Editörün seçtiği köşe yazılarından...

Halkın oyu ile seçilmiş, girdiği her seçimden zaferle çıkmış bir siyasetçiye, hiçbir seçimi kazanamamış eziklerin 'Diktatör' demeleri de böyle bir şey değil midir? Mesleki yetersizliklerine dilimizi kurban edenlerin Esop'dan (MÖ 620-560) ders almaları herhalde yararlı olacaktır. Bir köle olan Esop'un efendisi Ksantos, akşam yemekte konuklar olacağını ve en iyi yemek neyse ondan yapılmasını emreder. Akşam sofraya dil gelir. Haşlama, kızartma, ızgara dilden başka yemek yoktur. Konuklar gidince efendisi Esop'u azarlar ve 'En iyi yemek dil midir' diye çıkışır. Esop da 'Dil ilmin anahtarı, dostlukların harcı, hukukun güvencesi, anlaşmanın aracıdır. Dilden değerli ve iyi bir başka şey yoktur' cevabını verir Ksantos'a... Bir başka akşam da, ev sahibinin pek hoşlanmadığı konuklara, Esop yine dil yemekleri yapıp ikram eder. Ksantos bunun nedenini de sorunca Esop bu defa 'Dil bütün kavgaların nedeni, yalanın ve tezviratın aracı, dalkavukluğun ve riyanın icracısıdır. Dilden daha kötü bir şey yoktur' diye cevap verir... Mehmet Barlas/Sabah Seyahatin Somali kısmına damga vuran konu birtakım internet sitelerine bomba gibi düşen Hakan Fidan haberiydi. Habere göre Fidan Mit Müsteşarlığı'ndan alınmış, Tokyo'ya büyükelçi atanmıştı. Hakan Bey'i Mogadişu'ya yol alırken uçakta gördüm, yanına oturdum, epey sohbet ettik. Son günlerde hakkında çıkan haberlerden rahatsız olduğunu gördüm. Hatta benim yorumuma göre Cumhurbaşkanı Erdoğan, Fidan'ın, biraz da bu söylentilerin önüne geçmek için bu seyahatte olmasını istedi. Aradan bir saat geçmeden internete düşen haberi gördüğümde bunun yine aynı çevrelerin uydurması olduğundan emindim. Ancak yine de bu tip durumlarda öyle 'yaratıcı' bir ortam hasıl oluyor ki insan teyit ihtiyacı duyuyor. Büyükelçiliğin geniş avlusunda uzaktan Hakan Fidan'ıİbrahim Kalın ile yan yana yürürken görünce hemen koştum. Daha yanlarına varmadan Hakan Bey gülerek 'Bir yere gittiğim yok' diye sesleniyordu. Bunun üzerine biz gazeteci arkadaşlar toplanıp, Fidan ve İbrahim Kalın'la tarihe not düşmek için bu fotoğrafı çektirdik. Nagehan Alçı/Milliyet Saat başı telefon çalıyor. Arayanların kimisi banka, kimisi Internet sağlayıcısı, kimisi televizyon kanalı paketçisi falan. Günde böyle on kere, on beş kere... Daha doğrusu, arayan, o kuruluşun telefon başına oturttuğu 'robot' gibi bir kızcağız. Televizyon dizilerinde oynayan ve yeteneksizliğini 'doğal oyunculuk' teranesinin ardına saklayan genç kızların salak diliyle konuşuyor... Sesli harfleri 'peltek' çıkaran manken kunken Türkçesi... 'Taencere, paencere' gibi... 'Biliyosuuun di meeee?' Türkçesi. (Aptal görünürlerse erkeklerin içini daha fazlagıcıklayacaklarını sanırlar.) Okuyamamış, doğru düzgün bir iş de bulamamış, kocaya da varamamış, kapağı böyle çarçur bir göreve atmış, asgari ücretten. Kimisi de 'otomatiğe' bağlamış, kızın biri 'teypten' konuşuyor ve uzun uzadıya şirketinin marifetlerini anlatıyor. Ya zorla kredi veriyorlar, ya 'kampanyalarını' tanıtıyorlar, 'paket programları' falan varmış ayda bilmemkaç lira bilmemkaç kuruşa. Önce uyarıyorlar: 'Bilmemne bilmemne gereği bu görüşme kayıt altına alınmaktadır!'Küfür etmenizi önlemek için. Çünkü dayanamayıp edeceksiniz nasıl olsa... 'Hayır' derseniz bir daha arıyorlar, bir daha, bir daha, bir daha, bıktırana kadar. 'Beni bir daha aramayın lütfen' şeklinde kibarlık etmek de sizi bunların pençesindenkurtaramaz, çünkü aldırmayacaklar, arayacaklar. Bu kepazelik artık 'tahammül edilmez' bir düzeye ulaştı. Ruh sağlığımızı tehdit etmeye başladı. Yok, 'görevliler uyuyorlar mı' diye kolay gazetecilik yapacak değilim. Görevlilerin (kimlerse onlar) hiç umurlarında değil bu konu. Engin Ardıç/Sabah Sayın Cumhurbaşkanımız TİM Genel Kurulu'nda son noktayı koydu ve AB'ye seslendi; '...Ey almanya senin derdin ne! Birde konuştuğumuzda elimden geleni yapacağım diyor... Tarihimizi Alman Parlamentosuna bırakacak kadar aşağılık değiliz... Ya gündeminizdeki gelişmeleri hakkaniyetli bir şekilde savunun