ÖZGÜR KAYNAR: Geleceğimizi yakıyoruz!

Sigara yakan bir liseli görünce yüreğim yanıyor. Kitap, kalem tutması gereken ellere hiç yakıştıramıyorum o melaneti. Zehirli havayla körpe ciğerler ve gelecek karartıldıkça, 'Neden' diye soruyorum. Sigarayla mücadele, yasak ve uyarılar bir yana; insanlar ölüyorken, kanserin en büyük sebebiyken, bir türlü anlam veremiyorum. Liselinin elindeki sigarayı bile kabullenememişken, bir eğitimci dostum daha büyük şoku yaşatmıştı şu sözlerle: "Maalesef ki sigaraların içinde esrar var. Öğrenciler arasında uyuşturucu kullanımı giderek artıyor!.." Bunları duyunca yıkıldım, anaokulundaki çocuklarım aklıma geldi, "Bu gidiş nereye böyle" diyebildim sadece... "Daha lise çağında sigarayla ve esrarla tanışan nesiller yetiştiriyorsak, geleceğe nasıl umutla bakacağız" diye kara kara düşünürken... İzmir'in önceki emniyet müdürü Ali Bilkay'ı sözlerini unutamıyorum. Bilkay, "Kentte esrar kullanımı çok yaygın! İzmir'in asayiş yönünden en büyük sorunu bu" demişti. En son da İzmir Emniyet Müdürlüğü Narkotik Şube Müdürlüğü'nde görevli polis memuru Bircan Birkan'ı dinledim.
YAZIK ETMEYELİM!
Gediz Üniversitesi Sosyal Sorumluluk Kulübü'nün davetlisi olarak gelen Birkan da uyuşturucuya giden yolun sigaradan geçtiğini üstüne basa basa ifade ediyordu. "Çocuklar ve gençler önce tek tek sigarayla başlıyor. Sonra paket paket sigara içiliyor, 'bir defadan ne olacak ki' denilip uyuşturucuya geçiliyor ve insanı felakete götüren bir yola girilmiş olunuyor!" diye konuşurken, acım alevlendi, öfkem katlandı. Ey anne ve babalar, çocuklarınızın yanında sigara içerken bir kez daha düşünün. Bazen masumlaştırılıp normalleştirilen, sanki doğal bir ihtiyaçmış gibi gösterilen sigaranın nelere mal olduğunu, nasıl acılara zemin hazırladığını lütfen farkedelim. Yasaklar, cezalar, polisiye tedbirler ne yazık ki yetmiyor. Liseli gençler önce sigarayla, ardından da esrarla tanışıyor. Gelecekten acı bir haber var hepimize. Bir yerde yanlış yapıyoruz, hem de bizi kahredecek bir yanlış. "Zehirlenen ciğerler ve uyuşan beyinlerle bizleri nasıl yarınlar bekliyor" diye düşünelim, kendimizi sorgulayalım biraz. Yakmayalım geleceğimizi, yazık etmeyelim istikbalimizi!..