ÖZGÜR KAYNAR: Korku azaldıkça korkunçluk arttı

Baştan kabul, sevimsiz bir başlık fakat sebebi var. Bu yazıyı yazdığım gün İzmir'de... Bir kadın daha eski kocası tarafından öldürüldü. Bir kişi kardeşini öldürdü. İki kişiyi öldürüp bir kişiyi yaralayan zanlılar ve yakınları, hapis cezası verildi diye mahkemeyi birbirine kattı. Lütfen defalarca okuyun, bıkıp usanmadan okuyun, yine okuyun. İnsanı biri bile dehşete düşürmeye yetecek korkunçluktaki bu olaylar ne kadar sıradan geliyor artık değil mi bize? Ne acıdır ki alıştık, kanıksadık! Asıl korkunç olan işte tam da bu. Felaketi sıradanlaştırmak, dehşet duygusuna karşı doğal olarak gelişen refleksten arınmak, herhalde eskisi gibi korkmamak! Aksi halde nasıl bu kadar kolay cinayet işlenebilir ve mahkemede bile terör estirebilir? Sanki korku azaldıkça korkunçluğun dozu artıyor! Belli ki bir şeyler yanlış gidiyor, suça meyilli olanları cesaretlendiriyor. Meselenin psikolojik ve sosyolojik tahlili bir yana, ben bu yazıyı yazmaya karar verdiğimde, yukarıda saydığım vahim olayların hiçbiri yaşanmamıştı daha. Birkaç saat içinde peş peşe öğrendim, haber bültenlerinde, gazete ve web sayfalarında yazıldığıyla kaldı! Belki diğer günlerde benim için de birkaç dakikada unutulup gidecekti. Ama "Bize ne oluyor böyle" dedirten bir olayın tanığı olarak şiddetin nasıl normalleştiğini, şiddete bakışın nasıl sıradanlaştığını yazmak üzereyken öğrenince tüm bunları işin rengi değişti. Geçtiğimiz cuma günü, sabah saatleriydi. İzmir'in meşhur Girne Caddesi'ne bağlanan bir sokakta bir araç önündeki araca çarpmıştı. Arkadaki sürücü hatalıydı, zarar verdiği otomobilin sahibinden özür dilemeliydi. Normal koşullarda olması gereken buydu, ancak ne hikmetse anormal koşullardayız bu aralar! Arkadan çarpan sürücü bir hışımla inerken aracından, küfürler ve tehditler havada uçuştu. Öndeki sürücü için bu şok, kazanın şokuna rahmet okutacak cinstendi. Hem suçlu hem güçlü türünden o sokak eşkıyası, yanındakilerden de aldığı cesaretle yakasından tuttuğu diğer sürücüye demediğini bırakmadı. Hızını alamayıp bir de gözünün ortasına yumruğu indirdi. Çevredekiler araya girmese belki bıçağını, silahını çekip cinayet bile işleyebilirdi. Şok üstüne şok geçiren o sürücünün yerine koydum kendimi. Sabah evinizden çıkıp işinize gitmek isterken, adamın biri gelip aracınıza çarpıyor, sövüp sayarak tehditler yağdırıyor, yetmiyor bir de dövüyor. Bu nasıl bir ruh hali, bu nasıl bir cürettir böyle? Bu olup bitenler izaha da, acil çözüme de fazlasıyla muhtaç!