Kurtulanlar anlattı: Ellerimle kazıyarak enkazdan kurtuldum

Türkiye, 6 Şubat'ta biri 7.7, diğeri 7.6 büyüklüğünde iki ayrı depremle sarsıldı. 10 ilde yıkıma yol açan ve 35 binin üzerinde vatandaşın ölümüne neden olan depremde 30 bine yakın bina yıkıldı. Daha ilk dakikalarda başlayan kurtarma çalışmalarında ise adeta mucizeler yaşandı. Genel kanıya göre "kritik olarak" ifade edilen 72 saate odaklanılırken, enkazlardan 135, 140, 190 ve 222 saat sonra bile enkazdan sevindirici haberler geldi. Kurtarılanlar arasında olup şoku atlatanlar ile hastanede tedavisi tamamlananların anlattıkları ise ölüm ile yaşam arasındaki o ince çizginin dehşetini gözler önüne sermeye yetiyor. İşte o yürek burkan hikâyelerden bazıları.

TABUTTA OLDUĞUMU DÜŞÜNDÜM
TAHA ERDEM -17 (Adıyaman'da Zümrüt Apartmanı'nın enkazından kurtarıldı)
"Deprem olduğunda kapıya çarptım. O anda bayılmışım. Gözümü açtığımda karanlık bir boşluktaydım. Tabutta olduğumu, öldüğümü anladım. Enkaz altında olduğumu anladığımda ise telefonumu çıkarıp video kaydettim. (Videodaki görüntüde, "Öleceğim, şu an tavan üzerimde. Çok pişman olduğum şeyler var; Allah'ım bütün günahlarımı affet" ifadeleri yer alıyor.) Taha Erdem, depremden 2 saat sonra akrabalarının yardımıyla enkazdan çıkarıldı.

PETEKTEN SU İÇEREK HAYATTA KALDI
Gökhan Kara - 31 (Kahramanmaraş'ın Elbistan ilçesinde enkazın altından 36 saat sonra kurtarıldı)
İkinci depreme evde uyurken yakalandım. Birdenbire binanın çökmesine şahit oldum. Ayaklarım beton tablalarının altında kaldı. 36 saat boyunca ben hiçbir şey yemedim. Yatak odası bölümündeydim. Deprem olduktan sonra peteğin su borusu patlamış, su ihtiyacımı oradan karşılayabildim. Soğuk havadan yana da Allah bana yardım etti. Yorgan ve battaniye vardı. Onlarla idare ettim. Alanım dardı. Ölmekten hiç korkmadım. Müslüman insan ölmekten korkmaz. Ölüm bize borç.

OĞLUMLA BENİ BETON BLOK AYIRDI
Özden Kirişçi - 43 (Kahramanmaraş'ta enkazdan kardeşiyle birlikte kurtuldu)
Oğlum Tuğberk Eymen'le birlikte uyuyorduk. Annem ve erkek kardeşim de yan odada uyuyordu. 7 katlı binanın en üst katında oturuyorduk. Depremde binamız çöktü. Enkaz altındayken oğlumun elini tutuyordum ancak yıkılan beton blok oğlumun üzerine düştü ve oğlum Tuğberk kolon altında can verdi. Ayrıldığım eşim ve kardeşim yardıma geldi. Bizi enkazdan zorlukla çıkardılar. Deprem yüreğimizi, kalbimizi yaraladı. Bu acıya nasıl dayanacağım.
ELİMLE KAZARAK TÜNEL AÇTIM
İsmet Kaşlıoğlu - 47 (Adıyaman'da kaldığı tek katlı evlerinde eşi Fatma (40), oğlu Ahmet (20), 12 yaşındaki oğlu Abuzer, 6 yaşındaki oğlu Aras ve kızı Eylül'ü (14) kurtardı. Kendisi de kalp krizi geçiren İsmet Kaşlıoğlu, Şanlıurfa'daki Mehmet Akif İnan Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne kaldırıldı)
Tek katlı ev üzerimize çöktü, evin bir bölgesinde bir boşluk gördük ve kendi çabamla kazıyarak bir çıkış yeri ayarladım. Enkaz altında kalan 4 çocuğumu ve eşimi çıkarmayı başardım. Daha sonra kendim de çıktım. Fakat çok yoruldum, hava karlı ve çok soğuktu. Soğuk havada yaklaşık 3 saat kaldım, o arada kalp krizi geçirdim.
HER ŞEYİ DUYUYORDUM
İlayda Ülger - 22 (Adıyaman'da çöken Dilek Apartmanı'ndan 72 saat sonra enkazdan çıkarıldı)
Sizin saatlerce süren uğraşınız bana o kadar kısa geldi ki. Adım adım bana yaklaştığınızı biliyordum. Bir an sanki yukarıdan, sanki yandan kurtarma deliği açılacak gibi hissettim. Seslerini duyduğum insanları artık karşımda göreceğimi ve beni oradan çekip kurtaracağınızı düşündüm. Onu duymak, onu bilmek... Ankara'dan beni kurtarmak için gelmişler, gitmeyecekler, söz verdiler. Ben enkaz altında hepsini duydum ve gördüm. Sabırla bekledim, geleceğinizi biliyordum.