Orhan Miroğlu'ndan patlama yorumu!

-Diyarbakır'da Haziran seçimlerinden iki gün önce patlatılan bomba, daha önce Mersin ve Adana HDP il binalarında patlayan bombalar, ve sonrasında da Suruç'ta gerçekleşen katliamın amacı ve hedefi neyse, Ankara'da gerçekleşen katliamın amacı da odur. HDP'yi destekleyen halk kesiminin sokaklara çıkması ve etnik hınç ve öfkenin toplumu kuşatması isteniyor. Oysa bu kitle son zamanlarda meşruluğundan ve haklılığından şüpheye düştüğü adımları veya girişimleri desteklemiyor. PKK'nin 'devrimci halk savaşını, özerklik ilanlarını, ilçelerin hendeklere bölünmesini halk hiçbir şekilde desteklemedi. Nusaybin'i Cizre'yi terk eden binlerce aile var. PKK'nin seçimlerden sonra hayata geçirmek istediği strateji çöktü. Bu çapta ve büyüklükte bir saldırıyı göze alanlar oyunu kesin olarak Kürt meselesi üzerinden kurguluyorlar ve bu eylemin amacı, bu çöküşü engellemektir. Birinci 'halk savaşı stratejisinde de çöküş ve başarısızlık başladığında, Uludere katliamı yaşandı. PKK psikolojik üstünlüğü bölgede bu katliamdan sonra yeniden elde etti. PKK silah bırakmamakta ısrar ettiği sürece, bu türden katliamları maalesef yaşama ihtimalimiz çok yüksek. Hatta iç infazlara, kamuoyunda infial yaratacak siyasi suikastlere yönelmeleri de mümkün.

-Özyönetim ilanı fiyaskoyla sonuçlandı. Seçimler öncesinde böyle bir deneyin sahneye konulması, HDP'ye zarar verdi. Bölge halkı, özellikle HDP tabanı bu zorlamalara karşı hem direniyor hem tepki gösteriyor. KCK, özerklik ilan edilen yerleri terk edenlere karşı cezai müeyyideler uygulamaya çalışıyor. Varsa evlerine el konuluyor, yoksa para cezası kesiliyor.

-'Savaşı hükümet başlattı' söyleminin halk arasında bir inandırıcılığı yok. Zaten yapılan araştırmalarda HDP'ye oy verenlerin %84'ünün, PKK'nin silah bırakmasını istediğini ortaya koyuyor. HDP'li seçmen, PKK'nin kararlarına hem uymuyor-kepenk kapatma, kitlesel eyleme çağırma-hem de kendi içinde bu kararları eleştiriyor. Dolayısıyla, bölgede yaygın kanı, HDP'li seçmenin sandık başına gitmeyeceği, ve katılımın bu yüzden düşük olacağı yönünde..PKK öyle işler yaptı ki, halkı bıktırdı, canından bezdirdi. Dolayısyla şiddet sarmalının bedelini hem HDP, hem PKK beraber ödeyecekler.

-Van mitingine katılım son derece düşüktü. Van bu hareketin en güçlü olduğu illerden biri. Halk mitinge katılmamakla, ortaya bir tavır koyuyor aslında. PKK'nin son hamlesini desteklemediğini göstermiş oluyor. Bu tavrın sandığa da yansıyacağından şüphe yok.

-Halk gerçek bir önderlik arayışı içinde. Doğru ve güveneceği bir siyasi önderlik, ve doğru bir parti arayışı içinde olmak, HDP ve PKK'yi sorgulayabilmekten geçiyor. Bu sorgulama tabanda başlamış görünüyor. Bunu tabi behamahal, PKK'ya karşı çıkmak ve HDP'nin yanında yer almak şeklinde anlamamak gerekir. Çünkü HDP, halka bu yönlü bir güven verebilmiş değil. Bu güveni halkın hissetmesi için, HDP ve PKK arasındaki siyasi münasebetlerin farklılaşması ve HDP'nin PKK'ye karşı siyasi özerkliğini ilan etmesi gerekir. HDP'nin bağımlılığı geleneksel olarak ve bu şekilde devam ettikçe, halkın PKK ve HDP arasında preslenmeye devam edeceğini söylemek yanlış olmaz.

