Editörün seçtiği köşe yazılarından...

Mirasını kimlere emanet etmişsin Atatürk'üm... Senin "tek meşruluk kaynağı" olarak meclisi gördüğünü söyleyip o meclisi iki kere kapatanlara, dağıtanlara (1960 ve 1980), ayrıca iki kere de iradesini çiğneyenlere mi? (1971 ve 1997) Yoksa, seçimle gelmiş meşru hükümete karşı halkı "direniş hakkını"kullanmaya çağıranlara mı?
Anıtkabir'deki deftere gene yazılar yazacaklar, gece kalkıp okuman için... Atam, yakın zamana kadar senin ölüm yıldönümünde içki içmek yasaktı.
Sirozdan öldüğünü gözönünde bulundurarak acaba "siz Atatürk gibi yapmayın" demek mi istiyorlardı?
Sinema, tiyatro gibi "eğlence yerleri" de kapalıydı. Sinemaya ve tiyatroya "bar, pavyon, gazino" muamelesi yapılıyordu. O gün sinemalarda siyah-beyaz ve titrek "Atatürk filmleri" gösterilirdi, kimse de gitmezdi. (Sonra günün birinde, senin onayını almış ve beğenini kazanmış "Türkiye'nin Kalbi Ankara" filmini de yasakladılar.
Ruslar çektiği için... Filmde İsmet Paşa bir konuşma yapıyor ve Rus yönetmenle teknik ekibine teşekkür ediyordu.) Genelevler de kapalı mıydı, bilemiyorum.
Öyle olsa gerektir.
Senin ölüm yıldönümünde gülmek de yasaktı Atam. Biz hap kadar, el kadar çocuklar okul bahçesinde "üzgün üzgün" dolaşmakla yükümlüydük, koşmak oynamak da yasaktı.
10 Kasım töreninde güldüğüm için ceza almıştım Atam, altı yaşımdaydım. Neye uğradığımı anlayamamıştım. Beynimizi böyle ahmakça yıkamaya çalıştılar Atam.
Onun için senin adını kullanarak her türlü saçmalığı yapan bu sahtekârlara öteden beri "gıcığım var" Atam, sen sakın üstüne alınma... Onların hepsinden çok daha akıllı olduğun için sen beni anlarsın. Hırtlar anlamazlar.

Engin Ardıç/Sabah