Edebiyata kurdun gölgesi düştü
Hamdi Akyol’un ilk romanı Kurt Gölgesi 1968’de geçse de okuru 1800’lerden başlayarak yakın tarih içerisinde ve casuslar dünyasında dolaştırıyor. Bir Türk casusun hikayesini anlatan roman, hem edebi lezzeti hem de macera ve kurgusuyla yılın öne çıkan kitaplarından biri
COĞRAFYA KADERDİR
Yılların kitap editörü Hamdi Akyol, Kapı Yayınları'ndan çıkan ilk romanı Kurt Gölgesi'nde klasik polisiye ve casusluk janrının geleneklerine sırtını dayayarak, bizi coğrafya kaderdir sözünün tarihsel ağırlığı içerisine bırakıyor açıkçası. Rüstem Dovudov'un casusluk hikaleyesinin aralarında parantez açarak anlattığı farklı karakterlerin geçmişi, siyasi, toplumsal ve tarihi olayların sıradan insanların hayatlarını nasıl etkilediği ve şekillendirdiğini çok iyi anlamamızı sağlıyor ilk elden. Rüstem Dovudov'dan Türk istihbaratının beklediği Bulgaristan'daki bir gizli üssün fotoğraflarını çekmesi. Rüstem bunu yapıyor yapmasına ama Hamdi Akyol kendi romanının içine tarihsel olayları öyle bir yerleştiriyor ki, Rüstem'in bu operasyonunun kaderini belirleyen en önemli unsur tarihin ta kendisi oluyor. Ki bu noktada Akyol'un kimi meşhur casusluk hikayelerini, mesela KGB'nin İngiliz istihbaratı MI6'daki en meşhur köstebeği Kim Philby'in yaşadıklarını ya da MOSSAD'ın Yahudi Soykırımı'nın mimarı olan Adolf Eichmann'ı Arjantin'de yakalamasını romanına dahil etmesi hem tarihsel anlatısını zenginleştiriyor hem de müthiş bir kurgusal lezzet katıyor.
DEVAMI GELECEK
Akyol romanını gerçek bir hayat hikayesinden esinlenerek yazdığını (ki bu ismin sadece baş harflerini biliyoruz S. E.) belirtiyor. Rüstem Bey gerçekte kimdir, yaşadığı hangi olaylar Akyol'a esin kaynağı oldu, bilemiyoruz. Ama Akyol'un derinlikli karakter yaratma, incelikli bir olay örgüsü kurma, bunları tarihsel fay hatları üzerine inşa etme becerisini görünce bütün bunların da bir önemi kalmıyor aslında. Heyecanlı, gizemli, şaşırtıcı bir macera ve daha önemlisi bu macerayı sarıp sarmalayan bir edebi roman var elimizde. Ve bunun için elden düşürmeden bir solukta okuyup bitiriyorsunuz, bitmesini istemeye istemeye. Hem edebi lezzeti hem de macera ve kurgusuyla yılın öne çıkan kitaplarından birini okumanın hazzıyla kitabı bitirirken orada da sizi bir sürpriz bekliyor. Kitap, Rüstem Davudov'un "Sanırım yaşadıklarımla artık kozamdan çıkmış tırtıldım. Sırada kelebek olup uçmam vardı…" sözleriyle son buluyor. Ki o an bunun bir son olmadığını bir ara olduğunu anlayıp seviniyorsunuz. Çünkü böylesi iyi bir romanın devamının gelecek olmasını bilmek bir okur olarak önemli bir durum…
EN SON HABERLER
- 1 Kime, hangi kitap hediye edilmeli?
- 2 İlber Hoca’nın kitaplarıyla tarihte yolculuk...
- 3 Cem Sultan’ın öyküsüne farklı bakış
- 4 Açık havada kitap okuma vakti geldi
- 5 İnsan en çok kendine yalan söyler
- 6 Hangi irade terbiyesi?
- 7 Birkaç kişisel keşif yolculuğu
- 8 Oruç mevsimine hoş geldiniz çocuklar
- 9 Anadilin yitirilmesi kişiliğin yıkılmasıdır
- 10 Rüyalardan Cem Sultan devrine açılan kapı