Bozdağ'da kar zamanı

Bozdağ'a kaçıncı gidişim hatırlamıyorum. Ama her yolculuğumda farklı güzelliklerle karşılaşıyorum. Sart'ı, Urganlı'yı, Ahmetli'yi geride bırakıp Salihli'ye yaklaşırken sağ yanımızda, ileride kara bir duvar gibi yükselen, bulutlar arasında kaybolmuş Bozdağ'ı görünce keyifleniyor, Bozdağ-Ödemiş sapağından giriverdik hemen. Biz otomobilimizle zirveye doğru ağır ağır tırmanırken Bozdağ'ı biraz tanıtayım dilerseniz: Bozdağ 2157 metrelik yüksekliğiyle Ege Bölgesi'nin en yüksek tepesine de sahip, 170 kilometre uzunluğunda bir dağlar silsilesi. Buca sırtlarından başlıyor, Kemalpaşa ve Bayındır üzerinden Salihli'ye kadar uzanıyor. İzmir'den giderseniz eğer Ödemiş üzerinden 150 kilometrelik, Salihli üzerinden ise 130 kilometrelik bir yolculuğun sonunda ulaşabilirsiniz.. Türkiye'nin en lezzetli kestane ve cevizlerinin üretildiği yaylalara (Gölcük, Subatan, Elmabağ, Bozdağ, Çamyayla, Başova, Ayvacık, Gündalan, küçük ve büyük Çavdar yaylaları) sahip olan Bozdağ, yakın gelecekte eko turizmin önemli merkezlerinden biri haline gelecek.

HAVADA KAR KOKUSU
Giderek yükseliyoruz ve bereketli Salihli Ovası'nda bağ damları artık seçilmez oluyor. Zeytinlikler, çam, kestane ve ceviz ormanlarının arasında puslu tepelere yaklaşıyoruz. Dağın en güzel köşelerine yayla evi niyetine inşa edilmiş garip yapıları görmezden geliyoruz keyfimiz kaçmasın diye. Ovanın yağmur kokulu havası yavaş yavaş yerini duru, sert, kar kokulu dağ havasına terk ediyor. Kişiyi diri tutuyor bu hava. Yolun iki yanındaki koyaklar, ağaç dipleri, gövdeleri kar birikintileriyle lekelenmeye başlıyor. Zirveyi görmeye çalışıyoruz, bulutlar arasında saklamış kendini. Yıllar önce izlediğim-sanırım Avusturya'da çekilmişti- Kartal Yuvası filmini anımsıyorum. Bozdağ zirveleri kartal yuvası gibi.Biraz daha bilgilendireyim: Bozdağlar üzerindeki yaylaların en büyüğü Gölcük yaylası. 1500 metre yükseltideki yayla, zengin ormanların çevrelediği göl ile bir doğa cenneti. Temmuz ayında bile sıcaklığı 24 dereceyi geçmeyen Gölcük yaylası, ovaların cehennem sıcağından kaçanlar için birebir.

***

Artık sisler arasındayız... Çamların, asırlık çınarların, kestanelerin silüetleri varla yok arası. Diyorum ya her gezide yeni bir sürprize hazırlıklı olmalıyız. Usun usul esen rüzgar kar tanelerini taşıyor yukarılardan. Zorlu rampaları bırakıp ilk düzlüğe vardığımızda, daracık bir asfalt yol karşı tepelerin eteklerine yaslanmış Bozdağ kasabasına götürüyor bizi. Ağaçlar arasında tek katlı, iki katlı, bacalarından bembeyaz dumanlar dağıtan, çatıları karla kaplı eski evler. Yaylaları, gölü ve ormanlarıyla Bozdağ gerçekten Ege'nin en önemli ekoturizm alanlarından biri olacak yakın gelecekte. 1528 metreden 2157 metreye kadar kayak alanlarına sahip Bozdağ Kayak Merkezi ise Türkiye'nin en büyük kış spor alanlarından biri. Şimdi zirveye yolculuğu sürdürmenin zamanı. Asırlık kestane ve ceviz ağaçlarının süslediği ovayı, çam ormanlarını geride bırakıp kayak merkezine yöneliyoruz. Yükseldikçe doğa azalıyor. Her yanımızı çevreleyen kar örtüsünün ortasında, çırılçıplak buz tutmuş bir yolda ilerliyoruz. Yel kenarlarında kar kalınlığının bir metreye ulaştığı bir dönemeçte, kar fırtınasının ortasında hayal meyal ansızın karşımıza çıkıyor kayak merkezi. Çölde bir vaha gibi... Sonradan Termal Otel'in, otelin çevresine 150 bin karaçam ve sedir fidanı dikeceğini öğreniyor mutlu oluyoruz... Çünkü gelen konukların burada doğayı da arayacağından eminim. Burada kar kalınlığı yarım metreden fazla. Kayak merkezi coşkulu. Kayak yapanlar, kızakla kayanlar, kartopu oynayanlar, karda yuvarlananlar... Bir köşedeki büyük mangaldan sucuk kokuları yükseliyor dumanla birlikte. Kayak merkezi bir tatil gününü dolu dolu yaşamak isteyenler için ideal. Çünkü İzmir'in yanıbaşında, iki saatlik bir yolculukla ulaşabileceğiniz nadir yerlerden biri Bozdağ. Diyelim ki otomobiliniz yok. Gün boyunca Salihli ve Ödemiş'ten otobüsler sefer yapıyor. Daha bitmedi yolculuğumuz. Gölcük yaylasına gidiyoruz şimdi.