ya da Avrupa'nın önünde bir set olmaktan çıkar sizi dertlerinizle başbaşa bırakırız. Karşımıza Ermenileri, terör örgütlerini sürmeyin. Delikanlı olun benim ciğerimi yiyin'... Sevgili dostlar, Türkiye 'EN NOKTASI' ile olaya son noktayı ve teşhisi koydu; AB ya hakkaniyetli olacak ya da CEVABINI EN KISA SÜREDE EN AĞIR ŞEKİLDE alacak ve ağır kaderi ile baş başa kalacak... Sevgili dostlarım, Avrupa için söylenecek tek bir siz var; ZAVALLI! Evet daha önce de yazdım; ZAVALLI AVRUPA... Evet doğru okudunuz; Zavallı, bitik, çaresiz Avrupa... Sevgili dostlar, son birkaç aydır bu köşede ve katıldığım TV programlarında, AB'nin Türkiye'yi aklınca kandırma amaçlı hareket ettiğini ve 'vize serbestisi' dahil atılan adımların 'gerçek dışı olduğunu' savunuyor ve Türkiye'nin iyi niyetlerle yaptığı anlaşmanın AB tarafından uygulanmayacağını iddia ediyorum... Bu köşedeki son 10 yazıya bakmanız yeterli.... Yiğit Bulut/Star Tadını çıkart, keyfine bak... Herkes birbirine böyle diyor. Peki 'değerini bil' diye tavsiyede bulunan var mı? Mesela güzel bir yemeğin tadını çıkartanlardan geçilmiyor ama yediğinin değerini bilene rastlamak ne zor! Hep gülümsüyormuş gibi görünen yüzler bile nasıl bu kadar çabuk buruşuyor, nasıl hızla ekşiyor sanıyorsunuz? Değerin bilinmediği yerde tat kısa sürer, keyif ise huzursuzluğun eşiğindedir ama gel de anlat bunu! Bir dönem medya yoluyla sürekli beynimize işlenen 'içinizdeki çocuğu öldürmeyin' tavsiyesine kulak asıp bir türlü büyüyemeyen kuşaklar çıkardık. Zekayı mizahtan,düşünceyi geyikten ibaret gören; iş hayatını okul imtihanı sanan; bezgin, canı sıkılan,odaklanamayan ve bencil bir sürü genç insan... Evlerin kapısı pek çalınmıyor artık. Evin kozasını kıran şey gece yarısı ansızın çalmayabaşlayan telefonlar. Bağlanmayı alıyorlar elimizden. Güzel bağlılıkları... Yerine kala kala 'bağımlılıklar' kalacak. Yıkılıp gideceğiz. Bağlılık, ihtiyaca değil, tercihe dayanır. Sevgidir. Sevinci terk etmemiş sevgi. Bilmem, İzmir Kemalpaşa civarında hala o otobüs durağı var mı? Ne güzeldi adı: 'Kırık zeytin durağı.' TV'deki sunucu bir şarkıcıdan bahsederken 'biliyorsunuz, o da yakınlarda annelik deneyimi yaşadı' diyor. Annelik deneyimi... Ne bu? Yoksa 'anne olma'nın modası mı geçti? Anneliği tecrübe ettin, bitti, şimdi sırada başka bir tecrübe mi var? Yeni hayat tarzı bu mu? Ne şapşallık! Annelik nedir, hiç bilmemek, anlamamak böyle bir şey olsa gerek. Hepsini geçtim, her çiçekten tat alan bir arı gibi tarif edilen 'yeni insan' bal yapıyor mu bari? Cevap belli: Hiç! Haşmet Babaoğlu/Sabah Tam bir aydınlanma aydını, modernist, pozitivist ve dahi Batıcı; İttihat Terakki'nin kurucu ideologlarından olan Ahmet Rıza; Birinci Dünya Savaşı'nın ilk safhasının bittiği sıralarda yaptığı bir değerlendirmede diyor ki (mealen); 'Bu bir ahlaksızlık, bu bir işgal değil. Biz nice işgaller gördük, Moğol istilasını yaşadık, işgali biliriz... bu tam bir ikiyüzlülük...' Birinci Dünya Savaşı dünyanın geri kalanı için bitmiş olabilir. Ama Türkiye'nin de içinde bulunduğu Ortadoğu için savaş halen devam etmektedir. Doğrusu Birinci büyük savaşın asıl ve tek hedefi olan Osmanlı İmparatorluğu ve dolayısıyla İslam, imparatorluk yıkılmış olsa da tamamen ortadan kaldırılamadı. Türkiye Cumhuriyeti'nin şahsında Osmanlı ruhu ve Müslümanlık devlet olarak var oluşunu sürdürebilmektedir. İşte bitmeyen savaş bununla, bu kalan bakiyeyle ilgilidir. Almanya'nın; 1915 yılında Osmanlı ülkesinde Ermenilerle husule gelen olayları 'soykırım' olarak niteleyen bir kararı parlamentosundan geçirmesinin aktüel ve meşru hiçbir nedeni bulunmamaktadır. Ne seçmen baskısı söz konusudur, ne de Türkiye'nin söz konusu olayları hatırlatacak bir davranışı. Mesele doğrudan doğruya Türkiye'yi kuşatma meselesidir. Mesele Birinci büyük savaşta bitirilemeyenin bitirilmesi, Türkiye'nin burnunun sürtülmesi, dolayısıyla Ortadoğu'yu ve Müslümanları cezalandırma meselesidir. Ancak bunu mertçe, yiğitçe yapmak yerine, kaypakça ve alçakça yapmaktadır Batı. Ahmet Rıza'nın söyledikleri bugün için de geçerlidir. Yani; bu bir ahlaksızlıktır, bu bir ikiyüzlülüktür. Hüseyin Besli/Akşam Ne zaman biraz kendine gelip kafasını kaldırsa ve şöyle büyük resme baksa anında içeriyle uğraşmaya mahkum ediliyor. Yok, yalnızca Türkiye'nin rakiplerinin kullandığı Fethullahçılardan, PKK'dan, PYD'den DAEŞ'ten bahsetmiyorum. 