Fransa'dan ayrılık manzaraları

GEÇMİŞ / The Past ****
Sinemalarda arka arkaya çok iyi filmler vizyona girmeye başladı. Düzenbaz, 12 Yıllık Esaret'ten sonra bu hafta da, son yılların en iyi filmlerinden Oscar'lı Bir Ayrılık'ın yönetmeni Asghar Farhadi'nin son filmi Geçmiş gösteriliyor. Festivallerin yıldızı olan filmde Farhadi bu sefer rotayı Fransa'ya çeviriyor ve yine boşanma vakası üzerinden bir aile dramı anlatıyor. Yine mükemmel bir senaryo yazmış Farhadi. İranlı Ahmet ile Fransız Marie'nin boşanma sürecini izlediğimiz yapımda boşanma kolay oluyor ama bu süreçte ortaya çıkan sırlar nedeniyle, aile fertlerinin yaşananlarla başa çıkmaları o kadar kolay olmuyor. Farhadi, hiçbir karakterini yargılamadan, onların kararlarıyla filmin olay örgüsünü kuruyor. Bunun için her karakteri içten bir şekilde kavrayabiliyoruz. Ayrıca Geçmiş'te film zamanı ileriye doğru gitse de, sanki karakterlerin yaşamı geçmişe doğru yol alıyor. Bu olay örgüsü bize enfes bir deneyim sunarken, karakterler bir yüzleşme ile karşı karşıya kalıyor. Her şeyi ile çok iyi bir film ve yılın öne çıkan yapımlarından, kaçırmayın.
ARZU FİLM'E SELAM OLSUN

EYYVAH EYVAH 3 ***
Sinemamızda komedi filmlerindeki genel eğilim, hikaye anlatmak yerine karakter (bir ya da iki ) odaklı, skeç skeç ilerleyen, bol esprili yapıtlar ortaya koymak. Ama Ata Demirer Eyyvah Eyvah serisinde bu yaklaşıma çok yüz vermedi. Durum komedisi ile karakter komedisini akışkan bir hikayede harmanlamayı amaçladı. Bunu da başardığı söylenebilir. Ama Eyyvah Eyvah 3, bu harmanın en iyisi gibi duruyor. Her ne kadar bu serinin odağında Hüseyin Badem ve Firuzan olsa da hikayenin yaratıcısı olarak Ata Demirer elden geldiğince çok karakterli bir komedi yapmanın peşinde. Demirer, Eyyvah Eyvah 3'te hem yeni karakterler karşımıza çıkarıyor hem de var olanların birçoğuna daha fazla görev yüklüyor. Bunun için filmin Arzu Film komedileriyle akrabalık kurduğu rahatlıkla söylenebilir. Lakin bu akrabalık sadece filmin çok karakterli olmasıyla bağlantılı değil. Arzu Film komedileri gibi filmde belirgin bir hikaye var ve bu hikaye sadece sırtını komediye yaslamıyor. Yeri geldiğinde dramdan da etkili bir şekilde faydalanıyor. Hüseyin Badem'in müzisyen olması da filmlerde, ki buna son film de dahil, daha canlı bir müzik kullanımına olanak sağlıyor. Yönetmen Hakan Algül, Ata Demirer'in kurduğu hikayeyi tıkır tıkır işleyecek şekilde perdeye yansıtmayı başarıyor. Böylesi çok karakterli komedilerde bir risk olarak beliren oyuncu performansları arasında denge tutturma işinin altından da kalkıyor. Ama Algül atmosfer yaratma konusunda, özellikle görsel, kendini aşamıyor. Dizi estetiği filmde kendini hissettiriyor. Ama "Bunlar eleştirmen titizliği, sinema estetiği çok da önemli değil" derseniz eğlenceli, samimi bir aile komedisi sinemalarda sizi bekliyor.