Tüm uygar ülkelerin kullandığı en sağlıklı ve pratik ulaşım aracı bisiklet, maalesef ülkemizde imkansızlıktan ve düzensiz yollardan dolayı adeta korku aracı gibi ünlendi. Çocukluğumuzda karne hediyesi olarak bisiklet alınır ama binmek isteyince anneler bin bir bahane getirirdi. İçi, titredi biz binerken. Nedeni, dikkatsiz sürücüler, yani yol magandaları ve ucu, sonu belirsiz yollardı. Sonraki yıllarda bisiklet yolları adı altında bazı düzenlemeler yapıldı. Yapıldı da gelişigüzel, işin erbabına sormadan, danışmadan, görüş almadan olduğu için elverişsiz yollar uzadı gitti. İnsanlar bisiklet yollarında köpek gezdirdi, koşu pisti olarak kullandı... Yollar delik deşik oldu... Bakımı da Allah'a emanet! Bisiklet kullananlar ise yılmadı, devam etti kullanmaya, etkinliklerine.
Bisikleti yaygınlaştırmak için dernekler kurdular... Perşembe akşamları hep birlikte ülkenin birçok şehrinde bisiklete binen gruplar oluşturdular. Hatta bir bisikletçi
Gobi Çölü'nü İzmir'den kalkıp gitti ve geçti çölü, başardı..
. Gürkan Genç'in bu başarısı dünyayı ayağa kaldırdı. Ama bizde ses soluk çıkmadı. Yazık, çok yazık! Bu arada kent yetkilileri ne yaptı? Elverişsiz yollar düzeltilmedi. Bisiklet park yerleri bir toplu iğne boyu ilerlemedi. Ve metrolara bisikletler alınmadı. Dünyanın tüm metrolarında bisikletler trene alınırken, bizde demeçler verdiler "Olmaz, olmaz" diye. Tepkiler üzerine yanlıştan dönüldü. 1 Ocak'tan itibaren bisikletlerin, belirli saatler içinde metro ve İZBAN trenlerine alındığını duyurdular.
Bisikletçilerin istekleriyle ilgili tam 120 elektronik posta aldım. Bir örneğini sizlere sunuyorum. Hadi, artık şu kulaklarınızdaki pamukları atın da duyun, belediyeler, mülki idareler, emniyet... Hadi davranın! Halka işkence yerine kolaylık sağlayın lütfen! Sevgili okurlarım, bisikletlerle rahatça gezineceğiniz, ulaşacağınız günler dilerim.