Öncelikle hayırlı uğurlu olsun diyorum hocam. Diyanet İşleri Başkanı olarak ilk söyleşiyi bizimle yapmanıza da çok mutlu oldum. İlk sizinle konuşmam bir nevi pozitif ayrımcılık sayılır. Hem yıllardır yazılarınız ve televizyon programlarınızda gösterdiğiniz hassasiyete, hem de son Hac süresince çok değişik bir üslup ve yaklaşımla geniş kitleleri bilgilendirmenize binaen.
YÜCE GÖNÜL DİLİ
Nedir ilk düşünceleriniz, tasarılarınız?
Bugün aralarına bir yaş olan kardeşler için bile kitle iletişim araçlarından dolayı kuşak çatışması var. Bu ağır ve büyük görevi üslenirken en büyük endişem, sırf bugünkü nesille değil, gelecek nesillerle de bağımızı kuracak ortak ve yüce gönül dilini nasıl bulabiliriz üzerine. Bunu bir özeleştiri olarak kabul edin; o dili oluşturabilmiş değiliz henüz. Ama başkanlık olarak peşinde olacağız. Her idari görev ateşten gömlektir ama bizimki ateşten cüppe. Diğerleri sadece bedenin yarısını yakar ama bu hepsini yakar. Başkan olarak önemsediğim ilk şey, mihraba geçen tüm görevlilerin öz güvenini ve bilgi donanımını birlikte yükseltmek.
Bir genç için taşra ücralarında köy imamı olmak cazip midir mesela?
Çok zor bir görev elbette. Düşünün ki artık imamlarımızın hemen hepsi fakülte mezunun olacak. Bu potansiyele ulaşmış gençleri, o dediğimiz görev sevdası, inancı olmasa bir köye hapsetmek çok zor olur. Toplum nezdinde tarihten bu yana var olan itibarlarını daha da yükseltmek için düşüncelerimiz var, o zaman çok daha rahat edecekler.
Cemaati olan yalnız insanlar olarak görüyorum onları bazen...
Çok azdır böyle hisseden. Bir köy imamını düşünün. Köyde bebek doğduğunda var. Askere oğullar gönderilirken var. Düğünde var, ölümde var. Yani toplumun her merhalesinde yan yana insanlarımızla.
10 bin kişilik kadro açılacakmış...
Vekil imamlar 4B'li kadroya geçecekler, sınava girecek olanlardır 10 bin kişiden kasıt. Tam 85 bin camimiz var.
