Müzisyen olmasaydım ölürdüm

Melis Danişmend'le Galatasaray Üniversitesi'nin yandığı gün, Ortaköy'de buluştuk. Röportaja ara verip yangına doğru kafamızı uzattığımızda Melis; "Bir insan karşınızda ölüyormuş gibi... Çok üzücü" diyor. Kelimelerini, cümlelerini yerinde kullanmayı fazlasıyla başarabilen bir insan Melis Danişmend. Yeni albümü Biraz Gülmek İstiyordumda da şarkıları için yazdığı sözleri özenle seçtiği anlaşılıyor. Üzücü yangını bir kenara bırakıp, onu mutlu eden şeylerden konuştuk o gün. Yazmaktan ve müzikten...
- Yakın zaman önce yapılan 'bilimsel' bir araştırmaya göre 'Justin Bieber ve One Direction dinleyenler daha iyi insanlar oluyormuş'. Sizce müziğinizi dinleyen insanlara ne oluyor?
- Justin Bieber insanları daha mı iyi yapıyormuş? Herhalde benim müziğimi dinleyenler daha depresif oluyorlardır (gülüyor). Garip bir şekilde bana gelen mesajlardan anlıyorum ki, dinledikleri vakit huzurla doluyorlar ve kendilerini iyi hissediyorlar. İlk albüm dönemlerinde aynı mesajlar geldiğinde 'Siz çıldırdınız mı?' diyordum. Çünkü ilk albüm ciddi bir öfkeden ve hüzünden besleniyordu. Bu albüm öyle değil. Ama beni dinleyenler Justin Bieber dinleyenler gibi iyi insan oluyorlar mı, bilemedim. Ucu açık o araştırmanın biraz...

- Hollandalı 'bilim' insanları yapmış araştırmayı...
- Justin Bieber'ı dinleyenlerin 13-14 yaşında olduğu düşünürsek, o çocukların 25-30 yaşlarındaki haline de bir bakmak lazım şimdi...

- Dinlediğiniz başka şeylerden siz ne kadar etkileniyorsunuz? Sizi iyi ya da kötü yapıyorlar mı?
- Çok etkilenirim. Şarkı dinlerken çok düşünürüm. Hem şarkı hem sözler hem de şarkıyı yazan insanın ruh haline üzerine. Benim için şarkı dinlemek özel bir seans gibidir. Eğer çok etkilenmişsem, kendi yaşadıklarım gözümün önünden geçer. Ben şarkıları eğlenmek ya da hani arkada fon müziği olarak dursun diye dinlemem. O yüzden müziğin Türkiye'de eğlenceyle bağdaştırılması beni biraz kızdıran bir şey. Müziğe sadece eğlence anlamını yüklüyoruz ve mesela konserlerde bizi eğlendirmiyorsa konuşmaya başlıyoruz. Ya da çıkıp gidiyoruz. Daha fazla emek sarf edilmesi gerektiğine inanıyorum...

- Yeni albümünuz Biraz Gülmek İstiyordum'daki şarkılarında hep kişisel hikayeler anlatıyorsunuz. Şarkılarınız nasıl bir sürecin sonunda ortaya çıkıyor?
- Elbette yaşadıklarımdan yola çıkarak yazıyorum şarkıları. Ama çevremdeki insanların da bana ilham verdiği oluyor. Bazen tanımadığım insanlardan da etkileniyorum. Çok yoğun bir şey hissettiğim anda hiç geciktirmeden yazıya dökmeye çalışıyorum. Bunu şarkı sözüne dönüşür diye yapmıyorum. İçimden bir an önce çıkartmam gereken bir duyguyla karşılaştığımda aceleci davranıyorum. Çok yoğun bir an oluyor benim için. Kafama veya kalbime dokunan bir duyguyu kelimeye döküp onu yazı formunda görmek hoşuma gidiyor.

