Pirinç Çeşitleri - Kaç Tane Pirinç Çeşidi Var, Farkları Neler?

Türkiye'de Trakya ve Karadeniz bölgelerinde bolca üretimi yapılan pirinçler Asya ve Amerika kıtalarında da yetiştirilmektedir. Glisemik indeksleri, nişasta oranları ve pişme süreleri gibi farklılıklar, pirinçlerin kullanım şekillerini doğrudan etkiler. Pirinç çeşitleri hem sağlık açısından faydalı içerikleriyle hem de mutfakta farklı biçimlerde kullanılmaları nedeniyle tercih edilir. Kaç tane pirinç çeşidi var, farkları neler sorularının yanıtları ise merak edilmektedir.

Pirinç Çeşitleri

Kökleri suda yetişen ve buğdaygiller familyasına ait olup bolca ekimi yapılan pirinç yeryüzünde pişirilen en eski yemeklerin ana malzemesi olmuştur. Dünya genelinde temel gıda maddelerinden başında gelen pirinç lif oranı, nişasta yapısı ve lezzetiyle sofralarda ve profesyonel mutfaklarda önemli bir yer edinmiştir. Tarım teknikleri, su kaynaklarına erişim durumu ve hava koşulları pirincin türlerine etki eder. Toprak ve iklim koşullarına bağlı olarak da çeşitlenen pirinç türleri fiziksel yapılarına, lezzet profillerine, yetişme sürecine ve kullanım alanlarına göre sınıflandırılır. Başlıca pirinç türleri ise şunlardır;

Baldo Pirinç

Baldo pirinç Türkiye'de en yaygın tüketilen pirinç türlerinden biridir. Trakya ve Bafra başta olmak üzere Marmara ve Karadeniz bölgelerinde yetiştirilmektedir. Taneleri iri, parlak ve beyazdır. Pişirme sırasında dağılmayan yapısı sayesinde pilavlarda tercih edilir. Nişasta oranı düşük olduğu için lapa olmaz. Aynı zamanda sindirimi kolaydır ve doyurucudur.

Osmancık Pirinç

Türkiye'de geliştirilen ve yerli üretimin önemli bir parçası olan Osmancık pirinç baldo pirincine göre daha küçük tanelidir. Bafra Ovası, Tosya ve Çorum gibi bölgelerde yetiştirilmektedir. Tane tane pişebilme özelliği ile pilavlarda ve dolmalarda kullanılır. Raf ömrü uzundur. İklim olarak ılıman ve nemli alanları tercih eder.

Japon Pirinci (Calrose)

Kısa taneli ve hafif yapışkan bir dokuya sahip Japon pirinci, genellikle sushi gibi Asya mutfağına özgü yemeklerde tercih edilir. Amerika'nın Kaliforniya eyaletinde de yaygın olarak yetiştirilmektedir. Su tutma kapasitesi yüksek, nişasta oranı fazladır. Doyuruculuğu yüksek ve yapışkan dokusu nedeniyle şekil alması kolaydır.

Basmati Pirinç

Güney Asya kökenli Basmati pirinci, özellikle Hindistan ve Pakistan'da yetiştirilmektedir. Uzun ve ince tanelidir. Aromatik kokusu ve hafifliğiyle bilinir. Pişirildiğinde uzar ve tane tane kalır. Pilavlarda ve tencere yemeklerinde kullanılır. Suya ve sıcaklığa duyarlı yapısıyla özel tarım alanlarında yetiştirilir.

Jasmine (Yasemin) Pirinç

Tayland menşeli Jasmine pirinç, kendine özgü yasemin çiçeği kokusuyla ayırt edilir. Uzun ve yumuşak taneleri vardır. Hafif tatlımsı bir aromaya sahiptir. Pişirildiğinde yumuşak ve nemli bir yapı alır. Tayland mutfağında özellikle kızartmalarla ve köri yemekleriyle birlikte servis edilir.

Kahverengi (Esmer) Pirinç

Kabuğu alınmadan işlenen kahverengi pirinç lif oranı yüksek ve besleyici bir yapıya sahiptir. Düşük glisemik indeksli olması nedeniyle diyet listelerinde yer alır. Genellikle organik tarım ile üretilir ve birçok farklı ülkede, özellikle ABD ve Japonya'da yaygın olarak bulunur. Pişirme süresi beyaz pirince göre uzundur, ancak vitamin ve mineral içeriği daha yüksektir.

Yabani Pirinç (Wild Rice)

Botanik olarak pirinçten farklı bir tür olmasına rağmen yabani pirinç besin değeri yüksek ve protein bakımından zengin bir alternatiftir. Kuzey Amerika'da göl kenarlarında doğal olarak yetişir. Siyahımsı rengi ve fındığı andıran tadıyla bilinir. Genellikle salatalarda ya da karışık pilav tariflerinde kullanılır.

Karacadağ Pirinci

Şanlıurfa'nın Siverek ilçesine bağlı Karacadağ bölgesinde yetiştirilen bu yerli pirinç türü, doğal ve geleneksel yöntemlerle üretildiği için yüksek besin değeri sunar. Dağlık ve verimli topraklarda yetişen Karacadağ pirinci, lezzetli yapısı ve az su tüketimiyle ön plana çıkar. Yerli tohumla üretimi sürdürülen ender türlerdendir.