Ahilik Ahlakı Ramazan Ayına Işık Tutuyor

Ahi Evran Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürü Öğr. Gör. Kazım Ceylan, sonradan bir meslek kuruluşu olarak da anılan Ahiliğin temelinde “güçlü bir ahlaki anlayışın” olduğunu söyledi.
Ahi Evran Üniversitesi Ahilik Kültürünü Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürü Öğr. Gör. Kazım Ceylan, “Ahilere göre, doğrulukla yapılmayan iş bereket getirmez, getirse bile bu iş sürekli olmaz” dedi. Ceylan sözlerine şöyle devam etti: “Ahilik ahlâk ve davranış kurallarının yüzyıllar boyunca Anadolu Türk halkının milli karakterini belirlemiştir. Bu gün sosyal antropologların Türk köy ve kasabalarında sıradan Türk insanının davranışları üzerinde tespit ettikleri özellikler, olağan üstü bir konukseverlik, güç durumda olanların yardımına koşma, özveri ve dayanışma, imece denilen tarlada hep birlikte ortak çalışma, büyüğe saygı, hırsızlıktan, cinsel tacizden ve başkası aleyhine kötü söz söylemekten kaçınma “eline, beline, diline hâkim olma”, yiğitlik ve civanmertlik hepsi fütüvvetnamelerde telkin edilen ideal insan sıfatlarıdır. Bu gün ahlâkımızın, irfanımızın, ticari hayatımızın, iş ahlâkının, eğitimimizin, geleneklerimizin temelinde Ahilik anlayışı vardır. Sofra adabından, hasta ziyaretine, alış-veriş anlayışından, çarşıda pazarda yürümeye kadar hayatın her alanında Ahi ahlâkının etkileri vardır” dedi.
Ahilikteki kapalı ve açık hususları değerlendiren Ceylan, sözlerine şöyle devam etti: “Özellikle Ramazan ayında Ahi ahlâkına özel bir önem verilmelidir. Fütüvvetnamelerin özü güzel ahlâktır. Üçü açık, üçü kapalı diye nitelenen iyi ahlâk ve insanlık kuralı ferdin diğer insanları düşünerek ölçülü ve dengeli davranmasını ön görmektedir. Ahinin eli açık olacak, düşkünlere yardım için; kapısı açık olacak, konuk ve bir şey istemeye gelenler için; sofrası açık olacak, yoksullara, muhtaçlara yemek yedirmek için. Ayrıca eline dikkat edecek hırsızlık, barbarlık, kötülük yapmamak için; diline dikkat edecek yalan söylememek, dedikodu, küfür ve hakaret yapmamak için; beline dikkat edecek başkasının namusuna ve onuruna dokunmamak için. Selçuklu ve Osmanlı Türkiye’sinde bu ahlâki hususlar hayata geçirildiği içindir ki insan kalitesi mükemmel olmuştur. Ahilik sadece ramazanlarda değil, bütün diğer aylarda da hayata ışık tutmuştur.”