Filistin Obama'yı neden istemiyor

İsrail Başbakanı Netanyahu, karmakarışık seçim sonuçlarına, kızışan koltuk pazarlıklarına rağmen apar topar hükümeti kurdu, Obama'nın karşısına yeni kabinesiyle çıktı.
Obama, İsrail ile beraber Batı Şeria'yı da ziyaret edecek. Ancak Filistinliler, İsrailliler gibi heyecanla Obama'nın yolunu gözlemediler aksine "gelme" dediler.
Mesaj açık ve net, manzara da öyle. 2012 Kasım ayından bu yana 5 ay geçti. İsrail bu süreçte Filistin'i çok yıpratan hamleler yaptı. Kasım ayında önce Gazze saldırısı ardından 29 Kasım'da Filistin'in BM'ye gözlemci devlet üyeliğine cevaben gelen ve ardı arkası kesilmeyen yerleşim birimi inşaatları.
İnşaatlar Batı Şeria'yı ortadan ikiye bölüyor, Filistin topraklarının tam ortasına Yahudi yerleşimciler için şehirler kuruluyor. Aynı günlerde Filistin yönetimine devredilmesi gereken gelirlere el konuldu. Mart ayına kadar tek kuruş para ödenmedi.
Mescid-i Aksa çok yönlü saldırılara hedef oldu. Yahudi yerleşimciler, İsrailli milletvekilleri provokatif ziyaretlerde bulundu, camiye baskınlar yapıldı, askerler kutsal mekanı savaş alanına çevirdi.
İsrail, takas anlaşması kurallarına uymadı, Ekim 2011'de serbest bıraktığı esirleri tek tek yeniden göz altına aldı. Sonrasında açlık grevleri patlak verdi, İsrail 2012 Mayıs'ında insanlık dışı uygulamalara son vereceğini söyleyip, cezaevlerindeki esirlerin açlık grevlerini durdurdu ancak vaatler yerine getirilmeyince açlık grevleri bir kez daha başladı.
Cezaevinde 200 gün açlık grevi yapan ve ölümle burun buruna kalan Eymen Şeravine adlı esir serbest bırakıldı. İsrail, çok ciddi sağlık sorunları olan esiri salıvermek zorunda kaldı ancak esirin evi ve ailesi Batı Şeria'dayken, İsrail Cenevre anlaşmasına aykırı olmasına rağmen onu Gazze'ye sürgüne gönderdi. Hem de 10 yıl boyunca Gazze'den hiç çıkmamak şartıyla. Zaten istese de çıkamaz çünkü halk arasında "açık hava hapishanesi" denilen Gazze abluka altında.
Samir İsavi adlı esir, 230 günden fazla açlık grevindeydi. Su içmeyi bile bıraktı çünkü ayaklarına pranga vuruldu. Üstelik bu esirler serbest kalmak için değil sadece yargılanmak için açlık grevi yapıyorlardı. Çünkü İsrail 5 bin Filistinli esirden çoğunu hiç yargı önüne çıkarmadan, keyfi göz altı kararlarıyla hapse atıyor ve göz altı sürelerini 6 ayda bir, sonsuza dek uzatabiliyor.
Esirlerden biri işkence sonucu hücresinde hayatını kaybetti. Bunun üzerine sokaklara dökülen Filistinliler, İsrail askerlerinin sert müdahalelerine hedef oldu.
İsrail Yüksek Mahkemesi çok tartışılan bir karar aldı. 1967 sınırlarında yaşayan ve mecburen İsrail pasaportu taşıyan 1 milyon 300 bin Filistinlinin, Batı Şeria'da yaşayan ve İsrail tarafına ancak kontrol noktalarından geçiş yapabilen Filistinlilerle evlenmesine yasak getirdi.
Evlilik yasağı aile birleşimi sorununu beraberinde getirdi. Binlerce Filistinli aile mağdur oldu. Yani utanç duvarının iki yakasındaki Filistinliler birbirleriyle evlenemez hale geldi. Evlenenler, vatandaşlıktan çıkarıldı, tüm haklarından mahrum edildi.
Gazze 2005'ten bu yana abluka ve dönem dönem bombardıman altında. Aynı tarihlerde yani Arafat'ın vefatı yerine Mahmut Abbas'ın geçişiyle birlikte İsrail Batı Şeria'yı kısmen rahat bıraktı. Ancak Kasım ayından bu yana Batı Şeria yeniden intifada günlerine döndü.
İsrail hükümeti Obama'nın ziyaretinden bir gün önce askıda olan İsrail-Filistin barış görüşmelerinin yeniden başlamasından yana olduklarına dair açıklamalar yaptı.
Oysa barış görüşmelerinin yeniden başlamasının en büyük şartı yerleşim birimi inşaatlarının durdurulmasıydı fakat İsrail bu konuda kesinlikle geri adım atmaya yanaşmadı.
İşte Obama böyle bir ortamda İsrail-Filistin'i ziyaret ediyor. Bunca can yakan neden varken, Filistinlilerin neden Obama'yı istemediklerine de başka bir yanıt vermek olmazdı sanırım.