'Yasal ve meşru' muhalefetimiz de aynı havada. Daha, nasıl bir ülkede, hangi çağda, ne gibi bir konjonktürde iktidar mücadelesi verdiklerinin bile farkında değiller. Sorunlarına rağmen, yangın yeri gibi bir coğrafyanın tam ortasındaki tek vaha konumunda olan bir ülkede iktidar mücadelesi verdiklerini göremiyorlar. Yönetmek istedikleri ülkenin dış ve iç politikasına, sorunlarına dair tek bir yapısal önerileri yok. Eleştirmekten bile acizler. Bunca şey dururken, Türkiye Cumhuriyeti'nde 20 yıldır en tepe makamlarda bulunmuş, başbakan hatta cumhurbaşkanı olmuş bir siyasinin üniversite diplomasının notuyla uğraşıyor mesela. Ya da tarihimizdeki büyük bir zaferin, fethinin görkemli şekilde kutlanmasına takıyorlar günlerce. Laiklik tartışması, 'İran olacağız' yakarışları da bildiğiniz üzere her dönemde günlük rutinleri zaten. Ama telaş yok! Çaresiz değiliz! Baksanıza, gündemi bunlardan fazlası olamayan ve daha 1 yıl önce 7. seçimini de kaybettiğini unutan Kemal Bey, dün Hatay'da 'oy verirsek hepimizi iyi edeceğini'söylüyordu. Aynen şu sözlerle, lütfen Kemal Bey'in ses tonuyla hayal edin: 'Bütün dış politikalarımızı Türkiye'nin çıkarları üzerine inşa edeceğiz. Hiç kimse kaybetmeyecek herkes kazanacak. Lokantacı da kazanacak, çiftçi de kazanacak, sanayici de kazanacak, kamyon şoförü de kazanacak.' Oh!.. Şimdiden nasıl rahatladınız değil mi? Melih Altınok/Sabah Kapıyı annem çaldı. İçeriden uykulu sesler geldi. Kapı açıldı. Hepimiz içeri buyur edildik. Sahanlıktan geçtik. Salona ulaştık. Ek sandalyeler filan konmuştu salona. Televizyon açıktı. Biraz sonra anneannemin sesi duyuldu. 'Tıp! Kimse konuşmasın. Konuşan olursa kolundan tuttuğum gibi kapının önüne koyarım' diye efelendi. Yerde sere serpe oturan biz çocuklar sustuk. Sandalyelere tünemiş büyükler de... Ve siyah beyaz televizyonun beyaz camında, beyaz şortlu siyah adamile, siyah şortlu siyah adam birbirine girdi. Ringde boks maçı, Keriman öğretmenin evinde heyecan vardı. Bir oturup bir kalkıyordu anneannem. Babam takılıyordu, 'Bak seninkisi yenilecek ha..' diye... Annem, 'Mustafaa zılgıtı sen yiyeceksin' diye fısıldarken babamın böğrüne dürtüyordu... Keriman öğretmen öğretmenliği bırakmış sabahın köründe misafirlerine ikramda bulunuyordu. Sonra birden evdeki herkes ayağa fırladı. 'İşte bu' sesleri duyuldu. Beyaz şortlu siyah adam yumruğunu havaya kaldırmış bağırıyordu... Siyah şortlu siyah boksör yerde kıvranıyordu... Anneannem, ayakta 'Benim aslan Clay'im' derken ağlıyordu...! Muhammed Ali Clay ile o gün tanış oldum. Epeyce bir süre bir çok erkek çocuğa olduğu gibi bana da rol model oldu Muhammed Ali Clay. O günden sonra okuldaki kavgalarda lakabım 'Clay'di. Her savurduğum yumruktan sonra, 'Kelebek gibi uçar, arı gibi sokarım' diye bağırıyordum. Hatta Keriman öğretmen, okulun müsamere salonunda bana göstermelik bir ring yaptırıp, gösteri maçları bile düzenlemişti; o kadarını söyleyeyim... Sonraki yıllarda onu renkli ekranlarda da izledim. Uzun aradan sonra Bosna'da Aliya; Türkiye'de Erbakan ile gördüm. Bir mihrabın dibinde dua ederken, Kabe'de ihramıyla tavafta gördüm. Çocukluğum gençliğe, gençliğim orta yaşa döndüğünde, onu sevenleri bir bir kaybettim. Ne anneannem kaldı bu dünyada, ne dayım, ne babam... Ne Aliya, ne Erbakan! Ve şimdi de Muhammet Ali..! Gidenler gittiler... Geride kalan bizlerse bir süre daha anılarla yaşayıp sonra onların ardından... Muhammet Ali'ye ve onu öylece sevenlerin ahirete göçenlerinin cümlesine rahmet diliyorum. Hüseyin Öztürk/Yeni Şafak Onun için lakap çok; En büyük. Halkın şampiyonu, kelebek gibi uçan arı gibi sokan... Ama benim tanıdığım, mütevazı Müslüman Muhammed Ali... Çocukluğumuzda maçlarında sabaha dek uykusuz kaldığım; 'vazgeçmemek' kelimesinin lügat karşılığı gibi bir abide... Kasiyüs Klay (Sassius Marcellus Clay Jr.) iken zaten dünya büyüğü genç boksördü.Malcolm X'ten etkilendi ve Muhammed Ali oldu. Tam 40 yıl önce Sultanahmet Camii'nde Rahmetli Necmeddin Erbakan ile cuma namazını hatırlıyorum. Ancak Muhammed Ali'ye dair hatırladıklarımız, boks dünyasının devi olmanın ötesinde... 