-Çözüm sürecini, PKK'nın kendi geleceğini Türkiye'de değil, Suriye'de araması ve Suriye'de aradığı bu gerçeği sağlam kazığa bağlamak için, öz-yönetim yoluyla Türkiye'den toprak alabileceğine inanmış olması bozdu. Haziran seçimlerinden sonra başlattığı şiddet ve terör eylemlerinin sebebi, ne baraj ve karakol yapılması, ne Dolmabahçe mutabakatı ne de Suruç katliamıdır. PKK, çatışarak AK Parti'yi iktidardan düşürmek istiyor. Zaten kendi medyalarında bunu açıkça yazıyorlar. 'Geçen sene Ekim ayının 6'sında başlattıkları 'isyanı' Öcalan istediği için durdurduklarını, eğer Öcalan'ın tersi talimatı olmasaydı, Ekim'de başlayan eylemleri AK Parti iktidardan düşünceye kadar sürdüreceklerini ifade ediyorlar.

-7 Haziran'daki 'Kürt Partisi' refleksi ve buna dair hissiyat oldukça azalmış görünüyor. Bu refleksin halka ağır bir maliyeti oldu. Kimi ilçe ve şehirlerde hayat hakikaten cehenneme dönüştü. Oysa seçmenin istediği bu değildi. Sana oy veriyorum, barajı aş meclise git ve demokratik siyaset yap dedi. Ama verdiği oylarla Ankara'ya seksen milletvekili yollayan halk, kendi evine girmek için kazılan hendekleri ve o hendeklere yerleştirilen bombaların, tuzakların üstünden atlamak zorunda kaldı. Bir halk demokrasi ve barış için bir oy verdi, ama o oy cezaya dönüştü.

-Aslında HDP barajı aşınca kaos oldu ve halk bu kaosu desteklemedi.Barajı aşmadığında oluşacak kaosu desteklemesi için hiçbir sebep kalmadı. Büyük bir güven kırılması yaşandı aslında. HDP'nin kendi seçmenine yeniden güven vermesi o kadar kolay olmayacak. PKK silahları konuşturmaya devam ettiği sürece bu mümkün değil.

-Güvenlik sorunu bölgede hala ciddiyetini koruyor ve bu gerginliğin sürmesini mümkün kılan ciddi bir sebep. Kimi mahallelere girmek, girseniz bile sağlıklı iletişim kurmak hala çok zor. Ama AK Partililer Haziran seçimlerine göre, daha fazla gayret gösteriyorlar. Partilerinin yeniden bölgenin umudu haline geldiğini görüyorlar. Bu umudu boşa çıkarmamak için çok çalışıyorlar. Aslına bakarsanız kimse bu seçimi normal bir siyasi seçim gibi görmüyor. Ben Kürtler'in HDP'li olsun, AK Partili olsun, bu seçimleri, ya Türkiye'nin üniter birliği ve siyasi sistemi içinde kalmak ya da PKK'nın uyguladığı şiddetin bir sonucu olarak bir kopuşa yuvarlanmak gibi iki seçeneğin sınanacağı bir seçim olarak görmeye başladıklarını düşünüyorum.
Kürtler'i ikinci ihtimal oldukça korkutuyor. Çünkü bu ihtimalin insanlara sunacağı yegane siyasi model, bir Suriye veya bir Irak modelinden başka bir şey değil. PKK'nın özyönetimi, Suriye'ye benzemekten başka bir sonuç yaratmayacak ve kanaatimce Kürt halkı bu gerçeği görüyor ve anlıyor...
İsa Tatlıcan - Sabah.com.tr