LEBİP TİMOR: Gözyaşımda saklısın

Yeni yıla böylesine acı ile uyanmak, sonra bir şeyler yazmak çok zor. Bir iki satıra sığmayacak bir dosttu Ünver. İlk tanışıklığımız Adana'da başlamıştı. Ben Tercüman'da, Ünver Milliyet'te yazıyordu. Sonra Egeli Sabah'ta buluştuk. Yaklaşık 2 yıla yakın aynı çatı altında sohbetlerimizi süsleyen adamdı Ünver. Zarif, centilmen ve gerçek bir aile babası idi. Eşine ve canı kadar sevdiği kızlarına çok düşkündü. Kızının rahatsızlığına kahroluyor ama umudunu sürdürüyordu. Yorgun düşmüştü, sonra bu acımasız hastalığa yenik düştü. Yeni yılın ilk ışıkları üzerime vurduğunda aldım acı haberi. Bülent Buda ile beraber yola çıkıyor, yanına geliyoruz, uğurlamaya. Bülent abi suskun, ben ağlamaklı. Ağlanacak adamsın. "Ünver ölmedi, kalbimizde yaşıyor" diye bir fısıltı gelirse kulağına, sorma "kimdir" diye, ben haykırmaktayım, ağlamaklı ağlamaklı. Çünkü gözyaşlarımda saklamaktayım seni. Başta eşine, çok sevdiği kızlarına ve tüm sevenlerine başsağlığı ve sabırlar diliyorum.