Anadolu insanının ve hikmetin sesi Mustafa Kutlu...

Türk hikâyeciliğinin yaşayan en büyük isimlerinden birisi olan Mustafa Kutlu, 6 Mart 1947 yılında Erzincan'ın Ilıç kazasının Kuruçay nahiyesinde iki ablasından sonra üçüncü çocuk olarak dünyaya geldi. Memur olan dedesi Mustafa Nedim Efendi hem hattat hem musikişinastı. Kutlu'nun babası Nurettin Bey ise Nahiye Müdürü idi.

Bakan Koca'nın, kitaplarını okumayı önerdiği Mustafa Kutlu, sosyal medyada yeni bir akım başlattı.

Mustafa Kutlu beş yaşında iken Kemah ilçesindeki Cebesoy Tren İstasyonu'nu gören tepedeki bir evde tabiatın içinde büyümeye başladı. Küçük bir köpek tek arkadaşıydı. İki sene kaldıkları bu evde toprakla hemhâl olan Kutlu, börtü-böcekle ve doğa ile tanışıklık kuracak, demiryolu işçileriyle muhabbet edecek, Fırat Nehri'ni tanıyacak ve kara tren düdüklerinin duyulduğu o tepede hikayeciliğini besleyecek kelimeleri biriktirecekti.

1953'te yani altı yaşındayken on beş bin nüfuslu Erzincan'a taşındılar. Bugün hikâyelerinde rastladığımız yoksulluğa ilişkin hassasiyeti bu dönemde zihnine kazındı. İlkokulda hâkim Hamit beyin çocukları ile arkadaşlığı ile onların evinin bodrumunda kurdukları kütüphane sayesinde edebiyat merakı başladı. Burada perde gererek oynattıkları Karagöz ile sonrasında ilgileneceği sinema ve senaryo ilgisi filizlendi. Savcının oğlu Tunç'un rengarenk boya kalemleriyle resim, mahallenin tek meşin topunun sahibi Atalay ile de futbol sevgisi başladı.

Mustafa Kutlu'nun bu zengin geçen çocukluğu orta ikide 13 yaşındayken babasını kaybetmesiyle zorlu bir sürece girdi. Artık eve bakmak zorundaydı ve kasa başı 10 kuruşa sebze halinde domates dizmeye ve karpuz indirmeye başladı. Tabii kazandığı parayla soluğu Bezirci Sineması'nda almayı da ihmal etmeyerek.