Çıldırmaya az kaldı bitsin bu iki yaş

İki yaş sendromu konusunda çocuklu arkadaşlarım hep farklı şeyler söylüyordu. Kimi "Yok öyle bir şey" derken kimi "Çıldırmak üzereyim" diyerek çaresizliğini anlatıyordu. Şimdi benim deneyimleme zamanım geldi. Kızım Eylül 20 aylık ve "İmdat" nidalarını atmaya başladım bile... Her şeye "Hayır" diyor, ısrarla aynı şeyleri giymek istiyor, söylediği kelimeleri yanlış anladığımızda çığlık çığlığa ağlamaya başlıyor. Kucağımda kalıp saatlerce evin içinde yürümemi istiyor, benim dışımda kimsenin yanına yaklaşmasını bile istemiyor... Bu örnekler yazmakla bitmez. Ben ise şaşkınım, benim akıllı, uslu kızım ne oldu da birden bire huy değiştirdi? İki yaş sendromu dedikleri bu mudur? Eğer buysa, nasıl davranmalıyım? Kafamda deli sorularla kafayı yemeden hemen bir uzmana danıştım ve benim gibi arada kalmış tüm aileleri aydınlatmasını istedim. Özel Eğitim, Odyoloji ve Konuşma Bozukluğu Uzmanı Sevda Karaca Al, "Doğumdan itibaren annesine muhtaç yaşayan bebekler kendilerini anneleri ile bir bütün olarak algılar. Annelerinin onlardan ayrı bir birey olduğunu fark ettiklerinde kriz yaşayabilirler. Bu dönem 18 aylıkken başlayıp 36 aya kadar devam edebilir. Bebeklikten çocukluğa geçiş dönemidir ve iki yaş sendromu denir" diyor ve ebeveynler; sabırlı olmaları konusunda uyarıyor.

SIK SIK AĞLAYABİLİR
Al, "Bebeğiniz öfke nöbetleri geçirip sık sık ağlayabilir" diyerek iki yaş sendromu belirtilerini aşağıdaki gibi sıralıyor:
Kendi isteği olsun diye inatlaşabilir, sinirli ve huysuz olabilir.
Sık sık ağlayabilir.
Arkadaşlarına, ebeveynine vurma davranışı gösterebilir.
Eşyaları kırma, zarar verme davranışları görülebilir.
Kendini yere atabilir.
Öfke nöbetleri geçirebilir.
Uykuya geçmede direnebilir.
Yemek yeme konusunda sizi zorlayabilir.
Olumsuz ifadeler kullanarak itiraz edebilir.
Enerjisinde artış olur.

ÇOCUĞUNUZLA İNATLAŞMAYIN
Aileler için en zoru bu dönemde bebeğine nasıl davranacağını bilememesi. Al, bu konuda çocukla inatlaşmanın çok tehlikeli olduğunu söyleyerek ebeveynlere yol gösteriyor:
Çocuğunuzla inatlaşmayın.
Katı kurallar koymayın, yaptığı şeyin yanlış olduğunu sakin bir dille anlatın.
Çocukluğa adım atan miniklerimize söz geçirmenin kolay olacağını düşünerek hareket ediyoruz, onlar ise dünyayı keşfetmeye kendi becerilerini fark etmeye başlayıp, kendi varlıklarını bize ispatlamaya hazır haldeler.
Anlamaya çalışıp, sabırla geçici bir dönem olduğunu düşünelim.
Kelime dağarcığı bu yaşta geniş olmayan çocuklar hayır dediklerinde aslında daha fazla şey anlatmak isterler.
Ona alternatifler sunun.
Fazla enerjisini atması için hava koşulları kötü olsa dahi önlemlerinizi alarak dışarı çıkartın.
Yemek yeme konusunda inatlaştıklarında ekranla asla yemek yedirmeyin, yemek yemesi için ısrar etmeyin. Hiçbir çocuk aç kalmaz, sadece o gün için az yemiş olur.
Olumsuz kelimeler (Yapma etme, ağlama, bağırma v.s.) kullanmaktan kaçının
Ona zarar veren bir durum olmadıkça yaptığı davranışın sonucunu görebilmesine izin verin.
Oyunlar sayesinde dikkatini dağıtın.
Sevda Karaca Al, son sözüyle ebeveynlere tünelin sonunda ışığın görüneceğini söylüyor:
"Tüm bunlar doğal bir süreç. Soğukkanlılığınızı kaybetmeyin. Çünkü üç yaş sonrasında çocuğunuzun koyduğunuz tüm kurallara uyduğunu göreceksiniz."