O aslında aşçı olmak istiyor

Tencereyi çıkardı, sarımsağı ustaca soydu, doğradı. Ciddiyetle domatesi rendeledi, spagettiyi kaynayan suya koyarken fotoğrafının çekildiğini bile unuttu. Onun mutfaktaki ustalığını hayretle izlerken, başka bir yemek âşığı, Ernest Hemingway'in söyledikleri aklıma geldi: "Yemekte aşk olduğunu keşfettim, başka bir yerde kalmamış olsa da. Sindirim sistemim dayandığı sürece bu aşkın peşinden gideceğim." Tamer Karadağlı da bu aşkın peşine düşmüş, hatta biraz kilo almış. Mutfakla kurduğu ilişki her geçen gün gelişiyor. Öyle ki, "50 yaşıma gelince dizi oyunculuğunu bırakıp, aşçı olabilirim," diyecek kadar. Kendini bu dönem nadasa bırakmış gibi geldi bana. Yakında bu nadastan bir 'Süpertürk' (yakında vizyona girecek Süpertürk filmini Karadağlı hem yönetti hem de başrolde oynuyor) çıkıyor. Belki onu tiyatro sahnesinde bir Cyrano de Bergerac olarak da görebiliriz, kim bilir... Tabii 50'sine gelmeden önce... (Mutfağını bize açan Kemerburgaz Delicious'a teşekkürlerimle.)

Tamer Karadağlı
* Brad Pitt kadar para kazanmış olsaydım, oyunculuğu bırakmak için 50 yaşımı bile beklemezdim. Çok ciddiye almıyorum oyunculuğu. Televizyondaki oyunculuğumuz sanatla alakalı değil, ticaret.
* Ben hayallerimi gerçekleştirdim. Şimdi basit isteklerim var. Bir film çektim, yönettim, inşallah beğenilir.
* Ağlamak ayıp değil, zayıflık da değil. İnsan nasıl gülüyorsa, aynı şekilde ağlayabilir de.
Ama çok da sulu göz bir adam olduğumu söyleyemeyeceğim.
* Aslında asosyal bir adamım.
Evcimenimdir, gece hayatım çok fazla yoktur.
Evimde filmlerim var, film seyrederim. 80'lerde kaldım ben. Modayı takip etmem, 25 yıldır aynı şekilde giyiniyorum, 25-30 yıldır aynı müzikleri dinliyorum.

* Spor delileri vardır ya, hani spor yapmadan duramaz. 57 yaşındadır ama 45 yaşında görünmek ister. Ben onlardan değilim. Şerefimle yaşlanmak isteyen bir adamım.