Son Güncelleme: Cumartesi 13.05.2017
Yalım’sız ilk Anneler Günü
İzmir’de oğullarını kaybeden Berna-Gökhan Öztin çifti, hayatlarını çocuklara adadı. Çift, çocukları mutlu etmek için hastanelere oyun odaları yaptırmaya başladı
-Oyun odası fikri nasıl doğdu?
Yalım'ın vefatından sonra, 40'ında, 52'sinde, Çocuk Esirgeme'de çikolata, oyuncak dağıttık. Baktık ki içimiz daha rahat ediyor. Psikolog Dr. Selin Atasoy, "Yalım oyuncak ve eğlenmeyi çok seven bir çocuktu. Onun bir bahçesi olsun, bütün oyuncaklarını oraya koyalım, çocuklar gelsin orada oynasın" demişti. Bu fikir, Gökhan ile konuşa konuşa buna dönüştü. Hastanede çok sıkıntı çekmişti Yalım. Hastanelerden çok korkardı. Kan bile aldırtamazdık. Bu nedenle hastanede olsun bu odalar dedik. Çiğli'deki oyun odası için, "Çocuklar koştura koştura buraya kaçıyorlar, oturtup kanlarını falan burada alıyoruz" diyorlar. Bizim istediğimiz buydu.
Vefatından 2-3 ay sonra bir yemek düzenledik. Bu işte yalnız değiliz. Birçok kişinin emeği var. Yemeğe birçok dostumuz geldi. Onun haricinde yurt dışından tanıdığımız tanımadığımız herkes şirketlerine yazdı, çok güzel para topladık ve bu paraların son kuruşuna kadar oyuncak, mobilyalar aldık. İlk yaptığımız odadan para kalınca, iyi okuyan ama maddi durumu iyi olmayan çocuklara destek olan vakfa yardımda bulunduk.
Yalım doğduğunda plagyo safel diye bir ameliyat geçirdi kafatasından. Ameliyatta anestezist kalbinde üfürme olduğunu fark etti. İki yaşındayken onun ameliyatına girdi, biz tamam bitti her şey derken, otizm çıktı ortaya. Atipik otizm teşhisi koydular. Eğitim süreçleri başladı. 4'üncü sınıfı bitirdiği zaman kalp kapakçığında problem var dediler, onunla ilgili bir ameliyata girdi. Ameliyattan bir hafta sonra vefat etti. Diyecek bir şeyimiz yok. Çok güzel bir noktaya gelmiştik, ama maalesef bu talihsizlik bizi zorladı.
Gökhan: Operasyona girerken çok basit bir ameliyat, yüzde 1 riskimiz var dediler. Öyle bir operasyondan maalesef böyle bir sonuçla çıktık.
Berna: Bizim oğlumuz alnı basık olarak doğdu. Doktorumuz, "Ben bu ameliyatı iki kardeşe çok yaptım" dedi. Yüzde 50 riskimiz olduğu için istemiyoruz artık. Başka çocuklar bizim çocuklarımız.
Gökhan: Onu kaldıracak durumda değiliz. Biz 10 çocuk büyütmüş gibi olduk. Kafamız sağlamken başka çocuklara fayda sağlayalım.
AĞLAMAK YERİNE ODASINI AÇTIK
İlaç da kullanmadık, psikiyatriste de gitmedik. Bilmiyoruz nereden çıkacak, ne kadar dibe çökeceğiz ama şimdilik böyle. Doğum gününde oturup evde ağlamak yerine o oyun odasını açmak bize güç verdi. Orada başka çocukların oynadığını görmek bizi mutlu etti. Her özel gününde bir şey yapmaya çalışıyoruz. Kendimizi kötü hissedeceğimiz günlerde bir şeyler yapıyoruz. En azından tek başıma değilim yanımda eşim var.
Gerçekten ihtiyacı olan hastanelere oda yapmak hedefimiz. Hastanelerden tek isteğimiz, yaptığımız oyun odaları baki kalsın. Biz kendimiz için bir şey istemiyoruz. Çocuklar bizim oğlumuzun hastanede çektiği sıkıntıları çekmesin. Çocuğu ikinci üçüncü günden sonra hastanede tutmak çok zor. Bizimki kaçıyordu hastaneden. Bu renkli oda biraz moral sağlıyor çocuğa. Oyuncak, kitap göndermek veya sponsor olmak isteyenler bana berna.oztin@hotmail. com'dan ulaşabilir.
EN SON HABERLER
- 1 Bodrum yeni yılda Paris’le yarışacak
- 2 Avşar Emaye ihracatı ile yıldızlaştı
- 3 İkbal Thermal Hotel & SPA dünya üçüncüsü
- 4 Artuk Aviation ihracata başlıyor
- 5 Atom Karınca’nın hedefi büyük
- 6 Avrupa’nın ilk ve tek yanmaz bandını ürettiler
- 7 Ödüllerini Bakan Varank’tan aldılar
- 8 Oruçoğlu Yağ Afyon’un gururu
- 9 Türkiye’nin ilk yeşil OSB’si olacak
- 10 Termal otellere örnek oluyor