'Vietnamlılarla bir derdim yok, onlar beni hiç aşağılamadı' diyerek savaşa katılmayı reddedince elinden alınan şampiyonluk... Devamında onu yok etmeye çalışanları tekerteker ezerek yeniden unvanını geri alması... Amerika'da ırkçılığın tavan yaptığı dönemde,zenci olması yetmiyormuş gibi bir de Müslüman olması, yoğun linç kampanyalarınıtetiklemişti. 5 yıl hapis, 10 bin $ para cezası, pasaportuna el koymak ve boks yapmasınıyasaklamak... Muhammed Ali asla yılmadı, bırakmadı, vazgeçmedi... Roma Olimpiyatları dönüşü bir lokantada sadece beyazlara servi yapıldığını görünce altın madalyasını Ohio Nehri'ne atacak kadar yüce gönüllü idi. Dün 74 yaşında göçtü gitti aramızdan... Ben onu hep Sultanahmet'te kıbleye secde eden yüzüyle ve 'bütün zamanların en iyisiyim' sözleriyle hatırlayacağım. Allah'ın rahmeti üzerine olsun yüce yürek Muhammed Ali... Şeref Oğuz/Sabah Geçen sene burayı ziyaret eden Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın tekrar Somali'ye gelmiş olması hem halkı hem de Devlet Başkanını çok sevindirmiş. Cumhurbaşkanını, 'İkinci evine hoş geldin' diyerek karşıladılar. Başkent Mogadişu'da güvenlik hâlâ en büyük problem. Havaalanı çevresinde güvenli dar bir bölge oluşturulmuş. Bütün büyükelçilikler o alan içinde faaliyet gösteriyor. Şehir içinde sadece Türkiye ve Birleşik Arap Emirlikleri'nin büyükelçilikleri var. Büyükelçiliğimiz 400 dönüm arazi üzerine külliye anlayışı ile Selçuklu mimarisi tarzında inşa edilmiş. İçerisinde misafirhanesinden camisine, sosyal tesislerinden çalışma ofislerine, fitness ve spor salonlarına kadar her şey var. Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın talimatı ile iki yıl önce başlanmış, Dünyadaki en büyük ve en kapsamlı büyükelçilik yerleşkesi. Keşke diğer büyükelçiliklerimizin hepsi bu standartta olsa. Yeni yapılacak olanlar eğer yeterli arsa bulunabilirse bu standartlarda olacak. Türkiye Mogadişu'da büyük bir askerî eğitim kompleksi kuruyor. Bu kompleks astsubay okulu, askerî lise, harp okulu, eğitim-atış ve spor tesislerini kapsıyor. Sayın Cumhurbaşkanı o üssün inşaatını da yakından takip ediyor. Sanırım bu yıl ekimde veya kasımda inşası bitecek. Kendisi oranın da açılışına katılmak istiyor. Yani bu sene tekrar gidebilir Somali'ye. Somali ordusunun ihtiyacı olan subay ve astsubaylar bu tesislerde TSK tarafından yetiştirilecek. Türkiye, elini uzattığı Somali'ye askerî yardımdan sağlığa-eğitime kadar her alanda birçok tesis kazandırıyor. Kızılay, TİKA, bazı STK'lar ve Diyanet İşleri güzel ve gurur duyacağımız, ecdadımıza-milletimize yakışır işlere imza atıyorlar. Türkiye, Somali'de insanlığın onurunu kurtarıyor. Somali'deki dramı dünyanın gündemine soktuğu ve dünyanın dikkatini buraya çekebildiği için Somalililer ve Afrikalılar Tayyip Erdoğan'a minnet duyuyorlar ve müthiş bir sevgi besliyorlar. 'Meyveleri ne zaman alınır' kestiremiyorum ama Sayın Cumhurbaşkanı Afrika'nın her köşesine insanlık tohumları ekiyor. Nuri Elibol/Türkiye Böyle olduğu için de 11 yıl başbakan, bir yılı aşkın biri süre de devletin başında olanCumhurbaşkanı Erdoğan bile sık sık bürokrasiden şikayet ediyor. Aynı şikayeti devleti uzun yıllar yöneten rahmetli Turgut Özal ve Süleyman Demirel'den de duyduk. Bu durum sadece ekonomik kalkınmanın önünde bir engel değil, aynı zamanda demokrasinin kurumsallaşması ve derinleşmesi önünde de bir engel. Çünkü demokrasi hesap verebilen, açık yönetim demektir. Oysa bu durum bürokrasinin işine gelmez. Bürokrasi gücü ve bilgiyi paylaşmaz. Ülkenin verilerini bile maaşını aldığı milletten saklar. Aslında dünyada birçok ülke bu türden klasik bürokrasiyle uğraşıyor. Ama