Hayranlarım tanışmak için hasta olarak geliyor

ChanCé ismiyle şarkılarını söyleyen Prof. Dr. Şansın Tüzün, çocukluk yaşlarından itibaren kısa öyküler yazıyor ve edebiyat tutkusunun zamanla şarkı sözü yazmaya evrildiğini belirtiyor. Hatta Tüzün'ün, Ömer Seyfettin Hikaye Ödülü alan bir kitabı da bulunuyor. 2007'den beri şarkı söyleyen Tüzün, sosyal sorumluluk projeleri yapıyor, hastalar yararına konserler düzenliyor, rehabilitasyon merkezleri açıyor... Amerika'da Voice of Turkey kampanyasıyla sekiz şehirde 10 Türk müzisyenle Türkiye'nin tanıtımını yapan Tüzün, 2015 yılında Goran Bregoviç ile sahne aldı.
Müzik kariyeri sessiz sedasız ilerleyen Prof. Dr. Şansın Tüzün, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi'nin iyiliksever hekimi olarak tanınıyor. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi öğretim üyelerinden Prof. Dr. Şansın Tüzün, tıp kariyerinin yanında müzik dünyasında da yaptığı çalışmalarla dikkat çekiyor. Müzik sektöründe ChanCé adını kullanan Tüzün, iki işi bir arada nasıl yürütebildiğini, hekimliği ihmal etmediğini ve hayranlarının hasta olarak tanışmak için geldiklerini ve müzik çalışmalarını anlattı.
- ChanCé nedir?
- Amerika'dan kalan bir şey; şanstan geliyor aslında. Şans Fransızcadan dilimize girmiş bir kelime. Ben ChanCé'nin ikinci c harfini büyük yapmıştım. Amerika'da kitabım da o şekilde çıktı. Baktım 'Şanse' diye okuyorlar. Meğerse büyük harfleri de okurlarmış. Onlar sever ya böyle egzotik isimleri, bunu da sevdiler. Türkiye'ye dönünce, arkadaşlarım da sevdiler ve öyle kaldı. Şansın Tüzün doktor ve kurumsal kimliğim, ChanCé ise bir mahlas, sahne ismi.

- Son şarkınız Buz Ağacı hakkında neler söylemek istersiniz?
- Buz Ağacı'nı iki yıl önce yapıp telefonuma kaydetmiştim. Şarkının düzenlenmesi ve pandemi derken 2021'i bulduk. Düzenlemesini Çağrı Kodamanoğlu yaptı. Şarkı dünyadaki her zerreye duyulan karşılıksız aşkı, tasavvufi hisler doğuran melodilerle anlatıyor. Onur Ögden'in çektiği klipte UNESCO Dans Konseyi üyesi İdil Kadıoğlu, özgün bir dans performansıyla bana eşlik etti.
- Pandemi döneminde nasıl çalıştınız? Bildiğim kadarıyla bu konuda uluslararası çalışmalarınız da oldu...
- Pandemi döneminde hepimiz kendimizden yeni bir 'sürüm' yaratmak durumunda kaldık. Ancak bu süreç sağlık çalışanları yönünden çok daha zordu; pek çok kayıp verdik ve maalesef vermeye devam ediyoruz. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Hastanesi, salgının ilk günlerinden beri dünya çapında büyük başarılar elde etti. Biz de asistanlarımızla Covid-19'lu hastaların kas ağrıları, yorgunluk ve kuvvetsizliğini değerlendirdik. Makalemiz uluslararası bir tıp dergisinde yayımlandı.
- Hem tıp alanında çalışıyorsunuz hem de müzik. Nasıl idare ediyorsunuz?
- Aslında benim müziğim kadar akademisyenliğim de ilgi çekiyor. İkisi birbirini o anlamda destekliyor; değişik geliyor insanlara bu ikisini birlikte yapmak. Çünkü genelde bir taraf ağır basınca diğeri bırakılır. Akademisyenim ama belli bir noktadan sonra da müzikle ilgileniyorum. Mesela ben önceleri edebiyatla uğraşıyordum, kısa öyküler yazıyordum, ama yazmak çok içe dönük bir eylem; akademik çalışmalarımla birlikte yürümedi. Müzik ise ekip işi, tamamen farklı bir boyut. Müzik yaparken biraz da eğleniyorum tabii ki.

- Kılavuzlarınız var mı peki bu yolda?
- Müzikte en büyük desteği annemden görüyorum. Babam ise hep doktorluğumu, pozitif bilimler yönümü destekliyor. Tıpkı bir mentor gibi beni destekleyen arkadaşlarım da var; mentor deyince 2015'te Goran Bregoviç ile tanıştım ve birlikte çalıştım. Bir dünya starının müziğe bakış açısı müzikteki yolumu çizmemde yardımcı oldu.
- Sağlık kadrosundaki arkadaşlarınız sizin durumunuzu nasıl değerlendiriyor?
- Gayet takdirle karşılıyorlar. Hayallerimin peşinden gitmiş olmam hoşlarına gidiyor. Öğrencilerim ise önce çok ciddi ders dinliyorlar, sorusu olan var mı dediğimde, "Bir şarkı söyler misiniz? diyorlar. Son zamanlarda en çok karşılaştığım soru bu!
- Yorum olarak rahat hissettiğiniz tür nedir?
- Özgün müzik ya da dünya müziği denilebilir. Bir türkü de yorumlasam ona farklı bir şeyler katmayı tercih ediyorum.

TIP NİKAHLI EŞİM MÜZİKSE AŞKIM
- Hangisini tercih ederdiniz, tıp mı müzik mi?
- Bunu hep soruyorlar. Anton Çehov'dan örnek veriyorum. O hem başarılı bir nörologdu hem de dünya çapında bir edebiyatçı, şöyle demiş: "Tıp nikahlı karım, edebiyat ise metresim. Birinden sıkılınca diğerine gidiyorum". Ben de; tıp nikahlı eşim, müziğe de aşkım diyebilirim. Müzik yapmasam mutsuz olurdum. Umarım bir gün tercih yapmak zorunda kalmam. Üstelik bu devirde teknolojik imkanlar işleri daha da kolaylaştırıyor. Bu soruyu duyunca üzülüyorum aslında. Birini neden bırakmak zorunda kalayım ki? Dolayısıyla yapabildiğim kadar ikisini de yapmak istiyorum. Bunu biraz da misyon edindim galiba; bu konuda bir rol mode l olduğuma inanıyorum. Gençlerden, öğrencilerimden müziğe meraklı olanlar oluyor. Beni gördükçe moral buluyorlar. Tıp gerçekten çok ağır bir tahsil. Şu anda öğrencilerim Tıpta Uzmanlık Sınavı'na hazırlanıyor ve hobileriyle yeterince ilgilenemiyorlar. Onun için benim bunları yapmam onları motive ediyor. Demek ki ileride biz de yapabileceğiz diyorlar.

- Hastalarınız nasıl karşılıyor peki?
- Gerçekten çok seviyorlar. Benim kliplerimi bulup izliyorlar ve sosyal medyadan takip ediyorlar. Bazen biz sizi televizyonda görmüştük şimdi hasta olarak geldik deyip şaşıranlar da oluyor. Hastaymış gibi gelip, benimle tanışmak isteyenler de oldu. Gerçi benim branşım ağrı olduğu için illaki herkesin bir yeri ağrıyordur. "Belim ağrıyor", diye geliyorlar sonra fotoğraf çektiriyoruz.