İşte güneyle kuzeyi ayıran sıfır noktası

Kore Savaşı'ndan (1950-1953) ikiye ayrılan Kore Adası'nda, Birleşmiş Milletler (BM) tarafından 1953'te çizilen sınırın güney tarafında, başkent Seul'ün 55 km kuzeyindeki Panmunjom'dayız. Burası, BM'nin Silahsızlandırılmış Bölge (DMZ) olarak kabul ettiği, 241 km boyunca oluşturulan 4 km genişliğindeki tampon bölgeye giriş noktası.

SADECE 2 KÖYE İZİN VAR Önce,
olağanüstü güvenlik önlemlerinin alındığı, fotoğraf çekmenin veya video kaydı yapmanın yasak olduğu, Güney Kore ve Amerika tarafından komuta edilen Panmunjom'daki askeri üs, Kamp Bonifas'a varıyoruz. Resmi sınır noktasına 4 km uzaklıktaki üs, aslında bu resmi gezinin de başlangıç noktası. Kamptan, Güney Koreli askerlerin kullandığı otobüsler ve ABD askerlerinin rehberliğinde sınır noktasına varılıyor. Bize söylenene kadar görüntü almak yasak. Yol boyunca BM tarafından izin verilen 2 Güney Kore köyü bulunuyor. 200 kadar çiftçinin yaşadığı bu köylerin sakinleri, gece 23.00'te evde olmak zorunda. Pirinç ile ginseng ekiyorlar ve vergiden muaflar.
'ANİ HAREKETLERDEN KAÇININ'
Resmi temas noktasına doğru ilerlerken, 100 metre uzunluğundaki bir direğin üzerinde dalgalanan Güney Kore bayrağını görüyorsunuz. Ancak rehber Amerikan askeri, "Bu bayrağa karşılık Kuzey Kore, kendi tarafına tam 160 metre uzunluğundaki bayrağını dikmiş" diyerek sınırdaki gergin havanın işaretlerini veriyor. Otobüsten indiğimiz noktada, uluslararası askerlerin komutasında bir BM binası var. Kuzey ve Güney Kore arasındaki DMZ'nin tam olarak resmi temas noktasında konuşlandırılmış. Binanın içinden geçip resmi temas noktasına, yani 2 ülke arasındaki görüşmelerin gerçekleştiği alana ulaşıyoruz. Burada konferans binası olarak adlandırılan 2 mavi bina var. Askerler hareketlerimizi kontrol etmemizi ve ani tepkiler vermememizi istiyor. Sadece 2 bina arasındaki alanda görüntü alınmasına izin veriliyor. Konferans binalarının güney tarafında Güney Kore, diğer tarafındaysa Kuzey Kore askerleri nöbet tutuyor.

KÜÇÜK ÇAPLI TACİZ
Sadece birkaç metrelik tampon alana kurulan 2 mavi konferans binasından birinin içine giriyoruz. Binanın içinde bir Güney Kore askeri var. Binanın içindeki masaya dokunmak ya da sandalyeye oturmak yasak. En önemlisiyse kameraların yönü; binanın içinde bile Kuzey'i göstermeli. Yaklaşık 20 dakika süren ziyaretimiz sırasında sadece metrelerce ötede bulunan Kuzey Kore'deki askeri binadaysa başka bir heyet, DMZ'yi "kuzeyden" ziyaret ediyor. Kuzey Koreli bir subay "güneye bakarak" heyete bir şeyler anlatıyor. Bulunduğu merdivenlerden izin verilen son noktaya kadar yürüyüp, hızlı bir şekilde geri dönüyor. Güney, Kuzey'den gelen böyle küçük çaplı gövde gösterilerine alışmış durumda.
60 yıldır bakir kalan vahşi yaşam
Kore Savaşı'ndan sonra askerden arındırılan sınırdaki Panmunjom, vahşi yaşamdaki biyo-çeşitliliğiyle biliniyor. Sınırda, tel örgülerce çevrelenen alanda 798 tür bitki ve bin 355 tür memeli hayvan yaşıyor. Bunlardan 30'unun nesli tükenmek üzere. Güney Kore, Panmunjom'un bulunduğu Cheolwon-gun bölgesinin UNESCO tarafından "Biyosfer Alanı" olarak kabul edilmesini istiyor. Amerikan askerleri, mayınlarla döşenen bu alandan bazen patlama seslerinin geldiğini ve hayvanların telef olduğunu anlatıyor.
Silahsız bölgede 2 çatışma çıkmış
DMZ'de 1976 ve 1984'de yaşanan 2 çatışma nedeniyle, üst düzey güvenlik önlemleri hakim. 1976'da BM binasının görüş alanını engelleyen kavak ağacının kesilmesi, 2 Amerikan askerinin ölümüne neden olurken; 1984'te DMZ'yi Kuzey'den ziyaret eden bir Rus vatandaşının bağırarak Güney'e kaçmak istemesiyle çıkan çatışmada bir Güney, 3 Kuzey Koreli asker hayatını kaybetmiş.