‘Gazze davasının ablası’ çevirmen ve aktivist Ayçin Kantoğlu: Gördüklerim beni günlük rutinimden koparttı

Gazze'de şehit edilen Müslümanların sayısı 33 bini geçti. Yaralı sayısı ise 80 binden fazla. Dünya 7 Ekim'den bu yana tam bir akıl tutulması yaşarken gözü dönmüş siyonist rejim ise bu sistematik katliamını ara vermeden sürdürüyor. Gazze'deki kıyımın ilk gününden bu yana yaptığı tespit ve değerlendirmeleriyle dikkat çeken isimlerden Çevirmen, Aktivist Ayçin Kantoglu konuğumuz oldu. Ünlü edebiyatçı ile boykot, tepki, sessizlik, Gazzelilerin dünyaya öğrettikleri ve bu kan deryasının çıkışında dünyayı nelerin beklediğini konuştuk. GAZZE DAVASININ ABLASI... 7 Ekim hayatımızda ciddi bir yer tuttu tabi. O günden itibaren bu konuda ne yapabilirizin mücadelesini veriyoruz her birimiz kendi kabiliyetlerimiz nispetinde. Bu çalışmalar sırasında Aralık ayında İDE'de bir panele katıldım. Burada yaptığım konuşmaydı, bilinirliğime bahsettiğiniz ivmeyi kazandıran. Bu hadiseler başladığında orada oluşan asabiyeyi yönetmeye, onu belirli bir yola sevk etmeye yönelik çabalardı. KENDİ ÇOCUĞUMU SEVERKEN SUÇLULUK HİSSEDİYORUM İşte bu kapsamda 23 şehirde yaklaşık 300 – 350 bin kişiyle omuz omuza olduk. Gazze'yi gündemde tutmaya çalıştık. Eve girdiğim zaman uyku uyuyamıyordum. Hâlâ uykularım düzensiz ve kendi çocuğumu severken, onun yüzüne bakarken ciddi bir suçluluk hissiyatım var.' BİR ANNE OLARAK YÜREĞİM YANDI, YANIYOR Gazze çocuklardan ve kadınlardan kurulan bir şehir. Neredeyse 2 milyon 500 bin insanın yüzde 60'ı kadın. Bunun yüzde 60'u 18 yaş yaş ve onun da ciddi bir bölümü 14 yaş altı çocuklar. Çocukların dünyanın en gelişmiş silahlarıyla bir güç tarafından katledilişine seyirci oluyorsunuz. Bu bir anne olarak benim yüreğimi yaktı. DÜNYA BİR DEĞİŞİME GİDECEK TÜRKİYE'DEKİ TEPKİSİZLİĞE ÜZÜLÜYORUM BİRÇOK OLAYDA HEMEN ÖN ALAN SANATÇILAR NEREDE? En makul tepki annesi, babası, dili, dini, ırkı önemsemeksizin üst-baş demeden denize girip kurtarmaya çalışırız öyle değil mi? Şimdi işte çocuklarımız azgın bir siyonist denizde boğulurken bir kısmımız hiç onu görmeden gün batımını izliyor. Benim aklım almıyor o yüzden bunu konuşmamız lazım diyorum.' İSRAİL'E DUR BİLE DİYEMEDİLER Çünkü ordumuz yok sevk edelim, füzeniz yok balkondan Tel Aviv'e gönderelim. Peki, ne yapılabilir? Bir kişi nasıl bir katkı sunabilir nasıl bir değişiklik yapabilir elbette ilk akla gelenlerden biri protestolara katılmakla beraber bir boykota yönelmek. BOYKOTA HER ŞEYDEN ÖNCE BİZİM İHTİYACIMIZ VAR Ben boykotu devam ettiriyorum. Ettirilmesini de tavsiye ediyorum 'Bir boykotla, kahve içmeyerek, şu meşrubatı, bu gazla içeceği tüketmeyerek mi Filistin kurtaracaksın veya İsrail'i batıracaksın' diyenler oluyor. Onlara da kulak asmıyorum. Çünkü bu boykota her şeyden önce benim ihtiyacım var. Ben alın terimle çalışıp kazandığım kazancımı nafakamı helal belirli bir kısmının bunlar tarafından gasp edilmesine karşı çıkıyorum. TÜRKİYE'NİN BU KONUDAKİ ÖNEMİ ÇOK BÜYÜK Ama yönümüzü o tarafa çevirmek, ilham almayı becermek gerekiyor. Büyük bir dayanışma görüyorum, bir küresel intifada yaşanıyor boykotun bir parçası olması gereken genç arkadaşlarımın istikrarlı olarak şuurlu olarak anti siyonist bir varoluş felsefesi ile yaşamalarını önemli buluyorum.' MUTFAKLARIMIZ DA BİR SAVAŞ ALANI Bilhassa Gazze ile beraber hanımların önüne muazzam bir alan açıldı. O alan gerçekten işte bunların artık kanlı ellerine kursağımızdan çekmelerini sağlayacak bir boykot hamlesidir. Mutfağımız bunları çıkaracağımız bir eylem alanı ve burada hanımlara çok ciddi görev düşüyor. Eğer yerli deterjanlar onlarınki kadar güzel temizlemiyorsa bırakın temizlemesin. Eğer kıyafetleriniz bembeyaz, Gazzeli çocuklar da bu yüzden ölü ise o temizlik temizlik değildir. Senin o temizliğe verdiğin paranın belirli bir kısmı bir başka yerde başka insanların canını yakıyorsa ne anlamı var? BİR ULUS BİR ULUSU DAHA ÖNCE BÖYLESİNE İSTİSMAR ETMEDİ Savaş olur insanlar birbirini öldürür. Hani biri diğerinin toprağına falan sahip çıkar. Burada vaziyet bambaşka bir şekilde tezahür ediyor. Filistinlilerin sadece toprağı değil, evi değil, tarlası, zeytinli değil aynı zamanda ırzları, namusları, vücutları, derileri, organları her şeyi... Görülmüş duyulmuş bir şey değil. 7 Ekim tarihinde İsrail'deki hapishanelerde 500 civarında 14 yaş altı Filistinli çocuk mahkumun olduğu söyleniyor. Şu an sayısı bilemediğimiz esirler o hapishanelerde. Bir görüntü çıktı şehitlerin naaşlarını İsrail askerleri aldılar, organlarını ve içlerinden almışlar dikip geri getirdiler. Bunlar akıl alacak işler değil.' BATI'DA HALKLAR UYANIYOR Bir de ikinci bir pencereden bakıyorum ben bu konuya: Dünyada büyük kalabalıkların içinde rahatça yönetilmesine imkan veren o parıltılı sistemi de alaşağı ediyor Gazze. Yani insan haklarının varlığına inanıyorsunuz. Hukukun evrenselliğinden bahsediyorsunuz. İşte çocuk hakları, kadın hakları, bir savaş durumunda esir hakları şimdi bunların hiçbirinin geçerli olmadığını gösteriyor bu katliam. Bunun feveranıyla da insanlar bence Batıda sokağa dökülüyorlar. Çünkü iman ettikleri sistem gerçekte geçerli bir faaliyet icra edemiyor yani kurum olarak dışları var ama Ahmet Turan'ın sözüyle içleri yok. Biz zaten bunu biliyorduk. Ancak Avrupa insanı için bu ilk kez bu denli çıplaklıkta ortaya çıkmış oldu.'

‘Gazze davasının ablası’ çevirmen ve aktivist Ayçin Kantoğlu: Gördüklerim beni günlük rutinimden koparttı

EN SON GALERİLER