Editörün seçtiği 10 köşe yazısından…

Sessizlik kışkırtıcı bir şey!
Hele hep sessiz olmaya itilenler için...
Nitekim saygı duruşlarındaki patırtı da genellikle egemenliğiyle başlar ve sonra o ana kadar fikri sorulmayanlar kademe kademe sessizliğin egemenliğine son verirler.
Bazen bu patırtı seyircinin haykırarak verdiği mesajdır: "Sizin bize önerdiğinizden ve sunduğunuzdan daha önemli bir meselemiz var!" (Türkiye- Yunanistan maçında Fransa için 1 dakikalık sessizliği bozan sloganlardan birinin "şehitler ölmez, vatan bölünmez" olması bu tavra katılın katılmayın, klişe denilip geçilecek bir şey değildir!)
Bunları bilelim de öyle tartışalım istiyorum.
Yoksa ne olacak; iki gündür medyada gördüğüm gibi "Adamın kendine saygısı yok, başkasına mı olacak" diye atıp tutmak çok kolay.
Bir de yurt dışındaki statlarda böyle şeyler olmuyor diyenler var ki, kafadan atıyorlar.
Basit bir Google taraması bile onları saygı duruşları konusunda Batı tribünlerinin futbolculara ırkçı aşağılamaları ve bazı milli maçlardaki etnik protestolar konusunda aydınlatır.
Ha! Ne olursa olsun, tribünler Milli Marşlara saygılı olmalıdır. Bize yakışan budur.
Rakibin Milli Marşı çalınırken ıslığın, bağırmanın, sloganın kabul edilebilir yanı yok.

Haşmet Babaoğlu/Sabah