Lebip TİMOR HAFTAYA: Öğretmenlerin öpülesi elleri...

Bugün öğretmenler günü. Senede bir gün hatırlansalar da, hepimizin yaşantısında çok önemli izleri, emekleri, nasihatları var. Anne-baba kucağından çıkıp, öğretmenlerin şefkatli ellerine atıldığımız günleri kim unutur...
Benim ilk okul öğretmenim Küçükkuyu İlkokulu'nun unutulmazlarından rahmetli Allaattin Güzeliş idi. Sadece sınıfta değil, okul dışında da her karşılaşmalarımızda adeta hazırola geçer ve Allaattin hocayı selamlardık. Öğretmenler böylesine sayılır ve hakettikleri gibi selamlanırdı...
Sağlığında sevgi ve saygı ile selamlamaktan gurur duyduğum Allaattin hocamı şimdi de rahmetle anıyorum..
Ortaöğrenim dönemlerinin öğretmenlerinin hemen hepsinin isimlerimi hatırlarım.
Vefa Lisesi'nin çok saygın ve bende emeği olan tüm öğretmenlerine de benden selam, saygı ve rahmet olsun.. Lise diplomamı aldığım Edremit Lisesi'nin efsane öğretmenlerinin başında ise, hem müdür yardımcımız hem de edebiyat öğretmenimiz Ahmet Selçuk Gürel gelir. Ankara'da emekliliğini yaşayan hocamızı Edremit'te tanımayan yoktur. Sert, otoriter ve disiplinli görüntüsünün ardında yufka gibi bir yürek ve sevecen bir kişilik taşır Ahmet Selçuk hocam. Hababam sınıfını aratmayan sınıfımızda emeği de çoktur, alın teri de...
KUTSAL AMA ZOR GÖREV
Hababam sınıfının Mahmut hocası gibi, okuldan tüydüğümüzde bizi kapıda karşılar ve öpülesi elleri ile kulaklarımıza asılırdı. Onu her yıl olduğu gibi bu öğretmenler gününde de arayıp, sesini duyup eski günlere döneceğim. Ben tüm öğretmenlerin çok kutsal ama çok zor bir görev yaptıklarına inananlardanım..
Bu nedenle hayatta olan tüm öğretmenlerin önlerinde saygı ve sevgi ile eğilip öpülesi ellerine uzanmak istiyorum. Hayatta olmayan, ama milyonlarca öğrencide emeği olan tüm öğretmenleri de rahmetle anıyorum.
Asıl mesleği öğretmenlik olmasa da, hababam sınıfındaki Mahmut hoca tiplemesi ile, hemen hepimizin gönlünde babacan bir öğretmen görüntüsü ile taht kuran Münir Özkul'a da şifalar diliyorum.