Onun için ‘engel’ yok!

Manisa'da 1600 kitaplı bir kütüphanede tek başına çalışan ve bütün kitapları eliyle koymuş gibi bulan görme engelli 41 yaşındaki Meryem Doğan, kendisi gibi görme engelli çocuklara örnek olmak için halter, satranç, goalball (görme engellilere özgü takım oyunu) sporları yapıyor. Manisa'da oturan 2 çocuk annesi Meryem Doğan'da, çocukken geçirdiği ateşli hastalık nedeniyle yüzde 80 görme kaybı oldu. Görme engelini kimseye hissettirmemeye çalıştığını, engelinin öğretmeni tarafından ilkokulda fark edildiğini söyleyen Doğan, gözlerindeki engelin yaşı büyüdükçe daha da ilerlediğini söyledi. Engeline rağmen kamu personeli seçme sınavında başarılı olan Meryem Doğan, Şehzadeler İlçesi Manisa Kız Meslek Lisesi'nde kütüphaneci olarak işe başladı. Görmemesine rağmen kütüphanedeki 1600 kitabın yerini adeta ezberlediğini anlatan Doğan, şöyle dedi: "Hiç zor olmuyor. Kitapları kendim düzenliyor istediğim kitabı buluyorum. Gelen öğrenciler eksikliğimi fark etmiyor, gören biri gibi yapabiliyorum. Kitapları çok seviyorum. Hep kütüphaneci olarak çalışmayı istemiştim. Bu isteğim gerçek oldu. Okumak için can atıyorum. Bazen büyüteçle okumaya çalışıyorum. Çünkü içindekileri çok merak ediyorum."
HALTER DE YAPIYOR
İki çocuk annesi görme engelli kütüphaneci Meryem Doğan aynı zamanda görme engelli gençlere örnek olmak için spor yapıyor. Doğan, başkanı olduğu Manisa Spil Görme Engelliler Spor Derneği'ndeki gençlerle birlikte yarışmalara katılıp, birçok madalya aldı. Halter kaldırıp, satranç oynayan aynı zaman da goalball sporunu yapan Doğan, şöyle konuştu: "Halter, goalball, satranç sporları da yapıyorum. Halterde üçüncülük, ikincilik, birincilik madalyam var. Satrançta görme engelliler dalında şampiyonluğum var. Yaklaşık 15 madalya kazandım. Son olarak Aksaray'da düzenlenen Görme Engelliler Halter Türkiye Şampiyonası'nda 60 kiloda üçüncü oldum. Ben çok zorluk çektim. Bize önderlik edebilecek büyüklerimiz, yol göstericimiz yoktu. Yaşadığım zorlukları diğer görme engelli çocuklar yaşamasın. Örnek olabilecek abla, anneleri olsun. Şimdi ben görme engelli kızlarımıza yol gösteriyorum. Onlarla birlikte maçlara gidiyor, yarışıyorum. Örnek olmaya çalışıyorum. Benim yaşımda bir sporcu yok. Her şeyi yapabiliriz. Yeter ki inanın, güvenin. Hayata küsmeyin."