Alsancak'ta imdat çığlığı: Sesimizi duyan var mı?

Uzun süredir kentimizde oluşan ve giderek daha çok göze batmaya başlayan düzensizliği dile getiriyorum. Kaldırım işgalleri, işportacılar, otopark değnekçileri, trafik magandaları, bodyguard'lar İzmir'in kronik sorunları haline geldi. Karşıyaka sahili, Nergis Metro karşısı ve çarşı, Eshot Sokağı, Kemeraltı, Bornova Küçük Park, Kordon boyu, Cumhuriyet Bulvarı, İki Çeşmelik ... Daha da çoğaltabiliriz bu sahipsiz bölgeleri. İzmir Valiliği, İl Emniyet Müdürlüğü, Büyükşehir Belediyesi sizlere seslendim ama maalesef duyuramadım sesimi! Vatandaş imdat çığlıkları atıyor. İşte aşağıda bir çığlık daha, sevgili okurum dile getirmiş sorunları. Haydi hep birlikte okuyalım sevgili okurumun çığlıklarını; Sayın Yurttaş Hülya Hanım; Alsancak Kordon'uyla, Gar'ıyla, meydanlarıyla, caddeleriyle, sokaklarıyla kendi kültürünü yaratmış İzmir'in en yaşanılası ve keyifli semtlerinden biridir. Ancak bir yıldır İzmir'in en önemli sokak ve caddelerinden olan Cumhuriyet Bulvarı (İkinci Kordon), Gazi Kadınlar Sokağı, Kıbrıs Şehitleri Caddesi yaşanır olmaktan çıktı. Buralara açılan gece kulüplerinin gecenin geç saatlerine kadar süren önlenemez (!) gürültüsü, bu gürültüye eklenen (Birinci Kordon'un trafiğe kapatılmasıyla birlikte daha da artan) araç trafiği ve klakson sesleri evlerimizde huzurlu yaşama hakkımızı ortadan kaldırdı. Gürültünün yanı sıra bu bölgede belli bir saatten sonra can güvenliğinin de kalmadığını belirtmek isterim. Bunun en büyük kanıtı son zamanlarda bu bölgede yaşanan kavga, cinayet ve yaralama olaylarının sayısındaki artıştır. Gece kulüplerinin kendi güvenliğini sağlamak için tuttuğu bodyguardların ("güvenlik" tanımının çok masumlaştırıcı olduğunu düşündüğümden bu sözcüğü özellikle kullanıyorum) gölgesinde yaşanan bu olayların önlem alınmazsa daha da artacağı şüphesizdir. Bu sorunlara ilişkin şikayetlerimizi dilekçeler, e-postalar, telefonlar aracılığıyla yetkililere ilettik. Ancak emniyet valiliğe, valilik belediyeye, belediye emniyete yönlendirirken biz sorunların ortasında kendimize bireysel çözüm arayışı içine girdik. Bireysel çözümlerimiz de ancak evlerimizi terk etmek şeklinde olabiliyor. Bu sabah 90 yıldır Alsancak'ta aynı evde oturan komşumuzla konuştum. Herkesin taşındığını ya da taşınmayı düşündüğünü, ancak 90 yıldır yaşadıkları evlerini terk etmelerinin mümkün olmadığını dile getirdi. Evet bizler evlerimizi, sokaklarımızı, semtimizi terk etmek istemiyoruz. Bu sorunun vebali bunca insanın konutunun bulunduğu yerlere eğlence yeri ruhsatı verenlerde; çözümün sorumluluğu ise valilik, emniyet ve belediyenin ortaklaşa çalışmasında olsa gerek... Sabiha Gürışık Emekli öğretmen Evet dostlar çığlıkları biz duyduk. Umarım yetkililer de artık kulaktan pamuklarını çıkarıp duyarlar. Duyarsızlığın çevrenizden uzak olduğu güzel günler dilerim sevgili okurlarıma.