92 yaşında parlamentoya aday

Yunanistan'da her türlü seçime büyük önem verilir. Bu, genel seçimler, yerel yönetim seçimleri, öğrenci seçimleri, halk oylamaları da olabilir. Seçimlerde hangi partinin önde ya da arkada olacağı dikkatle izlenir. Yarın Yunanistan'da ilk turu gerçekleştirilecek yerel seçimler için halk seçim sandıklarının başında belediye başkanlarını ve valilerini seçmek için oy kullanacak. Dolayısıyla adayların arkasında bulunan siyasi partilerle birlikte parti yandaşlarının heyecanı da arttı. Asıl heyecan da haftaya yerel seçimlerin ikinci turu ve bununla birlikte yapılacak olan Avrupa Parlamentosu (AP) seçimlerinde yaşanacak. Ama bu seçim heyecanı artık yollarda hissedilmiyor. Seçim havasını yansıtan o seçim gürültüsüne rastlanmıyor. Plastik bayraklar, seçim propagandası yapan megafonlardan çıkan çığırtkan sesler, her bir parti için bestelenmiş marşlar ya da şarkılar yok artık. Bundan yaklaşık 20 yıl önce Fransa'daki seçimleri izlemek için Paris'e gittiğimde, yollarda hiçbir seçim faaliyeti göremediğimde; üstelik parti liderlerinin ve adaylarının sadece TV sohbetlerinde konuştuklarını duyunca şaşırıp kalmıştım. Oysa 20 yıl, hatta daha 10 yıl öncesine kadar Yunanistan'daki seçim havasına diyecek yoktu. Kent merkezleri, cadde ve sokaklar, köyler, kasabalar, hatta otobanlar bile siyasi partilerin, liderlerinin ve adayların afişleriyle doluydu. Siyasetçiler, gün aşırı ziyaret ettikleri seçim bölgelerine gider, yüz binlerce insan da toplanıp tezahürat yapardı. Bugün Yunanistan'da esen sönük seçim havası, işte o 20 yıl önce Fransa'daki havaya benziyor. 25 Nisan'daki yerel seçimleri izlemek için Türkiye'ye geldiğimde bu kez, Yunanistan'da kaybolan o görkemli seçim havasını soluma fırsatını bulmuştum. Liderlerin balkon konuşmaları, parti yandaşlarının tezahüratları bir yana, plastik bayrakların ve megafonlardan çıkan şarkıların ve sloganların etkisi, beni adeta 10 yıl önce Yunanistan'daki görkemli seçim havasına götüren bir zaman tünelinden geçirmişti. Şimdiki Yunanistan seçimlerinde ise yine aynı zaman tüneli aracılığıyla 20 yıl önceki Fransa'daki sönük seçim havasını yaşıyorum.
RENKLİ İSİMLERİN EN RENKLİLERİ
Yerel seçimlerden çok aslında AP seçimlerinden alınacak sonuçlara daha fazla ilgi gösteren Yunan siyasi partilerinin arasında büyük bir çekişme var. İki partili koalisyon hükümeti için neredeyse bir halk oylaması şeklini alması beklenen AP seçimleri için siyasi partilerin gösterdiği adaylar arasında renkli isimler dikkat çekiyor. Halkın oylarını alabilmek için partilerin aday gösterdiği bu renkli isimlerin arasında ünlü gazeteciler, Vasilis Vasilikos gibi ünlü yazarlar, futbolcular, hatta Pire belediye başkanlığı yönetim kuruluna soyunan Olympiakos kulübü başkanı bile var. Ama en renklisi kuşkusuz Yunanların II. Dünya Savaşı'nın milli direniş kahramanlarından 92 yaşındaki Manolis Glezos. Ana muhalefet radikal sol SYRIZA partisinin AP için aday gösterdiği Manolis Glezos, bunca yaşına rağmen hâlâ dinç, hırslı ve heyecan saçan konuşmalarıyla dikkat çekiyor. II. Dünya Savaşı'nda Nazi Almanyası'nın işgali altındaki Atina'da Akropol'e çekilen Nazi bayrağını indirme cesaretini göstermekle milli kahraman ilan edilen Glezos, yalnız Almanlar tarafından değil; daha sonra Yunan cuntaları döneminde de toplam 28 kez hapis ve üç kez ölüm cezasına çarptırılıp 11 yıl hapiste kalmıştı. Uçağa binmekten kaçınan Glezos, beklenildiği gibi seçilirse Atina-Brüksel- Atina güzergahını tren ve vapurla katedecek, AP'nin en yaşlı parlamenteri olacak.