Editörün seçtiği 10 köşe yazısından…

Bülent Arınç çıktı bir şeyler söyledi. Neler söylediğini tekrarlamaya gerek yok. O sözleri söyleme gerekçesi neydi? İfade özgürlüğü yahut eleştiri hakkını yaşatma, Türkiye'nin demokrasi iklimini zenginleştirme gayreti mi? Arınç, bir iktidar kavgasının bir yerlerinde durduğu için Cumhurbaşkanı Erdoğan'ı ve vizyonunu eleştirdi.
Yaptığı konuşmada son üç yılın Türkiye siyasetinde ana çatlak noktalarında Erdoğan'ın karşı tarafında durduğunu gösterdi. Bir tercihte bulunmuş oldu Arınç. Siyasi sonuçları olan bir adım attı. Erdoğan düşmanları, Arınç'ın son dönemdeki birçok konuşmasından malzeme topluyorlardı. Bu kez çok daha fazla topladılar, "Arınç'ın özgül ağırlığı"ndan bahseder oldular. Fakat mesele paralel yapı mensupları başta olmak üzere Erdoğan düşmanlarına umut olma ihtimalinin çok ötesinde.
Arınç'ın ve ona destek veren bazı eski küskün bakanların çıkışları daha kapsamlı bir siyasi operasyonla ilişkili. İster hırsla, ister egoyla, ister siyasi çıkar telakkisi ile ilişkili olsun bir siyasi operasyonun içinde yer aldılar. Ya alet oldular ya da bile isteye o operasyonun bir parçası oldular.
Burası siyasetin dünyası. Her attığınız adımın bir anlamı var. Önce o adımı atıp, sonra da sempati toplamak için hatıraları yardıma çağıramazsınız. "Benim Cumhurbaşkanımızla çok özel bir hukukum var" deyip vaziyeti toparlayamazsınız. Hele hele "siz yokken biz vardık" diyerek kimseye had bildiremezsiniz.

Fahrettin Altun/Sabah