Göğüslerimi geri istiyorum

Halime güler misiniz, yoksa ağlar mısınız bilmem ama bence durumum çok acıklı... Bu gerçeği ne zaman kabullendim biliyor musunuz, geçen gün kendimi bir gazetenin internet sayfasındaki 'Hollywood'un en güzel göğüslü 10 kadını' kutusunu tıklarken bulduğumda. Evet o kutuyu tıklayıp sayfayı açtım ve Scarlett Johansson, Salma Hayek, Halle Berry gibi ünlülerin süper göğüs dekolteli elbiseleri içindeki resimlerine tek tek baktım! Sonra moralim öylesine bozuldu ki sayfayı aniden kapattım. Ama yetmedi, gittim çekmecedeki fotoğrafları karıştırdım, eski halimi ağlamaklı gözlerle bir süre seyrettim... Sonra derin bir "Off!" çektim ve haykırdım: "Göğüslerimi geri istiyoruuum!" Biliyorum benim yaşadığımı milyonlarca kadın yaşadı bugüne kadar ve hâlâ da yaşıyor. Çocuğunu uzun süre emziren her kadının başına benzer şeyler geliyor. Ama ben yine de diyorum ki, keşke biri beni uyarsaydı, "Uzun süre emzirirsen geriye göğüs falan kalmaz, eski halini unutacaksın," deseydi. Ben yalnızca biraz sarkar sanmıştım ve ona razıydım. Nereden bilebilirdim ki göğüslerimin eriyip gideceğini, eski halimden eser kalmayacağını! Ateş düştüğü yeri yakıyor işte; insan kendi başına gelince anlıyor. Şu an öyle öfkeliyim ki... Kadın hamile kalsın, kadın doğursun, kadın emzirsin, kadın büyütsün, kadının vücudu bozulsun; göğüsleri küçülsün, sarksın! Sonra uzak yakın herkes geçsin karşısına, "Aa kadına bak ne hale gelmiş!" desin. Anlayacağınız 'Bir dokun bin ah işit' vaziyetindeyim ben bu aralar. Kızımı memeden kestikten sonraki halimle ise hiç barışamamış durumdayım. Geçen gün bir mağazada iç çamaşırı deniyorum, satış temsilcisi kadın "Çok yakıştı ama isterseniz tam dolgulusunu vereyim, göğüslerinizi daha dolgun gösterir," demez mi? Hemen çıkardım üzerimdekileri, sözünü ettiği modeli de denemedim. Kadına kısaca durumumu anlattım, "Ben hayatımda hiç bu kadar küçük beden sutyen giymedim, tam tersi göğüslerimi küçük gösteren modelleri seçerdim hep. Kızımı bir buçuk yıl emzirdim, şimdi gördüğünüz gibiyim. Tepkim size değil, yeni halime hiç alışamadım." Kadın, "Sizi çok iyi anlıyorum, böyle çok müşteri geliyor. Kadınların ortak derdi bu, ama baktınız alışamıyorsunuz, estetik ne güne duruyor?" deyince, beynimdeki lambalar yanıverdi!
ESTETİK NE GÜNE DURUYOR
Gerçi ben, göğüslerim hiç müdahalesiz, kendiliğinden eski haline dönüversin istiyorum. Bu bir hayal mi, benim durumumdaki tüm kadınlar için çare estetik mi diye düşünürken, jinekoloğumu aradım hemen. Melih Bey (Nevzat Melih Gündüz) tanıdığım en esprili, aynı zamanda en otoriter doktorlardan biri... Acınası ve ondan medet uman ses tonuma hiç aldırmaksızın, her zamanki gibi gayet net konuştu benimle ve şöyle dedi: "Göğüsler sürekli dolup boşalır emzirirken. Göğüs dokusu dediğimiz şey de yağ ve süt bezlerinden oluşur, yani kas tabakası yoktur. O yüzden uzun süre emzirmek tabii ki sarkma ve küçülmeye sebep olur. Sonrasında da asla eskisi gibi olmaz göğüsler. Önceki meme büyüklüğü ve şekliyle memeyi örten cildin sert olup olmaması da bunda etkili elbette. Spor ve egzersiz olumlu etki yapar ama, dene. Emziren hastalarım bir süre sonra genelde bana sorarlar 'Kime gideyim göğüs estetiği için?' diye. Ben kesinlikle destekliyorum hastalarımı estetik konusunda. Çünkü insan önce kendisini beğenmeli. Üstelik silikon, başka çocuk yapmak istersen de emzirmeye engel değil." İyi ama benim duymayı istediğim cevap da bu değil Melih Bey! Ben ki üniversite yıllarımda göğüs küçültme operasyonunun köşesinden dönmüşüm, şimdi kalkıp silikon mu taktıracağım? Olmaz, bu bana yapılmaz. Sırf bana değil, hiçbir kadına yapılmaz! Zaten bazılarımız da sırf bu yüzden vazgeçiyoruz ya emzirmekten, "Sonra deforme olur, ben en güzel çağımda sarkık göğüsle dolaşmak istemiyorum," diye... Gerçi ben asla pişman değilim kızımı emzirdiğim için. Hayatımın en anlamlı ve önemli görevini yerine getirdim, hem de seve seve. İtirazım doğanın ihanetine ama onun da çaresi var işte. Demek iki çocuktan sonra kadınlar boşuna estetikçilerin kapısını çalmıyormuş. "Herkesin göğsü silikon şekerim, yaptırmayan mı kaldı?" diye hemcinslerimizi küçümseyip işin kolayına kaçıyormuşuz, arkasındaki gerçeği hiç merak etmiyormuşuz meğer. Ya annelerimiz, anneannelerimiz ne yapsın? Onların zamanında estetik de yoktu, kim bilir ne mutsuz oldular hayatları boyunca... Bundan böyle estetiğe karşı değilim arkadaşlar, bir kadının bedeniyle barışık olması çok ama çok önemli çünkü bu hayatta. Anne olmak da hayattan ve kendinden vazgeçmek değil!