Barış Manço'nun davulcusu Recep Işık bilinmeyenlerini ilk kez anlattı: Barış Manço’nun cebinde akrep vardı!

Bir modern şehir ozanıydı Barış Manço... Bir ayağını Anadolu kültürüne sabitlemişken, diğeriyle dünyayı, dünyaları dolaşırdı. Müziğinin kökeni rock'tı, hem de kendi döneminde dünyayı kasıp kavuran, ruhani, derin açılımları olan "saykodelik" rock. Pink Floyd'un ve benzerlerinin yolu... Ama o aslında bütün dünyada deneysel olarak algılanacak şarkılarına öylesine bizden bir ruh katmıştı ki, müziğinde kullandığı en ilginç 'uzay tadında' efektler bile bize batmazdı. Hatta pek bir severdik. Çocuklar da dinlerdi, yetişkinler de, yaşlılar da. Müzik köşemin de adı olan Dönence'yle insan ruhunun derinliklerine sızardı, Arkadaşım Eşek'le çocukla çocuk olurdu. Hem de müzikalitesini halel getirmeden... "Bu dünya benim memleket" felsefesini bozmadan, "buralı" olmanın kıymetini hep hatırlatarak... İlk çıktığı dönemlerde toplum uzun saçı kabul etmiyordu. Cem Karaca'lar, Erkin Koray'lar ve pek çok Anadolu Rock efsanesinin uzun saç meselesiyle ilgili yaşadığı sorunu o yaşamadı mesela. Müthiş bir aurayla "Ben sizden biriyim, bir ayağım Batı'da da olsa bu toprağın sesiyim" mesajını, sırrı kendisinde saklı olan bir ustalıkla dipten ve derinden vermişti bir kere topluma!

Barış Manço'nun ilk ve tek oynadığı film 'Baba Bizi Eversene'ydi! İşte sevilen filmden hafızalara kazınan o sahne | Video