Türkiye'nin başındaki bürokratik bela çok daha farklı, Türkiye'de devletin kılcal damarlarına kadar sızan ideolojik bir bürokrasi var... Geçmişte ağırlıklı olarak İttihatçı -Kemalistti, bugün iseCemaatçi... Önceki gün valiler kararnamesiyle ilgili yazdığım 'Paralel Kaymakamlar ve Bürokrasi'ye ilişkin uyarı yazım ciddi tepki aldı. Kanayan bir yaraya dokunduk ki, hem öfkelenenler, hem de destekleyenler çoktu. Özellikle FETÖ'cü bürokratik yapı yanlılarının öfkesi dinmek bilmedi. Kızmakta haklılar çünkü buzdağının görünmeyen kısmına dokunduk. Ankara'da veya görünür alanlarda FETÖ'cü yapıya karşı ciddi bir mücadele yürütüldü ve bazı etkili yerlerden uzaklaştırıldı ama hala devletin önemli makamlarında, bakanlıklarda, genel müdürlüklerde, valilikler ve kaymakamlıklarda ciddi bir kadro var ve kendilerini de pek gizlemiyorlar. Bu konuda bir emniyet müdürü açık açık şu uyarıyı yapıyor: 'Türkiye'de siyasete, orduya kumpaslar, tezgahlar kurulurken şehirlerde veya ilçelerde valiler veya kaymakamlar ne yapıyordu? Onlar o illerin veya ilçelerin tek sorumlusu değil miydi? Peki bu FETÖ'cü yapı onca işi çevirirken bu valiler, kaymakamlar ve yardımcıları neyaptı? Bütün bu olup bitenlerin sorumlusu sadece poliste veya yargıda öne çıkmış oisimler mi? O valiler, kaymakamlar nerede? Devletin ciddi bir temizlenmeye ihtiyacı var. İlk adım da devleti temsil edenlerde başlamalı.' Mahmut Övür/Sabah Peki, şimdi biz ne yapmalıyız? Almanya ile bütün köprüleri atmak kolay ama hem bu neyi çözer hem de bu bindiğimiz dalı kesmek olmaz mı? İşte o zaman bağırıp çağıracağımıza, en olmadık tehditleri savuracağımıza sakin sakin anlar bizim canımızı nasıl acıtıyorsa biz de onların canını aynı şekilde ve mislisi ile acıtmanın yollarına bakalım. Büyükelçiyi geri çağırmak, TBMM'de ortak deklarasyon yayınlamak güzel ama pek etkili değil. Başbakan Binali Yıldırım Azerbaycan'a giderken 'pire yüzünden yorgan yakmayalım' havasında bir açıklama yaptı. Doğrudur ama bu iş yorgan yakmadan ama onların acını mislisi ile acıtarak bu iş yapılır... Almanlar neden korkuyor? Merkel neden son zamanlarda Türkiye'yi komşu kapısı yaptı? Mülteciler konusu Almanya'yı esas zıplatan konu. Yalnız Almanya'yı değil ama anlamsız jestlerle bizi AB de oyalayanlara, Ermeni tasarıları ile bizi Almanya gibi rencide eden Fransa ve diğerlerine verilecek cevap AB ile anlaşmayı iptal etmek veya askıya almakla olur. Amerika PYD'ye destek mi veriyor, PKK teröristleri ABD silahları mı kullanıyor? Bizde onların canlarını acıtabiliriz... Onları ne acıtıyorsa oradan vururuz. Ama bunun için bağırıp çağırmak yerine gerçekçi ve 'reel' politikalar izlememiz lazım. AB bizi istemiyor, tam üyeliğimizi desteklediğini söyleyen İngiliz başbakanı bile '3000 yılda ancak AB'ye üye olurlar' diyorsa artık gerçeklerle yüzleşmemizin zamanı gelmedi mi? Bunu da en iyi yapacak kişi milli politikaların babası Recep Tayyip Erdoğan. İlnur Çevik/Yeni Birlik Erzincan'ın Refahiye ilçesinde dünyaya gelen Semiha Yıldırım bir anne bir emekli öğretmen. 1972 yılında memleketi Erzincan'ın Refahiye ilçesinde öğretmenlik mesleğine başlamış, 1993 yılına kadar öğretmenlik görevini sürdürmüş, Türkiye'nin birçok şehrinde görev yaptıktan sonra emekliye ayrılmış. Emekli olduktan sonra da misyonunu gönüllü eğitim projelerinde sürdürmüş. İşte bu kadın, eşi AK Parti'den Başbakan oldu diye hakarete uğruyor. Aralarında benim yakın dostlarımın da bulunduğu, kendilerinin uygar olduklarınısavunan, diğerlerini 'gerici- faşist' gören bu kesim, aslında 'en büyük faşistliği' bu saldırıları ile Semiha Yıldırım üzerinden kendileri gerçekleştiriyorlar. AK Parti'ye ve Binali Yıldırım'ı eleştirmeye devam edin ama lütfen bu kadını sadece fiziksel görüntülerini kullanarak aşağılamaya çalışmayın. Lütfen bir aynaya bakın ve ne kadar 'komik' ve ne denli 'faşist' olduğunuzu görün...' Yazısına o camiadan çok tepki geldi doğal olarak! 