İzmir'i mayonun merkezi yapacak

Mukadder Özden, döneminin tüm çocukları gibi sıkıldığı zaman el işi yaparak büyüdü. Ancak onun, "Küçükken bebeklerime elbise dikerek dikişe başladım" gibi bir hikayesi yok. O küçükken kendisine kıyafet dikti, herkesin aksine, büyüyünce Barbie bebeklerini giydirdi. Yıllarca 'doktor olacağım' demesine ve üniversite sınavında da yeterli puanı tutturmasına rağmen, son anda fikir değiştirip, bir an önce iş hayatına atılmak için tekstil mühendisliğini seçti. Bu tercihi onu, çocukluğu örgü dikişle geçen birisi olarak, okulda da başarılı kıldı. Çocukluktan gelen deneyimi sayesinde okul kitaplarındaki hataları bile ortaya çıkarıp, öğretmenlerini şaşırttı. Başarısı, otoriter yapısı, gencecik bir kızken iş hayatına yönetici olarak başlamasına yol açtı. Yönetici olarak 19 yılda kazandığı deneyimini kendi şirketinde geliştirince, tekstilde kilo başına ortalama katma değerin 3 katı katma değer yaratan bir şirketin sahibi oldu. Şirket kendi markasını doğurdu. OZMOZ, dünya markası olmak için gün saymaya, Mukadder Özden'e göre, mısır taneleri gibi birden patlamak için yavaş yavaş kızarmaya başladı. Ege Giyim Sanayicileri Derneği (EGSD) Yönetim Kurulu Başkanı, Simurg Tasarım Danışmanlık Tekstil Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi ve Ozmoz Tekstil'in sahibi, İF Wedding Fashion İzmir'in kurucularından Mukadder Özden ile yine iki ayağını bir pabuca sığdırdığı yoğun günlerinden birinde, şirketinde bir araya geldik.
Hep böyle şık mısınız?
Çok fazla etkinlik olduğu için genellikle böyle giyinmek zorunda kalıyorum. Hep temsil görevim oluyor. Çok spor giyinmek istediğim zaman da burada ayakkabı, kıyafet, her an için hazır. Makyaj malzemeleri, fön makinaları falan hepsini ikiye böldüm. Her an hazırlanıp çıkabilmek için.
Kaç yıldır tekstilin içindesiniz?
30 yıldır sektördeyim. 19 yıl yöneticilik yaptım. Okuldan mezun olur olmaz yönetici oldum. Hep patrondan sonraki ikinci kişi oldum iş hayatım boyunca. Hiç müdürüm olmadı. 2004 yılında da kendi şirketimi kurdum.
Yeni mezun bir kız çocuğu olarak hemen yönetici pozisyonuna nasıl geçtiniz?
Hemen mezun olur olmaz bir ihracat firmasında işe başlamıştım, 8 ay sonra baktılar yeteneğim var, bir bölümün sorumluluğunu bana verdiler. Öyle gitti hep böyle başlayınca. Zaten bir otorite boşluğu varsa, benim hemen otoriteyi ele alma eğilimim vardır.
Eşinizle beraber mi çalışıyorsunuz?
Tekstil mühendisiyiz karı koca. Aynı sınıftaydık. Eşim önce üniversitede konfeksiyon makineleri konusunda kariyer yaptı, ardından çeşitli yatırımlar yaptılar. En son inşaat firmasıydı. Sonra tekstile dönüş yaptı benim başkanlığım nedeniyle. Kendi şirketini kapatıp geldi. Şirket büyüyordu zaten destek lazımdı, o yüzden kendi işini bıraktı, artık birlikteyiz.
Neden tekstil?
Bu aslında tabiatıma ve hobilerime uygun bir iş. Aslında son yıllara kadar doktor olacağım diyordum. Hakikaten puanım tutuyordu. Bayağı çalışkan bir çocuktum. Öyle böyle değil, okulda hep derece yapardım. Son seneye gelince, insan daha akılcı, şartlara göre düşünüyor. Ben de bir an evvel çalışayım istiyordum. Tekstil de çok revaçtaydı.
Nasıl?
Hobi. Dikiş, nakış, örgü, hepsi vardı. Yani tekstil teknolojisi 4 dörtlük vardı bende. Biz kuşak olarak hep el işlerine yönlendirildik. Evde çok zaman geçiriyorduk. Yapacak iş çok yoktu. Yapabildiğimiz, birbirimizi evde ziyaret etmekti. Onu da yaparken elimize iş tutuşturur, bunu yapmadan gelme derlerdi. İyi bir disiplin aslında. Sonra okula geldiğimde kolay adapte oldum. Ders kitaplarında bazı hataları tespit edip, hocalarıma gösterdim daha birinci sınıftayken.
Kaç yaşında dikiş dikmeye başladınız?
İlkokul 5. sınıfta başladım dikiş dikmeye.
Bebeklerinize mi diktiniz?
Hayır, ilk olarak kendime bluz diktim. Kumaşımı bile kendim seçtim.
Küçükken kendinize diktiniz, şimdi de bebeklerinize dikiyorsunuz...

Evet, gelin bebeklerime kıyafet dikiyorum. Wedding Show için bir kafamda bir proje geliştirmiştim. Gittim, Barbie bebekler aldım, onlara kıyafetler diktim. Bütün kıyafetleri birebir diktim. Çok eğlenceli bir iş. Şimdi bir bebek koleksiyonum var.