Magazinin sivri ucu paparazzilik

Şöhretin ışıltısını insanlara ulaştıran magazin profesyonelleri paparazziler yeri geliyor eleştiriliyor yeri geliyor gündemi oluşturuyor. Magazin eleştirilen bir gazetecilik türü de olsa dergi ve gazete sayfalarında gördüğümüzde bakmaktan kendimizi alamadığımız haberleri ortaya koyuyor. Sırf bir kare çekebilmek için soğuk sıcak demeden saatlerce ve bazen günlerce bir yıldızın izini sürmek zor iş. Zorluğu keşke sadece bu kadar olsa. İşlerini yapan paparazziler ağır hakaretlere hatta hırpalanmalara maruz kalıyor. Fransa'da Centre Pompidou-Metz'de şubat ayında başlayan Paparazzi! Fotoğrafçılar, Yıldızlar ve Sanatçılar sergisi paparazzi imajını ve magazin fotoğrafçılığının etik olup olmadığını irdeliyor. Paparazziliğin son 50 yılını mercek altına alan sergide Jackie Kennedy Onassis'den Prenses Diana'ya, Brigitte Bardot'ya yapılan protestodan Kate Moss'a kadar uzanıyor. Serginin küratörü Paris'teki Centre Pompidou'nun fotoğraf departmanının direktörü Clément Cheroux her şeyden çok fotoğrafları tarafsız seçmeye özen gösterdiğini söylüyor.
PAPARAZZİ DE NE?
Paparazzi kelimesinin doğuşu 1960 yılında İtalyan yönetmen Federico Fellini'nın La Dolce Vita filmine dayanıyor. Filmde Paparazzo adındaki basın fotoğrafçısı karakteriyle literatüre giren paparazzi, İtalyanca'da sinek vızıltısı ve serseri kelimelerinin birleşmesiyle oluştu. Fellini'nin filminde Paparazzo post modern anti-kahraman olarak tasvir edilir. Film sayesinde bu figür bir mesleğe adını vermiş oldu.
Ron Galella (1971)
Jackie Onassis
Suikast mağduru eski ABD Başkanı John Kennedy'nin eşi Jackie Onassis, 1960'lı yıllarda özel hayatı en çok merak edilen isimler arasındaydı. Paparazzilerin sürekli peşinde olduğu Onassis alışveriş yaparken, Central Park'ta gezerken sürekli fotoğraflanıyordu. Evinin önünde gece gündüz bekleyen paparazzilerle Onassis mahkemelik olmuştu.
Sébastien Valiela (1994)
Mitterrand ve kızı
Sebastien Valiela, eski Cumhurbaşkanı François Mitterrand'ı saklamayı başardığı gayrımeşru kızı Mazarine Pingeot ile birlikte çekti. Tarihi bir görüntü olarak uzun süre gündeme oturan kareyi Valiela, Paris Match dergisine çok ucuza satabildi ama Paris Match zirve yaptı. Fotoğrafı yakalayabilmek için kapıda gün boyunca beklediğini söyleyen Valiela, "Bir arabanın içinde oturup fotoğrafları çektik. Kafasını kaldırsa beni görebilirdi" demişti.
Pascal Rostain ve Bruno Moroun (1965)
Brigitte Bardot'nun evinin önünde protesto
Paparazzileri eleştirmenin yanı sıra anlamaya çalışmak da önemli. Evini çitlerle kapayan Fransız yıldız Brigitte Bardot'yu saatlerce bekleyen paparazziler bu durumu pankartlarla protesto etmiş. Clement Cheroux, "Bir fotoğraf için yeri geliyor avını bekleyen avcı gibi saatlerce bekleniyor. Rostain ve Moroun'un çektiği bu kare de paparazzilerin protestosunu gösteriyor" diyor. Pankartlarda Bardot'nun eskiden fotoğrafını çekmesi için paparazzileri çağırdığını ama şimdi reddettiğini yazan sloganlar var.
Agence Pierluigi (1959)
Anita Ekberg uçaktan inerken
İsveçli aktris Anita Ekberg uçaktan inerken objektifler hemen yıldıza doğrultuyor. Paparazzilerin heyecanını ve yarışını gözler önünde seren kare serginin en beğenilen fotoğrafları arasında.
Bruno Mouron (1992)
Kate Moss Paris Moda Haftası'nda
Güzelliği dünyaya nam salmış model Kate Moss kendisinin fotoğraflarını çekmeye çalışan paparazzilere dil çıkarıyor.
Alison Jackson (2000)
Diana ve Marilyn alışverişte
Dönemlerinin en önemli kadınları olan Prenses Diana ve Marilyn Monroe'yu aynı karede buluşturan Alison Jackson kurgunun gücünü gösteriyor. Cheroux, Sergide en anlamlı fotoğrafın bu olduğunu beliriyor, photoshop!" diyor.
Francis Apesteguy (1975)
Marlene Dietrich paparazzilere saldırdı
Orly Havalimanı'nda seyahat dönüşü objektiflere yakalanan Alman asıllı sinema oyuncusu ve şarkıcı Marlene Dietrich paparazzilere saldırıyor. Açıkçası bu işi yapmanın bir zorluğu.
İŞİN ASLINI BİR DE ONLARDAN DİNLEYİN
Pascal Rostain: "İnsanlar paparazzileri böcek sürüleri ya da et yiyen hayvanlar gibi görüyor."
Ron Galella: "Benim sınırlarım var. Davet edilmediğim bir yıldızın evine gitmem ama kapısını çalarım."
Francis Apesteguy: "Kot pantolonumu, spor ayakkabılarımı ve sırt çantamı giyip elime tele objektifimi aldığımda yırtıcı moduna geçiyorum. Daha doğrusu çakal moduna. Çakal sinsidir, hedefine ulaşmak için sürünür. O iğrençtir. O utanmaz. Bu nedenle en uygun isim çakaldır."
Sebestien Valiela: "Açıkçası etiğin yazılı kuralları yok. Herkes istediğini yapar. Hastalıklar ve insanların fiziksel zayıflıklarından kaçınarak insanları mutlu eden ve şaşırtan (gebelik, ayrılıklar, aşk hikayeleri) olayları ele alabiliriz."