Şimdi mi çıkarsak pandemi sonrasına mı saklasak?

Pandemi, başladığında müzisyenleri adeta ikiye böldü. İlk grup durumu benimseyip kariyerlerini sürdürebilmek için her fırsatı değerlendirdi. Evlerinden canlı online konserler verdi, hayranlarıyla sosyal medya üzerinden iletişimde kaldı. Kabuğuna çekilen diğer grup ise pandemiyi adeta önlerine örülen bir duvar olarak gördü ve aşmak için çaba göstermekte zorlandı. Elbette müzik yapma tutkularını yitirmediler ama kendilerini motive edecek yollar bulmakta da zorlandılar. O dönem konuştuğum sanatçıların ortak sorunu ise çoğunun müzik yapmakta zorlanmasıydı. Ece Seçkin, "Tek bir nota basmadım, bir satır şarkı sözü yazmadım. Kalemi, defteri elime almadım. Sadece müzik dinledim" diye anlatmıştı süreci nasıl geçirdiğini. Ama toparlanma çabuk gerçekleşti. Konser veremeyen, hayranlarından uzak kalan müzisyenlerin büyük çoğunluğu evlerini küçük birer stüdyoya çevirip şarkı üretmeye başladı. Buray'ın geçen hafta yayınladığımız röportajındaki "Sürekli beste üretiyoruz, stüdyolarda kayıt alıyoruz, rafa koyuyoruz. Bunlar bir şekilde kullanılacak" sözleri ise yeni bir soruyu gündeme getirdi "Müzisyenler şarkılarını hemen yayınlamalı mı yoksa pandemi sonrasına mı bırakmalı?" Bu konuyu şarkı sözü yazıp beste yapan sanatçılarla konuştum. Hem pandemi sürecini nasıl geçirdiklerini hem de şarkılarını yayınlama konusundaki kararlarını anlattılar.

FERMAN AKGÜL MANGA
Biz performans grubuyuz, bekleyeceğiz
Pandemi başladığında 15. yıl turnemizi yapıyorduk. Bostancı'da sold out bir konser ve ardından Zorlu PSM Caz Festivali'nde animasyon bir filmle lanse edeceğimiz senfonik bir albüm hazırlığındaydık. Bizi çok fena bir yerden vurdu pandemi. O yüzden tüm planlarımız altüst oldu. Sağlık çalışanları ve hayranlarımızla birlikte klip çekip bir single çıkardıktan sonra bir süre beklemeye aldık kendimizi. Sonra buluşmadan neler yapabileceğimiz üzerine denemeler yapmaya başladık. Belli günlerde zoom ile bağlanıp beyin fırtınası yaptık. Bu denemeler sonucunda daha önce hiç yapmadığımız formlarda şarkılar üretmeye başladık. Hem yapım şekli hem de tarz olarak en progresif kayıtlarımız oldu. Biz açıkçası ne konser için ne de albüm paylaşmak için acele etmiyoruz. Şimdi kısa animasyon filmler yapıyoruz, şarkıların kayıtlarını bitiriyoruz ve hazır olduğunda vereceğiz. Artık verilen süreler ve kısa vade planları tutmuyor; çünkü her an her şey olabiliyor. O yüzden sakin sakin albüme konsantre olduk. Hazır hissettiğimizde ve konser verebilmeye başlayacağımızı hissettiğimizde paylaşacağız. Çünkü bu bir performans albümü ve Manga da şarkılarını daha çok konserlerde yayan bir performans grubu. Sadece platformlara koyarak şarkılarımızı dinletme gibi bir lüksümüz yok.

