Ayten DİRİER: "İzmir dersi" için "Epik ve lirik kesitler" dosyası

Göreve Sosyal Bilgiler Öğretmeni olarak başlayıp, Tarih Uzmanı olarak emekli oldum. Eğitim- öğretimde kalıcı bilgi için anlatımdan çok görselliğe ve Yerel Tarih'e önem verdim. Avucumda renkli tebeşirler eksilmez; şema, harita çiziminin yanı sıra, mozaik harita yarışmaları, sınıf ve okul içi bilgi yarışmaları, törenlerde güven aşılayan gösterilere ağırlık verirdim. İzleyenler "Farklı bir duygu katıyorsun" diye takdir ederken, bazıları da "Televizyonculuk oynuyorsun!" derdi. Yıllar sonra karşılaştığım öğrencilerimin hepsi, kazandırdıklarımı unutmadıklarını dillendirdi. Gazetemizde "İzmir Dersi"nin başlatıldığını okuyunca sevindim. Yerel Tarih kitapları, ders verici bilgilerle (şiir, anı, fıkra, tiyatro) desteklenmesi olumlu sonuç verecek. "İzmir'den Epik ve Lirik Kesitler" dosyamdan bir bölümle derse katılıyorum! Başarılar...
KREZÜS-SOLON-KURUS
I Sard şehrinin mermer döşeli sokaklarında Gençlerin söylediği bahar şarkıları çınlıyordu. Şahin Krallar sülalesinden Krezüs Gediz gibi coşup gidenleri seyrediyordu. Egeyi kaplayan Lidya topraklarında Ovalarda bal, dağlarda yağ akıyordu. Altın, mermer ocakları, Kral Yolu'nda Akan zenginlik iştah kabartıyordu.
II Bir gün Sard'a gelen Atinalı Solon Gördüğü zenginlikten hiç etkilenmedi. Onun için en değerli, en mutlu insan; Ahlâklı, iyilik yapan, vatan severdi. Krezüs bütün hazineleri serdi önüne Solon bunlarla hiç ama hiç ilgilenmedi. Kral kızdı ünlü hukukçunun ilgisizliğine Kendini Dünyanın en mutlusu olarak gösterdi. Solon "Mutluluk ölümden önce belli olmaz" Dedi ve mutlu insana üç örnek verdi: Olimpiyatlarda ödül alan, cenk meydanında ölen, İlim için çalışıp ölünce büstü dikilen. Krezüs parayı tek silah olarak görüyordu Ona göre millî kimlikli orduya gerek yoktu. Her şeyi, mutluluğu bile parayla alabiliyordu Oysa çevresinde su uyur, düşman uyumuyordu. Doğusunda yaşardı deri giysili Persler Arzu ettiğini değil, bulduğunu yer. Renkli doğayı bilmez, gördüğü hep çöller Kral Kurus'un gözü Anadolu'daki cennette.
III Krezüs ileri görüşten yoksun, kibirli Yoksul Persleri yenerek ünlenmek istedi. Kâhinlerin karşı çıkması onu dizginlemedi, Apollon'a isyan olsa da savaşa girişti. Lidyalıların ordusu güçlü mü güçlü Ücretli askerler mutlu ve örgütlü. Persler ise kalabalık ve ürkütücü Kurus savaşı lehine çeviren bir büyücü. Lid askeri kahramanlık gösteremeden kaçtı Persler kısa sürede doldurdu Sard'ı. Krezüs mabede koşup Apollon'a sığındı Ne kendisi, ne ülkesi acı sondan kurtulamadı. Sard'ın sokakları doldu kanlı cesetlerle O mutlu insanlar kaydı cennetten cehenneme. Krezüs elleri bağlı odun yığını üstünde "Solon!.. Solon!.. Solon!.." diye inlemekte. Kurus, niçin böyle bağırdığını sorar Krezüs hem anlatır, hem ağlar. "Son dakikalarıyla ölçülür mutlu olanlar, Solon'un değerini şimdi anladım, ah ah..." Kurus, bunu duyunca tutsağını affetti Ama tutuşan odunları kimse söndüremedi. Krezüs cezasını anladı haykırdı içli içli "Apollon!.. Apollon affet, affet beni!.." Apollon affetti bu mağrur günahkârı Anında gök bulutlandı, şimşekler çaktı, Şiddetli bir yağmur söndürdü odunları Krezüs selâmladı zeki, yüce hükümdarı. Kurus dinleyince Solon öyküsünü Aynı şeyin başına gelebileceğini düşündü. "Hayatta en iyi şeyler parayla alınmaz" sözü İran'da tutsak ölmekten kurtaramadı Krezüs'ü.