Yer gök ıspanak rengi

İkizler hayatımıza girdiğinden beri kafam çok karışık sevgili okur. Çocukların uykusundan giyimlerine kadar her kafadan bir ses çıkıyor çünkü. O doktor şöyle diyor, bu doktor böyle diyor, kayınvalidem "Biz doktorla mı beş çocuk büyüttük?" diyor. Bizimkiler altı aylık olunca bir de ek gıda meselesi başladı, kafam hepten gitti. Birinin yedir dediğini, öbürü verme diyor. Ben öncelikle çocuk doktorumuzu dinleyerek, sonra da bebelerimin damak zevkini göz önünde bulundurarak çözmeye çalışıyorum olayı. Mesela yoğurdun neyle yapılacağı konusu var ki, hayatım boyunca çözemediğim havuz problemleri kadar karmaşık benim için. Hazır yoğurt zinhar kullanılamaz. Eyvallah. "Mis gibi günlük sütü alır, mayalarım ben de," diye düşünüyordum ki, bebeklere yoğurdu anne sütünden yapmanın en iyisi olduğunu duydum. Fakat benim sütüm içirmek için bile ikizlere yetmiyor ki... Hemen doktora sordum. Evet, anne sütü en iyisiymiş, ama bunu sadece sütü çok olan anneler yapabilirmiş. Onun yerine devam sütünden yoğurt yapabileceğimi, o da olmazsa keçi sütü kullanmamı önerdi. Bizim Deniz keçi sütünden yoğurdu yedi de Mehmet beğenmediği için şimdilik günlük olarak devam sütüyle mayalıyorum yoğurdu.
BEBEKLERE PATLICAN VE BAKLA YOK
Gelelim fasulyenin faydalarına. Sebze çorbası malum, ek gıdaların anası. Ama onu da hızlı pişirmek, besin değerinin kaybolmaması açısından çok önemliymiş. Patlıcan, bakla gibi sebzeler bebeklere verilmezmiş. Kabak, patates, havuç ve pirinç haşlamasını ezip yediriyoruz. Başta pek bir burun kıvırdı bizimkiler, ama şimdi az da olsa yiyorlar. Fakat işin içine ıspanak girince mertlik bozuldu. Bizimkiler yemek yerken kendilerinin yanı sıra bizim de üstümüz başımız mamaya bulandığı için, şu an ailece giysilerimiz yeşile çalmış durumda. Olsun, çocuklarıma feda olsun bütün gardırobum. Bu arada sebzeyi olabildiğince pütürlü bırakmaya çalışıyorum ki, şimdiden katı şeyler yemeye alışsınlar. Çünkü iki-üç yaşlarına gelip de hâlâ her şeyi ancak püre halinde yiyen çocuklar olduğunu duyuyorum. Meyvede ise Deniz beni çok zorluyor. Oğlan tatlı tatlı elma, armut sularını pek sevdi. Fakat kız ağzını öyle bir kilitliyor ki, sinirim bozuluyor. Nice şaklabanlık yaptım, yemedi. Arada bir tadına baktırdığım mandalinayı sevdi gibi. Ama doktorumuz mandalina için daha küçük olduklarını söyledi. Bir de muzu sevdi, ama onu da kabız yapar diye çok az verebiliyorum. Bu arada doktorumuz bana, evde hazırlamaya fırsatım olmadığı zamanlar için bebek maması markalarının sebze ve meyve pürelerini de kullanabileceğimi söyledi ve hayatımı kurtardı. Özellikle dışarı çıktığımız günlerde sebze-meyve saatlerini kaçırma derdi kalmıyor. Hatta ünlü bir marka meyve sularını biberon başlıklarıyla uyumlu şişelere koymuş şimdi. Takıyorsun başlığı, direkt içiriyorsun bebeye. Annemlerin hep söylediği "Şimdinin annelerine her şey kolay, bez mi yıkıyorsunuz sanki?" lafları da yalan değil hani. Sonuç olarak bizimkilerin beni inletmeden yedikleri tek şey, akşam öğününde verdiğim kaşık maması. Bizimkiler yiyince ben de bir tadına bakayım dedim. Sevilmeyecek gibi değilmiş. Benim favorim sütlü pirinçli olan. Kendime yapmaya utanıyorum da onlara hazırladığımdan artsın diye gözlerinin içine bakıyorum valla.