En acı albüm

Soma'da ölen madencilerin yakınları, facia yaşanan maden ocağını 2 yıl önce fotoğraflayan Haşim Aydemir'den o albümü istiyor. Fotoğrafçı Haşim Aydemir (46), 8 yaşındayken babasını 1975'te yaşanan maden kazasında kaybetti. Kendi kendine "Asla madene girmem" diye yemin etti ve fotoğrafçılığı seçti. Ancak Soma Kömür İşletmeleri'nin talebi üzerine yeminini 2 yıl önce bozan Aydemir, facianın yaşandığı madende 8 saat fotoğraf çekti. 30 yıldır madencilerin en mutlu günlerinde fotoğraflarını çeken Aydemir, olaydan sonra yakınlarını kaybeden ailelerden bazılarının gelip fotoğraflardan son bir hatıra olarak albümü aldığını belirtiyor.
MANEVİ DEĞERİ BÜYÜK
"Fotoğraflarını çektiğim insanların şimdi en kötü gününe şahitlik ediyordum. Bu tarifsiz bir acı" diyen Aydemir, o günü şöyle anlattı: "Yeminim olduğu halde ekmek parası uğruna diğer madenci kardeşlerimiz gibi ben de madene girdim. İlk madene girdiğim zaman herhangi bir anormal durum yoktu. Şirket madeni devletten yeni almıştı. Yaklaşık 3 bin 400 metreye kadar girdim. İşçilerin nasıl çalıştığını yakından görme fırsatım oldu. Bir masa düşünün ve o masanın atında bir insan 8 saat boyunca çalışıyor. Çamur deryası bir alan içinde kömür çıkarılıyordu. Madenciler ile her zaman diyaloglarım iyiydi. Birlikte yemek yedik. Poz verdiler bana. Yaklaşık 8 saat boyunca yaşamlarından kesitleri fotoğrafladım. Bana söylemediler yeni bir yer açıyorlarmış. O köşeden fotoğraf çekmem gerekiyordu. Fotoğrafı çektim yarım adım attım arkamdan kocaman taş düştü. Orada çalışan çocuklara çavuşlar sürekli 'Hadi hadi...' deyip duruyorlardı. Madende bir sıkıntı olacağı belliydi. Çavuşlar, daha fazla kömür çıkarmalarını istiyordu. Şirket benden sadece 3-4 adet fotoğraf aldı. Bana o fotoğraflardan büyük fotoğraf yapılacağı söylendi. O işten sadece 100 lira kazandım. Ama şimdi benim için manevi değeri ölçülmez."
FOTOĞRAFTAKİLERİN YARISI ARTIK YOK...
Fotoğraflarını çektiği madencilerin yarısının şu anda hayatta olmadığını belirten Haşim Aydemir şöyle konuştu: "Fotoğrafları olayın yaşandığı gündüz vardiyasında çektim. Geçen hafta bir madenci kardeşimiz geldi o fotoğralardan istedi. Ben de seve seve verdim. Bu olay olduktan sonra yakınlarını kaybeden ailelerden bazıları gelip, fotoğraflardan son bir hatıra olsun diye aldılar. Kimisinin düğün, kimisinin çocuğunun sünnet fotoğraflarını çekerdim. Fotoğraflarını çektiğim insanların şimdi en kötü gününe şahitlik ediyorum. Bu tarifsiz bir acı..."