'Kısa keselim. Seni de kaybettik abi...' gibi filan. Ama paylaşımın altına başka bir beyefendi şu yorumu yazdı, kısaltarak alıyorum: 'Biz bu önyargılı linç girişimini, Amerikan filmlerinde görürdük. Beyaz birisi adalet ve hakkaniyet adına bir zenciyi savunduğunda, diğer beyazlar insan hakları, adalet, eşitlik gibi değerlere bakmadan, zencinin haklarını savunmaya kalkan Beyazı linç ederlerdi... Bu ülkede Türbanlılar her zaman bu ülkenin zencileri olmuşlardır. O filmlerde kendilerini üstün ırk gören Beyazların iğrenç hal ve tavırları karşısında neler düşünüyorsam aynı duygular içerisindeyim. Anadolu'dan çıkmış, başı kapalı, toprakla mücadele ile yoğrulmuş, yüzlerine o toprağın karakteristiği yansımış, inancını yaşamaya çalışan birine adeta elinizde demir çubuklarla vuruyorsunuz. Anadolu'nun bağrından çıkan sıradan(!) insanlar nasıl bizi yönetir tahammülsüzlüğü fışkırıyor her yanınızdan... Oysa kervan yürüyor size rağmen.. Başarısızlıklarınızı sorgulamak yerine, komplekslerinizi örterek, kendinizle yüzleşmekten korktuğunuz için öfke kusuyorsunuz. Cem Sancar/Sabah Pazar eki O dönemde Dışişleri Bakanlığı İran ile ilişkilere çok büyük ağırlık veriyordu. Dönemin anlayışı Türkiye-İran yakınlaşmasıyla birlikte AB'deki Alman-Fransız yakınlaşması gibi bir araçla bölgedeki ülkeleri bir araya getirmekti. Ancak İran'ın nükleer programı konusunda yaptığımız arabuluculuk istenmeyen bir arabuluculuktu. ABD açıkça 'Bu girişimlerinizden hiçbir netice çıkmaz ama istiyorsanız devam edin' diyordu. Bugün bütün kamuoyu biliyor ki meğer o dönemde Amerika bizim arkamızdan İran'la onu bölge jandarması haline getirecek görüşmeler yürütüyormuş. Ve de biz Birleşmiş Milletler'de Brezilya ile beraber İran'ı savunmak için cansiperane mücadele ederken İran da bizim altımızı oyuyor, Irak ve Suriye'de yayılıyor ve PKK'ya yoğun miktarda para ve silah yardımı yapıyormuş. Sonuçta bölgede batı destekli bir demokratikleşme ve ekonomik kalkınma vizyonu sahici olsaydı bu politikadan çok değerli sonuçlar çıkabilirdi ancak 2008-2009'da başlayan ekonomik krizden sonra Amerika'nın bölgeden kara kuvvetlerini çekmesi, İran ile işbirliğini ön plana alması ve Arap Baharı'nı Arap Yaprak Dökümü'ne çevirmesi tüm hesapları bozdu. Mursi'nin Mısır'da tasfiyesi bir noktada Suriye'de ılımlı muhalefetin de tasfiyesi oldu ve gelişmeler bambaşka bir seyir izledi. Yeni bir devir açılıyor Dış politikamızda en büyük başarı ABD'nin bizi sürüklemek istediği PYD ve PKK'yı destekleme kışkırtmalarına direnmemiz olmuştur. Ancak daha da önemlisi bölgedeki kargaşadan ve artan İran nüfuzuna duyulan tepkiden yararlanarak İslam ülkeleri arasındaki dayanışma Türkiye sayesinde Osmanlı'dan beri hiç görülmedik şekilde yakınlaşmayla üst düzeye ulaşmıştır. Bugün içinde günbegün yaşadığımız için belki hiçbirimiz farkında değiliz ama bölgede bir devir kapanıp bir devir açılıyor. İslam Ordusu'nun nüvesinin birkaç ay önce ortaya çıkışı ve geçtiğimiz hafta İzmir'de yapılan çok önemli askeri manevralara üst düzey uluslararası katılım bunun belirtisidir. Kayahan Uygur/Güneş Sağlık Bakanı Prof. Dr. Recep Akdağ'ın, 'Sezaryenle gücüm yettiğince mücadele edeceğim' sözünü çok önemsiyorum.. Recep Akdağ bile, mücadelesinde 'gücünün yetmesi' gibi bir kriterden söz ediyorsa ben burada savaşılacak bir 'Sezaryen Lobisi' ararım.. İşin tıbbi tarafına şimdilik girmeyeceğim.. Herhangi bir bilimsel makaleyi referans almadan, 'Sezaryen daha iyidir' ya da 'daha kötüdür' diyecek durumda değilim.. Ama bu doğum metodu ile ilgili bazı verileri paylaşmam gerekiyor.. Özel hastanelerin yaptıkları müdahaleler için alacakları fark, 'Sağlık Uygulama Tebliği'ne göre belirleniyor.. Bu tebliğe göre Türkiye'de devlet, normal doğum için 390 TL ödüyor.. Oysa sezaryen doğum için ödenen rakam 510 TL.. Özel hastaneler sezaryen için % 200'e kadar ilave ücret alabiliyorlar.. Yani bir özel hastane, sezaryen doğum için 1.020 TL'ye kadar fark alabiliyor.. Bitmedi.. Sezaryenden sonra bebekler eğer yoğun bakımda kalıyorsa devlet gün başına 600 TL civarı daha ödüyor.. Hatırlar mısınız, bilmiyorum.. Bundan 5 yıl evvel, Kartal'daki özel bir hastanede, sağlıklı