Kriz değil yeni çağ sancısı yaşanıyor

Yapılan araştırmalar göstermiş ki dünyada birçok insan yaşamak için neden ararken uyanıyor. Önünde yapması gereken tonlarca şey var ve plaza köleliği adı verilen ve kendini mutlu etmeyen parayı kazanmak için bir çeşit gönüllü bir tutsaklık içinde debeleniyor. İşte ekonomist olan ve pek çok sektörde üst düzey yöneticilik, yönetim kurulu üyeliği yaptıktan sonra Türkiye'nin ilk fütürist şirketini kuran ve Türkiye Fütüristler Derneği'nin de başkanlığını yapan Ufuk Tarhan'a göre, Türkiye'de de şu anda yaşları 28 olan böyle sessiz bir ordu var ve hayatta yapmayı istedikleri çok iş var. Ama işte korku, konfor alanından çıkmak olduğundan belki, bir taraftan kariyer değişikliği istiyor, öte taraftan da sevmeyerek çalışmaya devam ediyor. Tabii sadece ordu gençlerden oluşmuyor, yaşamın uzamasıyla orta yaş grubuna giren 50 yaşındaki insanların da '50 yaş planlaması' son zamanlarda öne çıkıyor. Ama herkes bekliyor. Oysa Tarhan diyor ki gelecek sizi beklemez. Bilgi teknolojisi ve iletişim çağında herkes geleceğini kendisi şekillendirmeli. Gençler özellikle iyi bir gelecek istiyorlarsa, bir şeyin her şeyini, her şeyin de bir şeyini bilmeli, bilmeye çalışmalı. Ufuk Tarhan ile görüştükten sonra öğreniyorum ki özellikle büyük şehirlerde yaptığı işten, bulunduğu ortamdan bunalıp, psikologdan ziyade yönetici koçlarına gitmeyi tercih eden insanlar hızla çoğalıyor. Hatta sabahın köründe işi, yapacağı önemli bir sunumu önce yaşam koçuna anlatmaya kadar götürmüş kimileri. Tarhan'a göre dünyayı cep telefonu ve internet sonsuza dek değiştirdi. Ve de şu günlerde yüzyılın krizi dediğimiz şey, aslında kriz değil. Şu anda dünya hamile. Evrim geçiriyor. Yaşadığımız da kriz değil, sibernasyona girişin sancıları...

ROBOTLU YAŞAMA ALIŞMALIYIZ
Siz bizim gördüğümüzden çok daha farklı bir dünya görüyorsunuz ve krizi de farklı algılıyorsunuz. Sizce şu anda ne oluyor?
Bir sancı yaşıyoruz. Şu anda dünya bilgi toplumu olmayı, yani dijital devrimi tamamladı ve yeni çağa girdi. Yaşadığımız kriz değil. Evrim geçiriyoruz. Yeni bir çağa geçmenin sancıları, zorlukları. Şimdi bu yaşananlar 2009'da mı bitecek, 2010'da mı bitecek, bunlara hiç kulak asmamamalı. Ben 'Krizi ABD başlattı, morgage yüzünden oldu' gibi suçlamaları da reddediyorum. Eğer onlar morgage yaptıysa, biz de gidip o morgage kredilerini aldık. Dolayısıyla hep beraber bir evrim geçiriyoruz. Süreç başladı ve biz kendimiz için yeni yaşam ve iş modelleri kuruncaya kadar da devam edecek. Tamamladığımız çağda mesela son 20 yılda dönüşümü tetikleyen şeye bakalım. Bir evrim geçirdik. Önce tarımı keşfetti insan. Sonra sanayi toplumu oldu. Oradan da bilgi toplumu olduk ve beyaz yakalılarla ofislere taşındık. Kurumsal dünya, küreselleşme gibi yepyeni bir düzen kurduk. Bunları yaparken de bilgiye o kadar çabuk eriştik ve teknoloji o kadar gelişti ki yeni çağı da hazırlamış oldu. Resmen artık o çağa geçtik ve şimdi 'Hay Allah ne oldu' şeklinde onun sıkıntısını yaşıyoruz.
Her şeye sahip olmanın verdiği bir sıkıntı mı bu?
Bu yaptıklarımız, ettiklerimiz yani çok üretmek, çok tüketmek, çok kazanmak, çok yemek, çok içmek. Bunları elde edebileceğimizi gördük ama aynı zamanda bunların bizi mutlu edemeyeceğini de gördük. Aksine insanların, çevreyi, dünyayı tükettiğini gördük ve şimdi bunun doğru olmadığını anladık. Peki ne o zaman? Yani çoklardan daha iyileri bulmaya dönüş zamanı. Bu çağa sibernasyon deniyor ve sibernasyonda da akıllı makinelerle insanlar yan yana yaşayacak.
Robotlu yaşama geçtiğimizi söylüyorsunuz...
Öyle. Hali hazırda zaten bazı robotlar durumda olanlar var. Çamaşır makinesi de neticede bir robot aslında. ATM ve telefon da. Bugün her şey ucuzladı. Herkes zannediyor ki çok kar ediyorlardı, şimdi sıkıştılar da kardan fedakarlık ediyorlar. Hayır bir bakın bakalım, bir uçak bileti ve lojistiğini yapmak için kullanılan insan sayısı, aracı nokta ne kadar azaldı. Bunların hepsi sistemden çıktığı için ucuzladı uçak biletleri.