileşebileceğimi, açgözlü olabileceğimi, psikopatlaşabileceğimi gördüm. Bu beni çok tedirgin etti.
* Eşyalara ve insanlara verdiğimiz hak edilmemiş değer bizi değersizleştirir. Ve ciddiyet, genellikle aptallığın bir maskesidir.
* Günlerce yıkanmadım. Kirli giysileri üzerimden çıkarmadım. Ama şunu anladım ki, esas kirlenen ruhumuzdur. İnsanın ilk evi kendisidir. Oradan başlamalıdır temiz, tertipli olmaya.
* Bütün oyunlar bir yerde gerçeğe dönüşür ve hile yaparak kazanmanız imkansız hale gelir.
Bütün bir günü birlikte sokakta geçirdik. İnsanların ona nasıl çaktırmadan baktığını, süzdüğünü uzaktan izledim. Bazıları yanına gelip onunla konuşmaya cesaret ederken, bazılarıysa ürkek ürkek uzaktan bakıyordu. Çünkü o bir evsizdi... Ne yapacağı belli olmazdı. Kafamızda böyle önyargılar var. SABAH gazetesinde yaptığı haberlerle tanıdığınız İbrahim Altay, işte bu önyargıları anlamak, toplumun bilinçaltı dediği, toplumun kıyısına fırlattığı insanları tanımak için, tam 25 gün boyunca Los Angeles'ta evsiz olarak yaşadı. Hayatta kalmak için dayak yedi, dayak attı, yolu hapishaneye de düştü, hastaneye de... İbrahim Altay gazetedeki pek çok kişi için 'elinde pipo olan adamdır'. Olaylara her zaman mizahi tarafından bakar, acının bile komik bir tarafını bulur, çıkarır. Bu yüzden evsiz günlerini anlattığı, kitabını sevdim. "Keşke biraz daha uzun tutsaymış," dedim... Evsiz, Turkuvaz Kitap'tan çıktı. Yazar ilk kitabını, yarın 15:00'te, İstanbul TÜYAP Kitap Fuarı'nda imzalayacak...
- Neden böyle bir deneyim yaşamak istediniz?
- Biz insanlar, cüceler ülkesine düşmüş Gülliver gibiyiz. Bir sabah dalgalar bizi bir kıyıya atıyor. Uyanıyor ve bakıyoruz ki bizi küçük sicimlerle, düştüğümüz yere bağlamışlar. Üzerinizde cüceler dans ediyor. O küçük bağların ve cücelerin aslında hiçbiri bizi orada tutacak kadar güçlü değil ama hepsi bir araya geldiğinde yerden kalkmanıza engel oluyor. Alışkanlıklar, günlük rutin işler, elektrik faturası, su faturası, randevular vs... Bu bağlardan kopabilmeyi denemek, hep yapmak istediğim bir şeydi. Buna bir de bilimsel araştırma sosu ekledim.
- Evliyken ve çocuğunuz varken bu kararı alıp sokaklarda yaşamaya başlamak... Üstelik 25 gün boyunca. Eşiniz size 'Deli misin?' diye sormadı mı?
- Hayır, çünkü haberi yoktu. Sonradan öğrendi. Ama zaten biliyor deli olduğumu. Amerika'nın birçok farklı yüzü var. Bu yüzlerden bazılarını, ancak çok yakından baktığınızda görebiliyorsunuz. Bir yanda eğlence ve ihtişam ama hemen yanı başında sefalet... Bu özellikle Los Angeles'ta belirgin. Los Angeles, evsizlerin başkentidir. Resmi kayıtlara göre sokakta yaşayanların nüfusu 50 bin. Bu da her 100 kişiden biri demek.
- Ürkütücü... Neden bu kadar yaygın evsizlik?
- Ekonomik, toplumsal, ahlaki, hukuki birçok nedeni var. Kitapta anlatmaya çalıştım. Ben toplumların da insanlar gibi bilinçaltlarının olduğunu düşünüyorum. Toplumun bilinçaltı, evsizler gibi kendi dışına fırlattığı insanlarda ortaya çıkıyor. Onları anlamadan Amerikan toplumunu anlamak mümkün değil.