Elin oğlu dedik, İstanbullu oldular

DANILO ZANNA-İtalya-Aşçı
İstanbul künefe gibi dışı sert ama içi yumuşacık ve sıcak
İstanbul'a geleli üç sene iki ay oldu. Böyle gün sayar gibi saymamım sebebi bu sehre âsık olmam. Yeni çiftler de sayar ya günleri. Is için geldim. Iki haftalıgına. O sırada esimle tanıstık. Londra'da yasıyordum. Aslında Floransalıyım. Tüm dünyayı gezdim sayılır. Ömrümün sadece 13 yılında Italya'da yasadım. Bes sene sevgili kaldıktan sonra simdiki esime evlenme teklif ettim ve Istanbul'a tasındım. Mecidiyeköy'de bir restoran açtım. Iki yasında bir oglum var. Gayrettepe'de oturuyoruz. Eskiden Kemerburgaz'daydık. Uzak ama sahane bir semt. Istanbul Italya'yı hatırlatıyor bana. Bir ruhu var. Tarihle iç içe. Sıcak, kalabalık, biraz fazla büyük. Bazen zorlanıyorum. Tek bir toplantı için günü gidiyor insanın. Bu sehirde Erzurum'un cag kebabından Van kahvaltısına her sey var. Hatta dünya mutfakları da burada. Tabii ki hiçbirisi yerinde yedigin gibi degil. Istanbul künefe gibi bir sehir. Kabugu sert. Dısardan soguk görünüyor. Fakat içi yumusak peynir gibi. Inanılmaz sıcak. Bir de serbet gerekli tabii. O da insan iliskileri. Galata en sevdigim semtlerin basında geliyor. Buraya ilk tasındıgımda Galata'da oturuyordum. Tarihi, kulesi, binalar... Her yerin bir hikayesi var. Üstelik Galata Kulesi benim atalarım tarafından yapılmıs. Kan çekti yani beni buraya. Hazerfen Ahmet Çelebi'nin kuleden uçtugunu ögrenince de iyice sevdim bu semti. Sultanahmet, Tünel, Karaköy, Bogaz sevdigim diger yerler. Bir gün Istanbul'dan gidersem Venedik, Paris ya da Viyana'da yasamak isterim.