haldeki bebeklerin hasta gösterilip yoğun bakım ünitesinde tutularak SGK'nın dolandırılmasını ortaya çıkaran bir hemşire vardı.. Sırf devletten daha fazla para alabilmek için yapılan bu tezgah neticesinde yoğun bakıma konulan bazı sağlıklı bebeklerin, enfeksiyon kaparak öldüklerini anlatmıştı.. Ve son not.. Eğer, bir kadın ilk doğumda sezaryen yaptıysa ikinci doğumda mecburen sezaryen olmak zorunda. Konu, 'benim bedenim benim kararım' zevzekliğine indirgenecek kadar önemsiz değil.. Sezaryen konusuna daha yeni başladık. Bilginiz olsun. Çözülene kadar.. Gittiği yere kadar takip edeceğim.. Ersoy Dede/Star Kahir çoğunluk, gaddar ve zalim özellikli olduklarını söyler. Dününebugününe bakınca o kadar çok zalimlik vardır ki Almanya utanmaz. Bölgeselden Küresele Türkiye Platformu Başkanı-AK Parti İstanbul Milletvekili Metin Külünk, ALMANYA'DA IRKÇILIK, YABANCI DÜŞMANLIĞI VE İSLAMOFOBİYA'YI İNCELEDİ: 'Almanya'da (Avrupa) yükselen ırkçılık, göçmen ve Müslüman düşmanlığı soydaşlarımızın güven hissini zedelemekte, Avrupa'nın sözde temel değerleri olan demokrasi, hukuk devleti, insan hak ve özgürlükleri, barış ve hoşgörü ilkeleri ile çelişmektedir. NSU diye adlandırılan, 8'i Türk 10 kişiyi katleden Nasyonal Sosyalist Yeraltı Terör Örgütü'nün yer altında uzun müddet hareket edebilmesi, güvenlik birimlerinin binlerce sayfa delili yok etmesi, Alman yargısının uzun müddet olaylara seyirci kalması buzdağının görünen kısmıdır. 2015 yılının ilk altı ayında sadece Avrupa'nın lokomotif ülkesi olan Almanya'da 23 cami kundaklandı. 389 Türk, aşırı sağ, ırkçı ve yabancı düşmanı motifli saldırıya uğradı. Avrupalı akraba ve soydaşlarımız PEGİDA gibi hareketlerin çoğalmasından, göçmen politikalarının sertleşmesinden, aşırı sağ partilerin oy artışından, sünnet, başörtüsü, cami ve minare tartışmalarında olduğu gibi ibadet özgürlüğünün kısıtlanmasından, konut, eğitim, iş alanlarında ayrımcılığın artmasından ve gün geçtikçe radikal sağın söylemlerini benimsemesinden dolayı tedirgin olmaktadır. Din özgürlüğüne yönelik kısıtlamalar vardır. Alman Yasaları Müslüman kuruluşlara tehditler içerecek şekilde yorumlanmaktadır. Hayvan kesimi, sünnet, kıyafet, spor, cami, mezarlık, okul, anaokulu inşası gibi konularda sıkıntılar yaşanmaktadır. Özellikle cami inşalarında minarelerin yapılmaması, Ezan-ı Muhammedi'nin dışa yansıtılmaması, okullarda, iş yerlerinde ve resmi kurumlarda başörtüsü yasağı bulunmaktadır. Bu bağlamda başörtüsü ve türban konusu özellikle Almanya'da sorun olarak görülmektedir. Birçok Türk ve Müslüman kökenli öğrenci 'Förderschule' denilen zihinsel engellilerin gittikleri okullara yönlendirilmektedirler... Bülent Erandaç/Takvim Kimsenin giremediği yerlerde biz inşaat yapıyoruz. Çocuk oyuncağı değil bu, teröre meydan okuyan imar çalışması! Mogadişu Havaalanı'nı biz inşa ettik. Batılıların karşı çıkmasına rağmen, Havaalanı'nın şehirle bağlantısını kuran yolu biz yaptık. Hastane işletiyoruz orada. Mogadişu'da eğitim yuvaları oluşturuyoruz. Bakanlarımız önceki gün bazılarının açılışlarını gerçekleştirdi. Sakın ola burnunun ucunu göremeyenler kalkıp, değerlendirmeler yapmasın. Cehaletleri iyice ortaya çıkar. Abartı filan yok; bugün Türkiye, Somali'yi ayağa kaldıracak tek ülke! Onlar da bunun bilincinde ve o yüzden bize sarıldılar. Biz, orada hem imar çalışmaları hem de savaşı önlemek, iç çekişmeleri dindirmek için görüşmeler yapıyoruz. Bizim bir de 'arabuluculuk' misyonumuz var. Peki, Erdoğan'ın şahsına bir faydası var mı, bütün bunların? Tansu Çiller'in vaktiyle Bosna'da yaptığı gibi sadece bir kahramanlık gösterisi mi sergilediği? Değil tabii ki!... Bu ve benzerleri, Afrika'da Türkiye adına yapılan işler. Biliyor musunuz, Türkiye, Somali'de dev bir askeri üs inşa ediyor. Bittiğinde 'Golden Horn' diye adlandırılan Basra Körfesi'ne giriş çıkışı biz kontrol edeceğiz. 