Darbe üstüne darbe

Mısır'da seçim yapıldı. 30 yıllık Mübarek iktidarının ardından ilk Cumhurbaşkanlığı seçimi. İlk turunda yüzde 50 barajını aşan olmayınca Cumhurbaşkanını belirlemek ikinci tura kaldı.

İki aday yarıştı. Biri Müslüman Kardeşler'in adayı Muhammed Mursi, diğeri ise Mübarek döneminin Başbakanı Ahmet Şefik. Şefik hem rejimin adamı hem de Mübarek sonrası iktidarı devaralan Askeri Konsey'in desteklediği isimdi.

Seçim sürecinde öyle gariplikler yaşandı ki, neredeyse bir buçuk yıl önce Mübarek'i deviren halkın, Mübarek'in en yakın adamlarından birini Cumhurbaşkanı olarak seçtiğine şahit olacaktık.

Mesela Yüksek Seçim Kurulu tarafından Müslüman Kardeşlerin en önemli adaylarının seçime girmesini engellendi. Bunun adaylı kıyamet anlamına gelen Ömer Süleyman gibi rejimin en tehlikeli isimlerinden biri önce aday gösterildi ardından seçime girmesi yasaklandı. Süleyman emsal gösterilerek Müslüman Kardeşlerin adayları da yasaklandı, vs.

Seçime 2 gün kala Anayasa Mahkemesi Müslüman Kardeşlerin çoğunlukta olduğu parlamentoyu feshetti. Seçim yapılırken, Ahmet Şefik yüzde 50'leri zorladı. O sırada Askeri Konsey, yasama yetkisini eline aldı. Yeni anayasanın yazım görevini Orduya verdi. Muhammed Mursi'nin Cumhurbaşkanı olmasına kesin gözüyle bakılırken, yeni Cumhurbaşkanının görevi sadece Orduya itaatle sınırlı kaldı.

Şimdi Mursi, Mübarek'ten boşalan Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturacak. Ancak yetkileri kısıtlanmış durumda olacak. Tepesinde generaller bulunacak. Askerden habersiz hiçbir kağıda imza bile atamayacak.

Yani Mısır'da gördük ki, demokrasi öyle kolay kolay gelmiyor. Sokağa dökülmek, şehit olmak, iktidarlara karşı ortaya kanını, canını koymak. Bunlar yeterli gelmiyor. Yetse Mısırlılar demokrasiyi bulurdu. Oysa şu an ülkede Mübarek dönemindeki halk iradesi nasılsa hala aynı oranda halkın sözü geçiyor. Değişen bir şey olmadığı resmen ortada.

Gitti Mübarek geldi Asker.

Asker, iktidarı sivillere devretmemekte kararlı, görünen o ki devretmeyecek de. Kendini sınırsız yetkilerle donatan bir askeri yönetimden bahsediyoruz. Cumhurbaşkanına bağlı olmalıyken, ülkenin ilk kez demokratik seçimle başa gelen Cumhurbaşkanını kendine bağlamayı tercih eden bir askeri yönetim.

Bundan sonra yine Tahrir Meydanı dolacak. Halk 'biz devrim yaptık, askeri vesayet istemiyoruz' diyecek. Ortalık yine karışacak.
Yazık, dökülen kana, harcanan ülke ekonomilerine çok yazık. Suriyeliler de Mısır'ı gördü. Bugün Esat'ı devirseler sonları ne olacak meçhul. Liderlere darbe yetmiyor, rejimlerin kökü kazınmalı. Mübarek ya da Esat gitse, başka birileri rejime sahip çıkıyor ya da sahip çıkmaları sağlanıyor.

Bugün Müslüman Kardeşler Mısır'da büyük farkla seçimi kazanmalı, Muhammed Mursi ya da başka bir adayları Cumhurbaşkanlığı koltuğuna oturarak, sivil iktidarı temsil etmeliydi. Olmadı. Olsaydı ne olurdu? İsrail'den gelen resmi bir açıklamada Savunma Bakanı Ehud Barak dedi ki, "Mısır'daki yeni Cumhurbaşkanı Mısır ile İsrail arasında imzalanan uluslar arası anlaşmalara uymalı, bu anlaşmaların da en önemlisi güvenlik konusunda" diye uyardı. Zira Mısır ile İsrail arasında Mübarek döneminde öyle imzalar atıldı ki, Kahire'de iktidar Müslüman Kardeşlere kalsa, en büyük menfaat kaybını İsrail yaşayacaktı. Neyse ki asker imdada tam zamanında yetişti.