Özgür KAYNAR: Zalimin zulmü

23 Nisan'da TRT'yi izliyorum...
Koltuk değnekli bir çocuk, güçlükle yürümeye çalışıyor.
Suriyeli...
12, bilemedin 13 yaşında.
Koşup oynayan yaşıtlarına özlemle bakarken, doğup büyüdüğü Halep'teki o kara gün yaşlı gözünde canlanıyor.
Çok değil, bir süre öncesine kadar 2 bacağı da yerindeydi.
Yağmur gibi üzerlerine yağan, kan ve dehşet saçan bombaların korkunç sesleri bile çocukluklarını yaşamalarına engel olamıyordu.
Savaşın gölgesinde uyandıkları bir gün yine evlerinin önünde arkadaşlarıyla oynuyordu.
Patlama sesleri gelince oradan uzaklaşmak istemişti, ancak o sırada bir bomba tam da önüne düşmüştü.
Olduğu yerde donup kaldığı o puslu anda kapanan gözleri, günler sonra Türkiye'de, hastanede açılmıştı.
Defalarca ameliyat geçirmiş, kahpe savaşın vücudunda bıraktığı derin izlere rağmen hayata tutunmuştu, ancak bir bacağı artık yoktu.
YİNE AYNI SENARYO
Bacağını kaybetmesine, koltuk değneklerine mahkum kalmasına rağmen şükrediyor, ülkesine barışın ve huzurun gelmesi için de dua ediyordu.
Zalimlerin zulmünün adresi Suriye'de...
ABD-İsrail merkezli şer cephesi iç savaşın fitilini ateşlemiş, diktatör Esed de tehdit gördüğü kim varsa yok etmek için bu savaşı fırsat bilip halkının üzerine bomba yağdırmıştı.
Milyonlarca kişinin canından ve yurdundan edildiği yanı başımızdaki topraklarda olup biten buydu.
Aynı senaryo ülkemizde de denenmişti, hem de yıllarca...
Başımıza musallat edilen FETÖ ile devletimiz içeriden çökertilmek istenmiş, PKK ile insanımız birbirine düşürülmeye çalışılmış, işbirlikçi unsurlarla toplum mühendisliği yapılarak kaos peşinde koşulmuştu.
Gezi olaylarında ve 15 Temmuz'da düğmeye basanların tek hedefi bizi de tıpkı Suriyeliler gibi vatansız, milletsiz, hürriyetsiz ve çaresiz bırakmaktı.
Hepsi bu mu?..
Ne zalimlerin zulmü bitti ne de gözünü bu coğrafyadan çekmeyenlerin kirli oyunları.
23 Nisan'ı coşkuyla kutlayan çocuklarımızın bayram sevinci sürsün, şehitlerimizin kanlarıyla suladığımız aziz vatan topraklarında şanlı bayrağımız hep dalgalansın istiyorsak, Suriye'ye ve Suriyelilere ibretle bakmalıyız.
Seçim sürecine girdiğimiz dönemde şu hakikati de aklımızdan hiç ama hiç çıkarmamalıyız:
Vatanımız varsa biz de varız...
Devletimiz güçlüyse biz de güçlüyüz...