Minik kahramanların güçlü anneleri
Erken doğum yapan anneler, Anneler Günü’nü de erken kutluyor. Çünkü prematüre bebek ve annelerinin yaşadıkları zorluklara dikkat çekmek istiyorlar. Biz de minik kahramanların güçlü annelerinin, gününü kutluyoruz
EMEK VE UMUTLA GEÇEN BİR MÜCADELE
İlknur Okay / El Bebek Gül Bebek Derneği Başkanı
"Prematüre annesi olmak; bebeğini doğumla birlikte kucağına almayı beklerken, maalesef onun yerine bebeğini haftalarca, aylarca yoğun bakım ünitesinde bırakmaktır. Zorlu ve endişeli bu yolda, umutla, sabırla, emekle ve tüm gücüyle mücadele ederek bir mucizeye tanık olmaktır. En çaresiz hissedilen an şüphesiz ki erken doğum anı. En güçlü hissedilen an ise kanguru bakımı için kucağa alınan an olmalı. Bir kere o ten-tene temas gerçekleşti mi, artık prematüre annesinde tükenmeyecek bir güç ortaya çıkıyor. O minicik bedenlerdeki o büyük güç anneye geçiyor. El Bebek Gül Bebek Derneği olarak sıfır ayrılık politikasını destekliyoruz, bebek doğduktan sonraki en kısa sürede anne-babası ile birlikte olabilmeli ve ten tene temasa geçebilmeli.
DEPREM BÖLGESİNDE GÜVENLİ ORTAM
Deprem bölgesinde zarar görmüş ve yetersiz kalmış anne-bebek uyum odalarını Yataş'ın Uykunun Mucizesi ile Büyüyen Mini Kahramanlar Projesi ile yenileyerek prematüre anne ve bebeklerimize bu imkanı sağlayacağız. Kuvözdeki gelişimlerini desteklemek için de kuvöz örtüsü ve nestler güzel bir çözüm. Türkiye genelindeki yenidoğan yoğun bakım ünitelerine, kuvöz içerisinde bebeğe anne karnındaki güvenli ortamı hissini sağlayan nestlerimizi ve kuvözü dış ışık ve ses etkenlerinden yalıtan kuvöz örtüsü bağışlarımızı devam ettiriyoruz."
İLK KUCAKLAŞMAMIZI ASLA UNUTAMAM
Gülnur Şahin Şentürk / Prematüre annesi
- Prematüre annesi olmayı nasıl anlatırsınız?
- Çaresizlik... İlk çocukta hissedilen yoğun mutluluğun yerini hastane yoğun bakım ünitesinin önünde umutlu bir bekleyişe bırakması. Çocuğuna isim bile düşünemeden sadece sağlıkla hastaneden çıkıp eve gidebilmeyi arzu etmek.
- Kendinizi en çaresiz ve en güçlü hissettiğiniz anlar hangileriydi?
- En çaresiz hissedilen an, NST'de kalp atışlarının yavaşladığına şahit olup daha doğmadan bebeğimin yaşam mücadelesine başlamış olduğunu görmek. En güçlü hissettiğim an ise yoğun bakımdan çıktıktan sonra anne-bebek uyum odasında ilk kucaklaşmayı yaşamak. Çünkü o an hayattaki en büyük savaşı birlikte kazanmış olduk ve hiçbir güç artık bizi birbirimizden ayıramayacaktı.
- Diğer prematüre annelere tavsiyeleriniz nelerdir?
- Umudun hep var olduğunu unutmasınlar. Onun bir mücadeleden çıktığını, en çok anne sevgisine ve şefkatine ihtiyaç duyduğunu bilerek, ona minik bir kahraman olduğunu unutturmamalıyız.
EN SON HABERLER
- 1 Yavuz Bingöl halk ozanı olan annesi 'Şahsenem Bacı'yı anlattı: Yanlış giden kariyerime şekil verdi...
- 2 Dört ünlü aktör ile erkek modasını konuştuk: Giyinirken eşlerimizin fikrini alırız
- 3 Ayrılık hayatın gerçeği aslolan yaşamın kendisi
- 4 Annem Alzheimer’dı en son beni unuttu
- 5 Kronik inflamasyonu doğal beslenmeyle yenin
- 6 Çocuklar için güneş kremi ve gözlük vakti geldi
- 7 İlham kaynağım İstanbul
- 8 7/24 şehirde yaşam
- 9 Sanal dünya çocuklara okuldan tatlı geliyor
- 10 Öğrendiğinizde şaşıracağınız 4 önemli beslenme bilgisi