Tophane'nin renkli haritası

Tophane'de geçtiğimiz haftalar boyunca kızıl saçlı, zayıf, genç bir Fransız dolaşıyordu. Elinde bir küçük çizim masası ve kağıtlar, boş bulduğu yere oturup mahallenin resimlerini çizdi durdu. Küçük çocuklardan yaşlılara herkes ona poz vermiş, el sıkışmış, kısa sohbetler etmiş. Manavdan bakkala, kahveciden sokakta oynayan çocuklara kadar herkes onu tanıyor: Mathias Poisson. Ve Poisson'un Tophane çizimleri, Depo'da 21 Nisan'a dek 'Tophane Minyatürleri' başlığı altında sergileniyor. Poisson, İstanbul'a ilk kez üç yıl önce gelmiş. İnsanlarla tanışmış, turistlerin sık gitmediği semtleri gezmiş, dükkanlar keşfetmiş ve bol bol yürümüş. Şöyle diyor: "Ben görsel sanatçıyım ve performans sanatçısıyım. Çıkış noktam yürüyüşler. Bana göre her şey yürüyerek başlar. Yürüyerek etrafı tanırız ve öğreniriz. Böyle başladım ve Akdeniz ülkelerinde bol bol seyahat ettim. Fas, İspanya, Lübnan, İtalya gibi. Şehirleri ziyaret edip tanımayı çok seviyorum. İşte İstanbul'a da bu vesileyle geldim. İlk geldiğimde deli gibi gezdim ve birileriyle tanıştım. Sonra ise bağlantılar kurdum. İkinci gelişimde, kafamda Tophane'yi çizmek vardı. Bunun haricinde ise hiçbir şeyden emin değildim. Ve burada plansız programsız sokaklarda resim yaparak dolaştım, yürüdüm bol bol." Arapçasını kullanarak iletişim kurmuş insanlarla: "Arapçayı 10 yıl önce öğrendim. İstanbul'da, özellikle Tophane sokaklarında dolaşırken Irak'tan insanlara, Siirtli olanlara rastladım; onlarla rahatça Arapça konuşabiliyorum. İnsanlara 'Arapça biliyor musunuz?' diye soruyordum. Kimileri 'Ben değil, ama arkadaşım konuşuyor,' diyordu. Daha sonra çeviri yapan Türk arkadaşlar da edindim. Evlere misafir oldum, dükkanlara girdim. Herkes bana sıcak yaklaştı."

Modernleşmenin simgesi semt
Tophane'yi özel kılanın ne olduğunu ise şöyle anlatıyor: "Bana göre Tophane, dünyada yaşanan değişimin konsantre olmuş hali. Yani dünyanın küçültülmüş bir örneği aslında. Değişimin göstergesi; eski bir semt ama modernleşmekte. Benim en çok dikkatimi çeken şey de bu değişim oldu."
Çocuklar bana poz veriyor
Sanatçı resim yapmaya başladığı an etrafına, mutlaka çocuklar toplanıyormuş. "Beni tanıyorlar ve onların resmini çizmemi istiyorlar, ben de çiziyorum. Benimle konuşamadıkları için hiç kıpırdamadan karşımda duruyorlar," diyor. Bu resimdeki çocuklar da ona büyük bir istekle poz verenlerden. Poisson çocuklarla beraber boya üretmeyi da ihmal etmemiş. "Ayrıca kimi zaman resimleri de birlikte çizdik," diyor.
Boya laboratuvarı
Poisson, sergideki resimleri de Tophane'den topladığı atık malzemelerle yapmış; çiçeklerden, ağaçlardan, paslı çivilerden, tahta parçalarından, otlardan boyalar üretmiş, resimlerde bu boyaları kullanmış. Zaten Depo'daki sergi mekanının bir bölümünü 'boya üretim laboratuvarı'na dönüştürmüş.