Adnan GÜLERMAN: Seferihisar'a hayranlığım

Köşemdeki yazılarımı okuyanlar "Yazılarının çoğunda belediyeleri konu olarak ele alıyorsun" dedikten sonra, gerekçemi sormayı da ihmal etmezler. Robinson gibi tek başımıza bir adada yaşamıyoruz. Köyden, büyükşehire kadar farklı büyüklük ve kalabalıkta yerleşim yeri var. Bu yerlerin yolunu, suyunu, ulaştırmasını, temizliğini vs. kendi haline bırakmamışız, bir yönetimin eline tevdi etmişiz. Bu yönetimi de demokratik yollardan seçtiğimiz bir ekibe veriyoruz. Seçerken de bize en iyi yaşama ortamını sağlayacağını söyleyip, inandıran ekip tercihimiz olmaktadır. Kuşkusuz, söylemekle yapmak arasında fark vardır. Sözüm bana bir söylemimizi hatırlattı: Herkes sakız çiğner ama Fatma gibi çatlatamaz veya herkes (tahta) kaşık yapar ama sapını ortaya oturtamaz. Her yönetimin belediyecilik anlayış ve icraatı da farklı olmaktadır. Kimisi kaldırım bozup yapmayı, kimisi kültür faaliyetlerini vs. ön plana çıkarır. Bazı belediyelerin on parmağında on marifet olduğu için, her ikisini de başarıyla yapar. Seferihisar'ı ilk kez 1974'de İzmir'e yerleştiğim zaman görmüştüm. Sonraki yıllarda da zamanla yolum düştüğü gibi, bir iş ilişkim sebebiyle de yakın zamanda sık sık gidip gelmiştim. Buradaki gelişmenin son yıllarda her yönü ile baş döndüren bir ivme kazandığı gözden kaçmayacak ölçülerde olmuştu.
SAKİNŞEHİR UNVANLI
Bazı belediyelerimiz vaktiyle yapılmış olan beton iskeleleri parçalayıp molozlarını ayağınızı bile sokamayacağınız şekilde denize dökerken Seferihisar'da 2 özel ve 6 halk plajı temizliğin simgesi olan mavi bayrakla donatıldı. Bazı belediyelerimizin sokaklarında kamyonetli bahçıvanlar ortalığı çınlatırken Seferihisar "sakinşehir"in (cittaslow) Türkiye'deki başkenti haline geldi. Bazı belediyelerimizde araçlar arasındaki can pazarında pedala basma kampanyaları başlatılırken, Seferihisar'da Seferikart sahiplerinin hizmetine sunulan bisiklet istasyonları bile kuruldu. Bazı belediyelerimizde üreticiler kendi başlarının çaresine bakmaya bırakıldığı için satılamayan sebzeler, narenciye vs. bahçede, tarlada hayvan yemi olmaya terk edilirken; Seferihisar balıkçılık, narenciye ve enginar entegre tesisi ile hem üreticisinin kazanmasına, hem sakinlerinin sağlıklı beslenebilmelerine öncü oldu. Bütün bunları ve daha pek çoklarını kendiliğinden oluşmuş gelişmeler olarak değerlendirmek isabetli olamaz. Dört yıllık kısa bir süre içinde 5 hedef ve 41 projeden 26 tanesinin tamamlanmış olması daha şimdiden ilçenin kimliğini değiştirerek örnek ve yaşanılacak bir yer haline getirdiğini göstermektedir. Yolumun ve işimin sıklıkla bu ilçeye düşmesinin gelişmesini adım adım takip etmeme imkan vermesinin yanında geçmişte rahmet olası babası ile dostluğum ve iş birliği yapmış olmam da dikkatimin bu ilçeye yönelmesinde etkili oldu. Babası Dündar Soyer ile eski Bakan Kamran İnan'ın Ankara'da kurduğu Türkiye-Avrupa Birliği Derneği'nin İzmir Şubesi'ni İzmirli'ye Avrupa Birliği'ni tanıtmak amacı ile açmıştık. Bu açıklamam "Arkadaşının oğlunun yaptıklarını dikkatle izlersin" gibi bir değerlendirmeye uğratılmasın. Bir rastlantı mıdır, nedir? Çeşitli dönemlerde İzmir'de belediye başkanlığı yapmış olan 7 tanesinin de öğrencilerimin arasında bulunduğunu söylersem, Seferihisar'a iltimas mı yaptığım sorusunu cevaplamaktan da kurtulurum. İster kamu, ister özel keskimde oldun, yönetim görevini üstlenenler görgü ve bilgilerini artırmak için yurt içinde veya yurt dışında incelemelerde bulunurlar. İlçe belediyelerimize, Seferihisar'ın kısa bir süre içinde isabetli plan ve programlarını dikkatle uygulayıp bu noktaya nasıl geldiğini incelemelerinde ve örnek almalarında büyük fayda olduğunu söylemek isterim. Belediyelerin kültürel ve benzeri faaliyetlere öncülük etmeleri önemli olmakla birlikte, özetle bayındırlık faaliyetlerini ön plana almak zorundadırlar. Seferihisar Belediyesi'nin bu önceliği benimseyerek örnek bir ilçe olma özelliğini kazanmış olduğu kanaatini taşımaktayım. Darısı öteki belediyelerin başına.
ÖZLÜ SÖZ:
At sahibine göre kişner.