‘İlle de yaşam’ dediler alkışı hak ettiler

Senem, Erman, Ceren ve ikiz kardeşler Furkan Can ile Murat Can... Onlar, Serebral Palsi yani beyin felcine karşı mücadele eden savaşçı annelerin, kahraman çocukları... Bugün onların günü... Annelerinin sonsuz sevgisi ve desteğiyle yaşama sımsıkı tutunan, eğitim hayatlarında dikkat çeken başarılara imza atan gençlerin hayat öykülerini, Dünya Serebral Palsi Günü'nde fedakâr anneleri SABAH'a anlattı.

'KIZIM BENİM DE ÖĞRETMENİM OLDU'
NERMİN TURGUT (Kızı Senem Arıcı Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni) Kızım birgün benim için, "Rabbim'in imandan sonra üstümdeki en büyük nimeti annemdir... Onun, hiçbir kalemin yazıp kelamın ifade edemeyeceği emeği sayesinde "Senem Öğretmen" oldum" dedi. Ben ilkokul mezunuyum. Kızımın benden böyle bahsetmesi inanılmaz bir mutluluk kaynağı. Senem, bugün 'Senem Öğretmen' ama o yıllardır benim de öğretmenim aslında. Serebral Palsi'nin sınırlılıkları, yorgunluğu birçok engel grubundan fazla aslında. İki kelimeden çok daha fazlası: Bir yaşam biçimi. Ben sadece Senem, 'Olmak istediği Senem' olabilsin istedim. Kendi yarasına merhem olmakla kalmayıp nice yarayı çiçeklendirdiğini görmek, hiç yorulmamışçasına dinlendiriyor beni. O yüzden inançla devam etsin aileler hayat şarkısını dillendirmeye. Bugün mesleğini eline almış bir engelli bireyin annesi olduğum için değil; düşmelerle sınanan duruşların en sağlam olduğuna, ayağa kalkanı, hiç kimse ve ya hiçbir şeyin yere düşüremeyeceğine inanarak söylüyorum bunları. Bizim hikâyemiz bir yaşama sevinci öyküsü.

'ONUN SAÇININ TELİNİ DÜNYAYA DEĞİŞMEM'
MEHTAP ÇOBAN (13 YAŞINDAKI CEREN'IN ANNESI): Ceren'i doğururken yüksek tansiyondan her iki böbreğimi de kaybettim. Annem Fatma Şenol bana bir böbreğini verdi. Tüm bunların yanında Ceren'e selebral palsi teşhisi kondu. Makine mühendisiyim ama tüm kariyerimi Ceren'le daha iyi ilgilenebilmek için bitirdim, hayatımı Cerenim'e adadım. Ceren'in saçının telini dünyaya değişmem. Evimizin dekoru bile Ceren'e uygun olarak hazırlandı. Ceren, hayata bağlı ve çok azimli bir çocuk. Ceren, MEV Gökkuşağı Ortaokulu'nda okuyor

'DEVLETİMİZ SAĞOLSUN 20 YIL ÖNCESİNE KIYASLA İMKÂNLAR DAHA FAZLA'
SEVİM ÇAKIR (21 YAŞINDAKİ İKİZLERİ FURKAN CAN İLE MURAT CAN): Eşim, ikizlerimizin masraflarını karşılamak için Rusya'ya inşaat işçisi olarak gitmişti. Allah devletimizden razı olsun, şimdi imkânlar 2000'lerin başından çok daha fazla. Serebral Palsili Çocuklar Derneği (SERÇEV) ile tanıştım. Milli Eğitim Bakanlığı ile ortak projeyle Ankara MEV Gökkuşağı okullarını açtılar. İkizlerim orada okudu. Bana birgün bir öğretmen dedi ki, 'Sen bu çocukların arkasında olursan bu çocuklar üniversite okur'... Bu cümle beni hayata bağladı. Şimdi Murat Can İslami Bilimler 1. Sınıf, Furkan Can ise Felsefe bölümü 2. Sınıf öğrencisi.

'SONSUZ SEVGİ VERMEK ÇOK ÖNEMLİ'
PAKIZE ÖZTURAN (OĞLU ERMAN ÖZTURAN(38): Çankaya Üniversitesi İngilizce İşletme mezunu / Sosyal Medya Sorumlusu) Oğlum, Ankara Şehir Hastanesi Bilgi İşlem Bölümü'nde sosyal Medya Sorumlusu. Çok iyi İngilizce konuşabiliyor. 8 aylıkken Serebral Palsi teşhisi konuldu. Sürekli savaştım, 'Onu hayata nasıl hazırlarım?' diye kendime sorarak projeler ürettim. Ufacık bir ışık gördüğümde ona tutundum. Bunları yaparken sonsuz sevgi vermek çok önemli.