Umut hep var

Tamamen tesadüf eseri, son 15 günümü sabahın erken saatlerinde yedi doktorun sohbet ettigi bir masanın hemen yanında geçiriyorum. Aslına bakarsanız doktorlarla benim bir alakam yok. Ama onların sohbetine kulak misafiri olmadan edemiyorum.
Bu yüzden bir doktor tarafından kaleme alınan Son Nefes Havaya Karısmadan isimli kitap elime geçtiginde soluksuz okudum. Üstelik bu kitabı okurken, bundan haberi bile olmayan yedi doktorun sahitliginde... Doktor Paul Kalanithi, kariyerinin zirvesine çıkmasına bir adım kala, yıllar boyu ugrastıgı her seyin sonucunu almak üzereyken kanserle tanısmasının hikayesini kaleme almıs. Ölümüne kadar yasadıkları, bir yandan doktorların gizemli dünyasına bir yolculuk, diger yandan bir kanser hastasının bilinçaltının koridorlarında dolasmak gibi...
Kalanithi, çocuklugu Arizona'da geçen, Standford Üniversitesi'nde çift lisans yaparak, Ingiliz dili ve biyoloji okuyan biri. Yale Üniversitesi'nde tıp egitimi aldı, onur derecesiyle mezun oldugunda herkesin hayallerini süsleyen bir hayata basladı. Beyin cerrahı olarak harika bir kariyer çizgisi vardı ama hayat ona kötü bir sürpriz hazırlamıstı. Kanserdi.
Kitapta kanser oldugunu ögrendigi andaki duygularını söyle anlatıyor Paul Kalanithi: "Canlılar yaslanır ve ölür, otomobiller paslanır ve evrendeki düzensizlikler devamlı artar. Hastalıklar, yoldan çıkan moleküllerin yaptıgı yaramazlıklardır. Yasamın temeli metabolizmadır ve ölüm ise onun durmasıdır." Ölümü bir doktordan baskası böylesine tarif edemez sanırım. Kitabın tamamı, kanser hastası bir beyin cerrahının ölüm ve yasam çizgisindeki sorgulamalarını içeriyor ama bu hastalık karsısında izlenmesi gereken yola dair de epey ipucu içeriyor. Yani bu haliyle bir kanser hastasına ve tamamen saglıklı birine aynı oranda ilham olacagı kesin. Kitabın okudugum hastane kafeteryasında tek tek oradaki hastaları da inceleme sansım oldu. Fark ettim ki, insan hasta oldugunda en çocuk haline dönüyor. Savunmasız, çaresiz... Peki doktorlar o hastalara bakınca ne düsünüyor? Bunun yanıtını Paul Kalanithi su cümlerle vermis; "Hastalarımızın hayatı ve benligi bizim elimizde olabilir, yine de kazanan hep ölümdür. Siz ne kadar mükemmel ya da hatasız olsanız da, hayat degildir. Ama önemli olan, kartların hileli oldugunu ve kaybedeceginizi bile bile oynamaya devam etmektir."