'Ohh keyfe bak, Erdoğan geziyor' diyenler, Türkiye küresel bir güç haline geliyor, haberiniz var mı? Ufuksuz, çapsız ve hedefsiz güruhlar ne derse desin... Diledikleri kadar gürültü etsin... Hiçbir kıymet-i harbiyesi yok. Ufukta görünüyor ki, Afrika'nın geleceğinde biz varız. Türkiye, artık, 'Ben küresel gücüm' diyor. Alametleri ortaya çıktı işte, batı yeni bir hezimete hazır olsun. Bu da öyle söylendiği gibi yatarak olmuyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan, Mogadişu dönüşü uçakta tam 6 saat boyunca görüşmeler ve değerlendirmeler yaptı. Haberiniz var mı? Yakında Avrupa Şampiyonası başlıyor. Türk Milli Tamımız, gol attıkça sadece Türkiye'deki 80 milyon sevinmeyecek. Afrika'daki milyarlık nüfus da ayağa kalkacak artık. Çapsızlar ve ufuksuzlar diledikleri kadar bağırsın... 'Erdoğan geziyor, keyif yapıyor' desinler. Bu tabloya bakıp da keyif almamak olur mu? Sadece Cumhurbaşkanı'na bırakmamak, bu keyfi milletçe yaşamak lazım! Emin Pazarcı/Akşam Konuyu daha netleştirmek için şu soruları da sormak gerekir, diye düşünüyorum: - Acaba Gannuşi, İslam'ın hayatın tamamını düzenleyen ölçüler getirdiği düşüncesinden vaz mı geçmiştir? - Acaba Gannuşi, bir Müslümanın hayatını düzenlerken Kur'an'a, Rasulullah'ın sünnetine ve bu ana kaynaklarda yer alan ölçülerin 14 asırlık süre içinde İslam alimlerinin yorumları çerçevesinde ete kemiğe bürünmüş boyutlarına bakma gereği duymayacağı kanaatine mi gelmiştir? - Acaba Gannuşi, İslam'ın mesela siyasi alana, mesela kamu düzenine ilişkin ölçüler getirmediği ya da getirmişse bile bunların artık geçerliliğini yitirdiği kanaatine mi ulaşmıştır? - Acaba Gannuşi, bir Müslüman toplumun, İslam'ı daha iyi yaşayacağı bir sistem yapılanmasının gerekliliğine inanmamakta mıdır? İslam - Laiklik karşılaşmasında bugüne kadar, İslam'ın ve Müslümanın 'Değişim' istikametinde zorlandığını biliyoruz. Türkiye realitesi önümüzde yaşandı, yaşanıyor. Laik sistem, İslam'a 'Değiş, toplum hayatını düzenleyen iddialarından vazgeç, o alanı ben, insan aklı ile düzenleyeceğim' diyerek bir tür 'Din reformu' dayatmasıyla geldi. Aynı şekilde laik sistem Müslümana 'Değiş, kul ile Allah arasındaki ilişki anlamında din ile bağlantını sürdürebilirsin, ancak hukuk, siyaset, ekonomi vs. tüm kamu alanlarında benim koyduğum ölçülere tabi olacaksın, bunu içine sindir' diyerek geliyor. Türkiye bunun gerilimlerini yaşadı, benzeri hemen tüm İslam ülkelerinde aynı gerilim yaşandı. Müslümanların siyasette 'özgün' bir girişimde bulunmaları, bu sistem yapılanmasını, Müslüman toplumun İslam'a göre bir hayat tanzimi yapabilmeleri beklentisini karşılamak amacıyla değiştirme hedefini güdüyor. Hedef nedir? Belki en azından toplumsal yapının 'İslam'a rağmen, İslam'a aykırı' biçimde oluşmamasıdır. Değilse, kurulu düzenle, hatta devletle Müslüman toplum ilişkileri gerilime giriyor, bununla bağlantılı tüm alanlar, demokrasi, hukuk, eğitim vs problemli hale geliyor. Bu konu, 25 milyon gibi önemli Müslüman nüfusa sahip Batılı ülkeler için bile sorun durumunda. Gannuşi gibi bir Müslüman entelektüel, bir Müslümanın kendi hayatına baktığında, İslam'ın ana ölçüleri ile arada doğan açı farkını görmezden gelemeyeceğini bilir. Doğan her açı farkının Müslümanın kalb aleminde bir kimlik sorgulamasına yol açacağını bilir? 'Benim Müslümanlığım, Kur'an'ın ve Rasulullah'ın tarif ettiği İslam'la ne kadar uyuşuyor ve bendeki aşınmanın sebepleri neler' sorusu, Müslümanın ihmal edemeyeceği bir sorudur. Böyle bir sorgulamanın sonucunda, ya 'Ben ne yapabilirim ki' diyerek kurulu düzen karşısında siner ve her türlü dönüşüme razı hale gelir ya da 'Demokrasi bana da sistemi değiştirme hakkı tanıyor, bu yönde gayret edeceğim' diyerek mücadele eder. 'İslam'ın kuralları var ve ben o kurallara göre yaşamak istiyorum' diyen, diyelim yüzde şu kadarlık bir toplum kesiminin bu talebini 'demokratik sistem'de kim ve hangi gerekçe ile engelleyebilir? Bu soruyu sormak kolay ama karşılığını üretmek kolay değil. İslam dünyasında şu anda yaşanan ve zaman zaman darbeleri gündeme getiren sancının ana ekseni de bu. Konu üzerinde düşünmeye devam edeceğiz. Ahmet Taşgetiren/Star

Editörün seçtiği köşe yazılarından...

EN SON FOTOHABERLER