Hakan Dilek ile Futbol Ateşi

E hep söyledim, söylemeye de devam edeceğim herhalde; ülkesi Dövüş Kulübü olanın… Rahmetli İslam Çupi taraftarlığın nasıl bir şey olduğuna ilişkin saptamasında söylemişti: “Taraftarım diyen ben niye buradayım? Neden bu takımı tutuyorum? Neden bu renkleri seviyorum?, gibi sorular sormuyor ki. Kan dökmeye nefretini kusmaya gidiyor tribüne!” Bir taraftar tipolojisi de önermişti büyük usta: “Fenerbahçe sahasının kireçle çizgileri çizilirken elime Caldwell ya da İstrati’nin kitaplarını alır maçın başlama saatini beklerdim. Hiçbir zaman sağı solu döken bir militan taraftarlığım olmadı benim! Bunu onaylamıyorum da!” Ve Fenerbahçe’nin etrafının futbol dışı mevzularla çevrilip engellendiğini varsayarak döktürmüştü; “Bu abluka dağıtılacak!” Abluka ve taraftarlık kisvesi altında idarecisinden tribündeki “sevdalısına” dek neler oldu hepimiz görüyoruz. İncelik ve rakibe saygı, düşünüş olarak mağlubiyet hazmetme, galibiyeti taşıyabilme yetisi… Son oynanan Fenerbahçe-Beşiktaş maçında, tribünden başlayarak oyun alanına kadar zum yapmaya çalıştım… Yine İslam ustadan alıntılayarak bitireyim: “Bizden Cağaloğlu gazeteciliğini bekleyenler ölümlerini beklesinler!” Ne dediyse çıktı, ne söylediyse oluyor. O kadar çok şey var ki yazacak ve onu doğrulayan… İnsanın eli neredeyse tuşa yapışıyor…