EMRE AYDIN
Pandemi sonrası toplu çıkış olacak
Müziğimi nasıl paylaşacağıma dair herhangi bir strateji belirlemedim. Aslında kendi adıma çok da vakit bulmama rağmen öyle bir motivasyonu yakalayamadım. Özellikle pandeminin ilk zamanlarında... Hiçbir müzik aletine yaklaşmak bile istemedim. Dolayısıyla üretim açısından verimli bir dönem geçirmedim. Sonra "İnsanlar ne yapacaklar?" diye düşünmeye başladım. Çoğunluğun single ya da albüm çıkarmak yerine pandemi sonrasını beklediğini düşünüyorum. Yani pandemi sonrası toplu bir çıkış olacak. Şarkı enflasyonu yaşanacak. Dolayısıyla dinleyiciye ulaşmak zorlaşacak. Yani dinleyici kimi şarkıları ıskalayacak. Dinleyici belki çok sevdiği bir sanatçının yayınladığı şarkıdan bile haberdar olamayacak. Benim de bir-iki tane hazırladığım şarkı var. Pandeminin mevcut durumuna bakmadan içime sindiğinde, klibi hazır olduğunda yayınlayacağım.

GÖKÇE
İki yıl uzak kalmak istemiyorum
Pandemi döneminde söz yazanların, beste yapanların daha fazla üretme vakti oldu. Sonuçta evlere kapandık. Kendi müzisyenliğimi, şarkıcılığımı hatırlamak adına bir sürü videolar çekmeye başladım. Eskiden zaman bulamıyordum. YouTube kanalıma her hafta şarkı koymaya başladım. Genelde babamla kaydediyoruz. Çok fazla şarkı ürettim, üretmeye de devam ediyorum. Aslında ilk dört-beş ay bu virüsün şokunu yaşadım. Üretmek hiç içimden gelmedi. Başta ben de pandemiden sonra yeni şarkılarımı çıkarmayı düşünenlerdendim. Ama pandeminin etkilerinin bir yıl daha süreceğini düşünüyorum. İki yıl sizi seven insanlara, müzik piyasasına şarkı sunmamak da olmuyor. Evet, maalesef konsere dönüşmeyecekler bir süre daha ama en azından dinleyiciler evlerinde otururken Gökçe'yi açıp dinleyecek. Yeni şarkı gelmiş, ne güzel diyecek. Belki sevecek , belki sevmeyecek. Ben bol bol üretmekten yanayım. İki hafta sonra yeni şarkım çıkıyor. Eyvallah adı. Şarkı pandemide yaşadığımız duygulardan bahsediyor ama negatiflik yüklememeye çalıştım şarkıya. Sonra diğerleri gelecek. Hatta yıllardır istediğim bir şeyi yaptım ve saksafon dersleri almaya başladım. Muhtemelen sahnelere tekrar döndüğüm zaman ufak tefek bir şeyler de çalabileceğim.
KEREMCEM
Şarkılarımı paylaşıyordum, şimdi durdum
Pandemi bütün alışkanlıklarımızı, buna bağlı olarak bütün hayatımızı değiştiren bir dönem oldu. Bundan beş yıl sonra baktığımızda gerçekten bir tokat gibi o çok hızlanmış, her şeyin üretiminin ve tüketiminin çok hızlı olmak zorunda olduğu bir dönemden daha sindire sindire, daha düşünerek hareket ettiğimiz bir döneme girdik. Bu da bir sanatçı için değerlendirilebilecek bir fırsat olabilirdi. Ben de daha önce defterime yazdığım, ses kayıt cihazıma kaydettiğim bir sürü şarkı buldum. Üretim sürecinde de kendi içime dönme vakti buldum, ilginç hisler yaşadım. Aşka, hayata, insana, bitkiye, hayvana, doğaya dair duygularım değişti. Tekrar şarkı yapmaya başladım. Bu bana çok büyük keyif verdi. Bazılarını ilk heyecanla sosyal medyada paylaştım. Şarkılarımı bekleyenlere ulaştırma telaşına girdim. Sonra durdum. Bu kadar hızlı olmak zorunda değildi her şey. Şimdi ise şarkılarımı dinleyicilere ulaştırma konusunda en doğru yolu bulmaya başladığım dönemden geçiyorum. Kendi yolumu çiziyorum.