Heybeliada yangını ne ilk ne de son

Belki otların üstüne atılan bir izmarit, belki kırık cam parçaları, belki de dalgın bir piknikçinin yaktığı mangalın külleri... Nedeni her neyse, geçtiğimiz pazar, Heybeliada'yı bir kez daha yanıp kül olma tehlikesiyle karşı karşıya getiren yangın, insan eliyle çıktı. Adanın arka tarafındaki Çam Limanı'nda başlayıp, 3 hektarlık bir alana yayılan, faili meçhul yangını, altı uçakla bir helikopterin saatler süren müdahalesi zor durdurabildi. Ya durduramasaydı? Tarihi bir manastır yanıp kül olabilir, yangın yakınlardaki Ruhban Okulu'na sıçrayabilirdi. Ölüme neden olabilirdi. Ya, yanan ağaçlar, kuşlar, kaçamayan diğer küçük canlılar nasıl geri gelecek?
DENİZ BİTTİ, SIRA ORMANDA
Her yaz Adalar'dan birinde ya da Muğla, Marmaris, Türkiye'nin herhangi bir yerinde mutlaka yangına tanık oluyoruz. Denizi zaten bitirdik, böyle giderse ormanlar da bitecek. Çok değil, daha 20-30 yıl önce dalgıçların rengarenk sualtı canlılarını keşfetmek için dalış yaptığı Adalar'ın çevresinde, deniz o kadar kirlendi ki kimse girmek istemiyor. O pırıl pırıl deniz, bulanık halde. Adalar Müzesi, bu tehlikeli gidişe, bir sergiyle dikkat çekmek istedi. 17 Haziran'da, tam da yangının çıktığı saatlerde, iskele meydanında açılışı yapılan 'Marmara'da Hayat Var, Şimdilik' adlı sergi de denizlerin kirlenmesi ve canlı yaşamının yok olmasını engellemek için çağrıda bulunmayı amaçlıyordu. Sergi aracılığıyla Marmara Denizi'nde hâlâ farklı canlıların yaşamını sürdürdüğünü göstermek ve bu doğal hayatın korunması gerektiği bilincini yaygınlaştırmak amaçlanırken, serginin yetkilileri yangın alanına koşmak zorunda kaldı.
MANGAL YASAĞI DELİNİYOR
Konu hakkında görüş aldığımız Adalar Vakfı Başkanı Halim Bulutoğu, bu yangının ne ilk ne de son olduğunu hatırlatarak, Adalar'a gelenleri uyarıyor: "Denizi bitirdik, ormanı da bitirirsek Adalar'ın anlamı kalmayacak. Adalar'da her yıl dört-beş kez yangın çıkıyor. Ormanlık alanların kullanımı çok yaygın. Yangının çıktığı alanı da piknikçiler çok rahat kullanabiliyor. Mangal yakmak yasak, ama bu yasak da deliniyor. Yanan bölgede, 19 yıl önce de büyük bir yangın oldu. Daha sonra dikilen fıstık çamlarının üçte biri, bu yangında tekrar yandı. Adalar'a gelenlerin sayısı artıyor. Geçen yıl motorla 3 milyon kişi gelmiş." Açılışı yangınla aynı güne rastlayan 'Marmarada Hayat Var, Şimdilik' adlı sergiye ise ilgi büyük. Sualtı fotoğrafçısı ve dalış eğitmeni Ateş Evirgen ile dalgıç Serço Ekşiyan'ın küratörlüğünü üstlendiği sergi, Adalar'ın çevresinde yapılan dalışlarda çekilen fotoğraf ve videolardan oluşuyor.
Ekoköylerde ya şamın sırları
İster Senegal'in başkenti Dakar'ın güneyinde kırsal bir arazide, ister Brezilya'nın Porto Alegre şehrinin tam ortasında... 'Ekoköy' sınırları içinde kendilerine alternatif bir hayat kurarak, çevre ve doğayla uyumlu olmayı seçenlerin dil, din ya da ülkeleri ne kadar farklı olursa olsun, ortak bir felsefeleri var: İnsanların birbirine destek olduğu küçük topluluklarda, sürdürülebilir bir yaşam kurup, dünyaya daha az hasar vermek. Bu bilinçli toplulukların sayısı, dünyada hızla artıyor. Güneş enerjisinden yararlanıyorlar, yerel ve organik tarım yapıyorlar, zengin tohum bankaları var. İçlerinde karavanda yaşayan da var, saman evlerde de... Dayanışma ruhuyla ve paylaşarak da bir arada yaşanabileceğine inanıyorlar. Nüfusu 50'den az olan da var, üye sayısı iki bine yakın olan da... Küresel Ekoköyler Ağı'nın başkanlığını da yürüten Jonathan Dawson'ın bu yaşamı seçen toplulukların sırrını anlattığı Ekoköyler / Sürdürülebilirliğin Yeni Ufukları adlı kitap, Sinek Sekiz Yayınevi'nce Türkçeye kazandırıldı. Kitapta Hindistan'dan Auroville, Senegal'den Mbam, Almanya'dan Sieben Linden, ABD'den Ithaca ekoköyleri olmak üzere dünya çapında örnekler yer alıyor.
Bunlara dikat:
Ormana cam kırıkları atmayın. Cam, güneş ışığını bir büyüteç gibi çimenlerin üstüne çeker.
Mangal yaktıktan sonra küllerini mutlaka soğutarak dökün.
Sigaraların izmaritini yanık halde atmayın.
Yangının başladığını fark ettiğinizde 'Alo 177' yangın ihbar hattına bildirin.