BENİ HÜZÜN TETİKLİYOR
- Türkiye'de kadın müzisyen olmanın birtakım zorlukları var mı?
- Bence Türkiye'de bu tür müzik yapan insanlar için kadın ve erkek ayrımı yok. Bu zorluğu her ikisi de eşit derecede çekiyor. Çünkü olanaklar bizim önümüze kırmızı halıyla serilmiyor. Hatta daha çok, yara bere alarak o yolda yürümek zorunda kalıyorsunuz. Dışarıdan insanlar bunu anlayamıyorlar. Taksiye biniyorsunuz. 'Ne işler meşgulsünüz?' diye sorduklarında, 'Müzisyenim,' derseniz algı genelde çok paralar kazanan, bir eli yağda, bir eli balda bir şarkıcıymışsın gibi oluyor. Ama bizim yaptığımız müzikte insanlar çok fazla özveride bulunuyorlar. - Gönül işi mi bu? - Evet, çok fazla gönül işi. Büyük mücadelelerin olduğu bir alan. Her detayın, her konu başlığının takip edilmesini gerektiren bir iş. Çoğu detayla siz kendiniz uğraşmak zorunda kalıyorsunuz.
- Bazen şarkılarınızda insanlara kendinizi anlatmak konusunda aşırı özele girdiğinizi hissedip kendinizi durdurduğunuz oluyor mu?
- Garip bir şekilde hiç böyle hissetmiyorum. Çünkü günlük hayatta kendimi bu kadar çok açan bir insan değilim. Küçüklüğümden beri daha içe dönük, daha az paylaşan, hani yabani bir çocuktum. Fakat iş şarkıya gelince bunu paylaşmakta bir sakınca görmüyorum. O duyguların bir an önce içimden çıkıp dünyaya karışmasını istiyorum.

- Neler hissediyorsunuz şarkı söylerken?
- Müzikle iç içe olduğum her vakit kendimi çok iyi hissediyorum. Kendimi çok mutsuz hissettiğim bir günde bile provaya ya da konsere gittiğimde mucizevi bir şekilde iyileşiyorum. Hafiflemiş olarak eve dönüyorum.

- Bu albümü sizin için özel yapan şey nedir?
- Albümlerim benim belirli bir ruh halimi yansıtıyorlar. İlk albümde çok fazla öfke ve hüzün vardı mesela...

- Yaşadığınız süreçlerle mi ilgili bunlar?
- Tek bir şeyle alakalı değil hiçbir zaman. Bu albümde öfke yok mesela. Hüzün var, ama o da bağıra çağıra yaşanmıyor. Biraz içe kapanık, tek başına yaşanan bir hüzün.
- Şarkıları genelde başınıza iyi bir şey geldiğinde mi yoksa bir tokat yemiş gibi hissettiğiniz anlarda mı yazıyorsun?
- Şarkıları kendimi üzgün hissettiğim zamanlarda yazıyorum. Mutluyken yazdığımı hatırlamıyorum. Çünkü mutluyken arkadaşlarımla vakit geçiririm. Üzgün olduğum vakitler bana ait vakitlerdir. O anlarda yalnız kalıyorum. Beni tetikleyen duygu daha çok hüzün oluyor...

YAZMAYI ÖĞRENMEK İÇİN GAZETECİLİĞE BAŞLADIM
- Gazetecilik yaptığınız dönemleri özlediğiniz oluyor mu?
- Gazeteci arkadaşlarımla aynı binanın içerisinde olmayı, onlarla sohbet etmeyi, baskı günlerindeki o telaşı, hatta insanların birbirine girmesini bile özlüyorum. Ama şarkı sözü yazmak da, onu bir şarkıya ve albüme dönüştürmek de beni çok mutlu ediyor. Bu yüzden gazetecilik özlemi öyle hüzünlü bir özlem değil. Daha ziyade gülümseyerek anımsadığım günler onlar. Aslında yazmayı da bırakmış değilim. Kendi kendime evde aklıma gelen ufak tefek hikayeleri kağıda döküyorum.

- Yazdığınız hikayeleri yayımlamak gibi bir niyetiniz var mı?
- Aslında benim gazeteciliğe başlama sebebim yazmayı öğrenmekti. Okuduğum yazarların biyografilerinde hep bir dergi ya da gazete geçmişleri olduğunu görürdüm. 'Demek ki orada öğrenmek gerekiyor bazı şeyleri,' diye düşünürdüm. Ama hikayeleri paylaşmak konusunda hiçbir zaman o kadar iddialı olamadım. Şarkı sözlerinde sahip olduğum cesaretim onlar için yok.

11 YAŞIMDA KARAR VERMİŞİM
- Biraz gülmek istiyordunuz ya, bu iş sizi güldürüp mutlu ediyor mu?
- Çok mutlu ediyor.
- Müzisyenliğin nesi sizi mutlu ediyor?
- Ben bunu yapmasaydım yaşarken ölürdüm.

- Ne zaman farkına vardınız bunun?
- Hep vardı. Geçenlerde blog'umda albüme koymayı düşündüğüm bir teşekkür yazısını paylaştım. Ben 11 yaşındayken annem gelip 'Melis sen ileride ne yapmayı hayal ediyorsun?' demişti. Durup 'Anne ben insanlara bir sürü şey anlatmak istiyorum,' demiştim. O gün anneme doğru düzgün anlatamadığım şeyin bugün ne olduğunu biliyorum. Ben insanlara her zaman bir şeyler anlatmak istiyordum ve bunu şu an şarkı formunda yapıyorum.